Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2009

ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΠΑΡΕΛΑΣΕΙΣ ΓΕΝΝΙΕΤΕ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ

Εστω και με καθυστερηση λιγων 24ωρων για τα γνωστα "τεχνικα" προβληματα που αναφεραμε οτι αντιμετωπιζουμε εδω και περιπου ενα μηνα δημοσιευουμε μια αφισα και ενα κειμενο της ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΔΥΤΙΚΩΝ ΠΡΟΑΣΤΕΙΩΝ αναφορικα με την προχθεσινη εθνοπανηγυρη της 28ης Οκτωβριου
η συνταξη


ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΠΑΡΕΛΑΣΕΙΣ ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ

Κατεβάστε το συνημμένο αρχείο: pare.pdf (application/pdf)


Μέσα στην παρέλαση γεννιέται ο φασισμός Άλλη μια φορά τα σχολεία μπήκαν σε ρυθμούς παρελάσεων: πρόβες, παραπρόβες, βήμα, σημαιοφόροι, παραστάτες. Τι είναι όμως η παρέλαση; Είναι απλά και μόνο ένας τρόπος να χάνεις λίγες ώρες βαρετού μαθήματος ή κάτι παραπέρα; Οι παρελάσεις ήταν εφεύρεση του Φρειδερίκου ΙΙ της Πρωσίας, ενός στρατοκράτη μονάρχη που προσπαθούσε να ενοποιήσει κάτω από τη δική του εξουσία τα διασκορπισμένα γερμανικά φέουδα. Πριν τις αρχές του 19ου αιώνα δεν υπήρχαν παρελάσεις ούτε στην Ελλάδα ούτε αλλού. Τόσο οι σημαίες όσο κι οι παρελάσεις ήρθαν στο προσκήνιο τον 19ο αιώνα, όταν τα δημιουργούμενα στην Ευρώπη έθνη- κράτη προπαγάνδιζαν το ιδεολόγημα της «εθνικής συνείδησης» και του εθνικισμού για να επιβάλουν την κρατική κυριαρχία τους. Απ’ τον Ατλαντικό ως τη Μ. Ασία οι εθνικοί εορτασμοί εξυμνούσαν και καθαγίαζαν τους πολέμους και τις γενοκτονίες. Στα πλαίσια του έθνους-κράτους δεν υπάρχουν ελεύθεροι άνθρωποι, αλλά υπήκοοι, που έχουν χρέος & καθήκον. Σταδιακά οι παρελάσεις από τους στρατιώτες επεκτάθηκαν και στους μαθητές. Η όλη διαδικασία της παρέλασης είναι βασισμένη σε αρχές μιλιταριστικού χαρακτήρα που βρίσκουν εφαρμογή σε ολοκληρωτικά καθεστώτα. Oι μαθητές παρελαύνουν σαν στρατός. Άνθρωποι με ομοιόμορφη εμφάνιση και πανομοιότυπο ύφος. Ίδια ρούχα, ίδια χρώματα. Περπατούν συντεταγμένα και πειθήνια. Σιδηρά πειθαρχία. Χαιρετούν τον «ηγέτη» και καμαρώνουν. Εμβατηριακή μουσική με επιβλητικό ρυθμό. Οι «καλύτεροι» μπροστά. Οι «κακοί» πίσω. Μια ολόκληρη διαδικασία που διαφημίζει την απόλυτη ομοιομορφία [όσο πιο συντονισμένες & αυστηρές είναι οι κινήσεις τόσο πιο πειθαρχημένο θεωρείται το σύνολο- στράτευμα που τις εκτελεί], που επιδεικνύει την υποταγή του πλήθους στον «αρχηγό» και διαλαλεί το «αξιόμαχο» της νεολαίας. Ποιο αξιόμαχο; Αυτό του ελληνικού στρατού που θα τρέξει να φυλάει τα καπιταλιστικά συμφέροντα στην πρώην Γιουγκοσλαβία, στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στο Λίβανο κλπ. Εφ’ όσον εξυπηρετεί τα συμφέροντά του, το δημοκρατικό ελληνικό κράτος δεν έχει κανένα πρόβλημα να πραγματοποιεί παρελάσεις που κατάγονται από δικτατορίες. Πιστός στο παραπάνω πνεύμα ο θεσμός της παρέλασης είναι υποχρεωτικός για τα παιδιά των ελληνικών σχολείων, σαν να πρόκειται για μάθημα, με σκοπό την «εθνικά υπερήφανη» διαπαιδαγώγηση των μαθητών με ένα θεσμό που ουσιαστικά αυτό που τους μαθαίνει είναι να σκύβουν το κεφάλι και να λειτουργούν με μηχανικό τρόπο, όχι σαν άτομα, αλλά σαν ρομπότ. Εκτός αυτών, η όλη διαδικασία τροφοδοτεί το μικρόβιο του εθνικισμού και του πολέμου, αντί να προωθεί τη συναδέλφωση των λαών, την πανανθρώπινη αλληλεγγύη και την ειρήνη. Καμιά εθνική γιορτή και καμιά παρέλαση δεν έγινε για να τιμηθεί η ειρήνη, ο πολιτισμός, ή μια επιστημονική ανακάλυψη. Και βέβαια, ο θεσμός των παρελάσεων επιβάλλεται με τη βία στους μαθητές (π.χ. απουσίες, απειλές για αποβολή, πειθαρχικό για όποιον αρνείται να παρελάσει) ή στους καθηγητές (κράτηση μισθού κλπ.)  Το σύστημα διδασκαλίας είναι η διδασκαλία του συστήματος Η πολιτική εξουσία δεν ασκείται μόνο από τους άμεσους κατασταλτικούς θεσμούς (νόμοι, αστυνομία κτλ.) αλλά και από μια σειρά έμμεσων, που μοιάζουν ανεξάρτητοι από την πολιτική εξουσία, ενώ στην ουσία την υποστηρίζουν περισσότερο. Τέτοιος θεσμός είναι και η εκπαίδευση. Το σχολείο αποτελεί μια μονάδα κοινωνικού ελέγχου ως προς το χώρο [κλειστές από το περιβάλλον σχολικές μονάδες], το χρόνο [έλλειψη ελεύθερου χρόνου, χρονική διάταξη των μεταδιδόμενων γνώσεων] και το κυριότερο ως προς τη γνώση. Η γνώση δεν είναι ελεγχόμενη μόνο ως προς το περιεχόμενό της, αλλά και ως προς τους τρόπους αφομοίωσης & εξέτασής της. Το σχολείο κατανέμει κοινωνικούς ρόλους και αναπαράγει την κυρίαρχη ιδεολογία. Οι μαθητές είναι υποχρεωμένοι να δεχτούν την αυθεντία του καθηγητή, που μεταδίδει μονόπλευρα τη γνώση και επιβάλλεται μέσα στην τάξη μέσω του φόβου [π.χ. αποβολές]. Παραπέρα, οι καθηγητές είναι υποχρεωμένοι να δεχτούν την αυθεντία του Υπουργείου Παιδείας, που τους επιβάλλεται μέσω απειλών [π.χ. κυρώσεις, πειθαρχικά]. Βλέπουμε δηλαδή ότι η εκπαίδευση αναπαράγει το σύστημα: μια πυραμίδα εξουσίας όπου ο ένας υποτάσσεται στον άλλο. Το σχολείο λειτουργεί σαν εργοστάσιο. Όλοι μπαίνουν την ίδια ώρα το πρωί, παίρνουν παρουσίες, κάνουν διαλείμματα όχι όταν κουραστούν αλλά όταν χτυπήσει το κουδούνι, μαθαίνουν να γράφουν, να λένε και να κάνουν τα ίδια πράγματα, σχολάνε την ίδια ώρα. Μαθαίνουν να είναι υπήκοοι. Από την άλλη, προωθούνται αντιλήψεις που συμφέρουν το κράτος και τα αφεντικά, όπως η ανταγωνιστικότητα (αντί της ομαδικότητας), η επιχειρηματικότητα (αντί της συλλογικής δράσης), η εμπορευματοποίηση (αντί της αντίληψης του κοινόχρηστου, αυτού που ανήκει σε όλους) και η υπακοή. Η σχολική εκπαίδευση λοιπόν έχει διπλό χαρακτήρα: αναπαραγωγή και όξυνση των κοινωνικών ανισοτήτων και μετάδοση της κυρίαρχης ιδεολογίας. Πίσω από τις σημαίες και τις παρελάσεις κρύβονται τα εγκλήματα του κράτους  Ο μύθος του «έθνους» αποσκοπεί στην συγκάλυψη της πραγματικότητας, ότι δηλαδή υπάρχει οικονομική & κοινωνική ανισότητα. Μέσω του «εθνικού συμφέροντος», προπαγανδίζεται ένα δήθεν κοινό συμφέρον πλουσίων και φτωχών, καταπιεστών και καταπιεσμένων, ώστε όποιος μιλάει για αλληλεγγύη ανάμεσα στους κατα¬πιεσμένους και επανάσταση ενάντια στα αφεντικά, να απαξιώνεται ως «προδότης». Ο θεσμός των παρελάσεων δεν είναι απλά αναχρονιστικός, είναι επικίνδυνος. Δεν παραπέμπει στην ιστορία, αλλά κατασκευάζει μύθους στα όρια του «πίστευε και μη ερεύνα». Ο εθνικός χαρακτήρας του ’21, η «άσβεστη φλόγα της ελληνορθόδοξης παράδοσης» και το λάβαρο της αγίας Λαύρας είναι προπαγάνδα που κρύβει το ότι οι ανυπότακτοι κλέφτες γυρνούσαν τα βουνά αφορισμένοι, ενώ ο κλήρος κι οι προύχοντες πλούτιζαν μέσα στην Οθωμανική αυτοκρατορία. Αντίστοιχα, το «έπος του ’40» και το «μεταξικό ΟΧΙ» έβρισκε τη μισή Ελλάδα στις φυλακές και υπό διωγμό και την άλλη μισή να φοράει κουκούλα και γερμανικές αρβύλες. Τα λάβαρα, η θρησκεία κι ο εθνικισμός, είναι ιδεολογικά όπλα που τα κράτη επιστρατεύουν για να δικαιολογήσουν πολέμους και ρατσιστικούς & κοινωνικούς διαχωρισμούς. Κραυγαλέες περιπτώσεις όσα συμβαίνουν τα τελευταία 15 χρόνια στις χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ κι ιδιαίτερα στα Βαλκάνια, όπου όλα τα εγκλήματα εν καιρώ ειρήνης και πολέμου ως σημείο αναφοράς είχαν τα παραπάνω ιδεολογικά όπλα.  Το σχολείο έρχεται να συμπυκνώσει τα παραπάνω και να τα μεταδώσει στους μαθητές. Καλλιεργεί τον εθνικισμό, την ξενοφοβία και τη μισαλλοδοξία και αποπροσανατολίζει τον μαθητή, γιατί του μαθαίνει να βλέπει ως εχθρούς άλλους λαούς, κι όχι τα αφεντικά που θα τον εκμεταλλεύονται και θα τον καταπιέζουν στο μέλλον (όπως κάνουν σε κάθε λαό σε όλο τον κόσμο άλλωστε). Το σχολείο εξυπηρετεί και προπαγανδίζει τα συμφέροντα κράτους & κεφαλαίου. Αυτή τη νοσηρή κατάσταση πρέπει να την ανατρέψουμε. ΕΝΑ ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΟΥ ΠΡΟΩΘΕΙ ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ, ΤΟ ΜΙΛΙΤΑΡΙΣΜΟ, ΤΟ ΜΙΣΟΣ, ΤΗΝ ΥΠΟΤΑΓΗ, Ή ΜΙΑ ΜΑΘΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, ΤΗΣ ΑΥΤΟ-ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ, ΤΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ; Ενάντια στις παρελάσεις και σε όσα αυτές πρεσβεύουν και καλλιεργούν ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΔΥΤΙΚΩΝ ΠΡΟΑΣΤΙΩΝ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ

τις αρχές του Νοέμβρη (2-5) θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα το Παγκόσμιο Φόρουμ για τη Μετανάστευση και την Ανάπτυξη υπό την αιγίδα του Ιδρύματος Ωνάση. Πρόκειται για έναν νέο θεσμό που στόχο έχει τη «διαχείριση της μετανάστευσης» σύμφωνα με τις κυρίαρχες πολιτικές σε Ευρώπη και ΗΠΑ.

Είναι φανερό πως οι δυνάμεις του συστήματος σε διεθνές επίπεδο επιδιώκουν με κάθε τρόπο να ελέγξουν και να δρομολογήσουν τις εξελίξεις στη μεταναστευτική δραστηριότητα σύμφωνα με τα άμεσα συμφέροντά τους. Δημιούργησαν το πρόβλημα με τις πολιτικές τους και τώρα θέλουν να το διαχειριστούν, όχι φυσικά να το λύσουν, με τρόπο που να μην πάρει διαστάσεις κοινωνικής έκρηξης και να συνεχίσουν να κερδίζουν από την απελπισία των εκατομμυρίων ανθρώπων που αναγκάζονται να ξεσπιτώνονται.

Στη χώρα μας τόσο η προηγούμενη κυβέρνηση όσο και η τωρινή έχουν σκληρύνει την πολιτική τους απέναντι στους μετανάστες. Μηδενική ανοχή σύμφωνα και με τα λεγόμενα του Χρυσοχοϊδη απέναντι σε ανθρώπους που προέρχονται από εμπόλεμες περιοχές, από χώρες με αντιδραστικά καθεστώτα, διεκδικώντας απλώς το αυτονόητο δικαίωμα στην αξιοπρεπή επιβίωση. Αυτό που απλόχερα τους επιφυλάσσουν είναι η παρατεταμένη φυλάκισή τους στα λεγόμενα Κέντρα Κράτησης, χωρίς να τους καλύπτουν ούτε καν τις στοιχειώδης συνθήκες διαβίωσης. Ταυτόχρονα όλο και πυκνώνουν οι καταγγελίες για ξυλοδαρμούς, δολοφονικές επιθέσεις ακόμη και παράνομες επαναπροωθήσεις, σε μετανάστες μέσα και έξω από τα Κέντρα Κράτησης.

Οι μετανάστες είναι τα θύματα της πολιτικής που δολοφονεί λαούς, διαμελίζει κράτη, ερημοποιεί ολόκληρες εκτάσεις του πλανήτη. Η αλληλεγγύη μας απέναντί τους είναι η ελάχιστη εκδήλωση της αντίθεσής μας απέναντι σε αυτή την πολιτική που γεννά της εξαθλίωση και την εκμετάλλευση. Αλλά είναι και η αναγκαία προϋπόθεση για να αντιμετωπίσουμε από κοινού –έλληνες και μετανάστες- την επίθεση του κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του στη χώρα μας.

Απέναντι σε όλα αυτά, η Κίνηση Για Τα Ανθρώπινα Δικαιώματα -Αλληλεγγύη Στους Πρόσφυγες καλεί τους φορείς, τους συλλόγους, κάθε προοδευτικό πολίτη της Σάμου να συμμετέχει στις εκδηλώσεις που θα πραγματοποιηθούν στις 31/10-1/11 για να αναδειχθούν και να συζητηθούν όλα τα ζητήματα που αφορούν στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων των μεταναστών και των προσφύγων.

· Τέλος στα στρατόπεδα συγκέντρωσης

· Άσυλο στους πρόσφυγες

· Ίσα δικαιώματα για όλους τους μετανάστες

· Κατάργηση της FRONTEX

· Ανατροπή των ρατσιστικών νόμων


http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1098029

«ΕΞΩ ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ» Πορεία διαμαρτυρίας για την αστυνομοκρατία 30-10-09

Πορεία διαμαρτυρίας για την αστυνομοκρατία και την στρατιωτική εισβολή των ταγμάτων «ασφαλείας» της ελληνικής στρατικοαστυνομιας στα Εξάρχεια.

Η πορεία είχε πολύ κόσμο. Όταν ξεκίνησε όλη η πλατειά Εξαρχείων ήταν γεμάτη από κόσμο. Η πορεία κατέβαινε τη Στουρνάρη και η κεφαλή της ήταν στην Πατησίων ενώ η ουρά της στην πλατεία/ . Η πρώτη πρόχειρη εκτίμηση ήταν για 700 –800 διαδηλωτες/τριες.

Όταν βγήκε στην Πατησίων και προχώρησε προς Σταδίου φάνηκε ο πραγματικός όγκος της κινητοποίησης.

Η πορεία συνολικά είχε περισσότερους /ες από 1.500 και αν σκεφτούμε ότι ήταν σφικτή και πυκνή και χωρίς να θέλουμε να γίνουμε ανθρωπομετρητές, η πορεία είχε πολύ περισσότερο κόσμο από την προηγούμενη και κατά μια εκτίμηση…ένα 2.000 βάζει τα πράγματα στα αληθινά δεδομένα.

Τα δυο πανό της πρωτοβουλία κατοίκων Εξαρχείων ήταν μπροστά με συνθήματα «Θέλουμε γεινονιές χωρίς αστυνομοκρατία» και « έξω οι ειδικές δυνάμεις από τα Εξάρχεια» ενώ ακολουθούσαν πανο του κκκε μλ και του δικτύου αλλον εξωκοινοβουλευτικών οργανώσεων αλλά και σημαίες της ανταρσίας ενώ μεγάλο κομμάτι α/α ηταν πίσω.

Δυναμική ήταν, παλμό είχε αλλά όχι όσο η αστυνομικέ επιχειρήσεις σκούπας και όσο είναι η αστυνομική καταστολή που εφαρμόζεται.

Διμοιρίες Ματ είχαν στηθεί στην Σταδίου και μολις μπηκε η πορεία, έμειναν μπροστά της ενώ κάποιες άλλες διμοιρίες χακί έμειναν μπροστά και στα πλάγια. Στους παράλληλους δρόμους… έβλεπες άλλες διμοιρίες να ακολουθούν σε απόσταση παράλληλη (δυο στενών ) την πορεία.

Στη βουλή έντονη μυρωδιά χοιρινού η οποία ακολούθησε την πορεία μέχρι πριν το οφθαλμιατρείο πλαγιοκοποντας από τα πεζοδρόμια δεξιά και αριστερά.

Ασφαλιτομανι μπόλικο με μοτο , που σε δυο περιπτώσεις, πέρασαν στο ύψος της Κλαυθμώνος μέσα από την πορεία. Ήδη τόσο πριν όσο και μετά το τέλος της πορείας – η οποία διαλύθηκε στα προπύλαια και ουχί στα εχαρχεια από όπου είχε ξεκινήσει- ξαμολήθηκαν ομαδες «Δελτα « και «Ζ»

Στο παρκινγκ σόλωνος και μαυρομιχάλη υπήρχαν τα μηχανοκίνητα τάγματα ασφάλειας της ελληνικής στρατοαστυνομιας ενώ διμοιρίες ΜΑΤ ήταν ακροβολισμένες στα στενά (και στις τέσσερις γωνίες των δρόμων) μέχρι χαμηλά τη Σόλωνος.

Κάνιγγος επίσης διμοιρίες κλούβες και καλόπαιδα με μοτο. Στην ακαδημίας λίγο μετά τα λεωφορεία, η δια εικόνα με μπλόκα από Ζηταδες, μέχρι τη βουλή μπάτσοι και κλούβες, κλειστή η κίνηση προς Μαξίμου, μπλόκα στην Κηφισίας πάλι από Ζ και Δ το ίδιο και στην κάθοδο προς Καλλιθέα και αριστερά στη Βουλιαγμένη.

Η πορεία έληξε στα προπύλαια όπου άρχισε σιγά σιγά ο κόσμος να αποχωρεί.

Υ.Γ (1) Υπήρξε ένα περιστατικό με φωτογράφο που δεν ήταν επαγγελματίας. Στην Σταδίου «στριμώχτηκε» σε ένα περίπτερο ένας από τους μπροστινούς φωτογράφους και του ζητήθηκε ταυτότητα. Πριν από τη διευκρίνηση έπεσαν κάτι κλοτσιές αλλά δεν συνεχίστηκαν με την παρέμβαση των ψυχραιμότερων.

Βάση και της «απόφασης» που έχουν πάρει στο πεζοδρόμιο και την οποία έχουν ήδη κάνει πράξη στις πορείες φωτορεπόρτερ και ρεπόρτερ (απόφαση η οποία λέέι ότι όταν υπάρχει άγνωστος με κάμερα … πλευρίζεται και του ζητείται να δείξει ταυτότητα αν όχι επαγγελματική τουλάχιστον πολιτική (ΔΑΤ αστυνομική) προκείμενου να ξέρουν αν πρόκειται για πολίτη ερασιτέχνη φωτογράφο η ασφαλίτη.

Ο συγκεκριμένος νεαρός φωτογράφος, αφού ερωτήθηκε από ρεπόρτερ ο οποίος και του έδειξε τη δημοσιογραφική αλλά και την πολιτική του ταυτότητα για αυτονόητους λόγους, του ζήτησε να μάθει αν εργάζεται σε κάποιο πρακτορείο και εάν είναι επαγγελματίας ενώ του ζήτησε να του δείξει την ταυτότητα του για να διαπιστωθεί αν πρόκειται για πολίτη η για ασφαλίτη σε διατεταγμένη υπηρεσία.

Τελικά ο άνθρωπος, αφού ξεπέρασε το πρώτο σοκ έβγαλε την ταυτότητα του την πολιτική και την έδειξε… τελειώνοντας εκεί την ένταση.

Επαναλαμβάνουμε ότι είναι απόλυτα σεβαστό να ζητείται ταυτότητα από τους διαδηλωτές σε φωτογράφους δημοσιογράφους κλπ προκείμενου να απομονώνονται τα ρουφιάνια που … εμφανίζονται ως φωτορεπόρτερ.

Καλό θα ήταν να υπάρχει μια πιο «καλύτερη « προσέγγιση σε ανάλογα περιστατικά αν μη τι άλλο για να μην την πληρώσει κανείς άσχετος που δεν είναι ασφαλιτακι.

Υ.Γ (2) Όταν εξοστρακίζονται ιπτάμενα αντικείμενα καλό θα ήταν ο εξοστρακιστείς να ελέγχει πρώτα το στόχο, γιατί όπως διαπιστώθηκε η διμοιρία στη βουλή δίπλα από το περίπτερο στα λουλουδάδικα που απειλούσε και εμφανίσθηκε προκλητικότατη είχε ασπίδες ενώ το άτυχο ζευγάρι που εκείνη την ώρα περνούσε μπροστά από τους μπάτσους… λόγο ανακλαστικών –έσκυψαν – γλίτωσαν το κατακέφαλο…!

κόκκινοι αντι-ρεπόρτερ

http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1098071

Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2009

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΚΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΑΧΕΛΩΟΥ (συγκέντρωση στα Τρίκαλα)

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΦΡΑΓΜΑΤΑ KAI ΤΗΝ ΕΚΤΡΟΠΗ

Η εκτροπή του ποταμού Αχελώου αποτελεί στις μέρες μας το μεγαλύτερο κατασκευαστικό έργο σε βάρος του φυσικού περιβάλλοντος και της κοινωνίας που προωθείται από το κράτος για:
Την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των μεγάλων κατασκευαστικών εταιριών που καταστρέφουν (με σειρά μεγάλων φραγμάτων και σηράγγων) και λεηλατούν (με εκτεταμένες αμμοληψίες και αποψιλώσεις) τον ποταμό και τα βουνά αποκομίζοντας αμύθητα κέρδη.
Την συγκεντροποίηση και εμπορευματοποίηση του νερού προς όφελος των μεγάλων εταιριών ενέργειας και ύδρευσης.
Την συντήρηση του υδροβόρου βιομηχανικού μοντέλου αγροτικής εκμετάλλευσης που έχει ήδη εξαντλήσει και μολύνει τη γη και τους πόρους της Θεσσαλίας.
Το βάθεμα της ταξικής ανισότητας του αγροτικού πληθυσμού της Θεσσαλίας προς όφελος των τσιφλικάδων του κάμπου.
Η εκτροπή του Αχελώου θα επιφέρει επιπλέον ανυπολόγιστες καταστροφές στα οικοσυστήματα του ποταμού, από τις νότιες πλαγιές τις Πίνδου μέχρι το δέλτα του στο Ιόνιο πέλαγος και θα αφανίσει ολόκληρα χωριά, όπως την Μεσοχώρα και παραποτάμιους οικισμούς καταποντίζοντάς τα στη λάσπη των τεχνιτών ταμιευτήρων του Υ/Η φράγματος της Μεσοχώρας και του νέου φράγματος της Συκιάς.
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ
Τετάρτη 11 Νοέμβρη, στην πλατεία δικαστηρίων στα Τρίκαλα, 11 π.μ.
(τη μέρα που εκδικάζεται στα δικαστήρια Τρικάλων η υπόθεση των αποζημιώσεων για την αναγκαστική απαλλοτρίωση της Μεσοχώρας)

Ο ΑΧΕΛΩΟΣ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ!

Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι (Αγρίνιο), Ανοιχτή Συνέλευση (Άρτα), σύντροφοι από Τρίκαλα, Πρωτοβουλία Αγώνα από το λόφο του Στρέφη για τη Γη και την Ελευθερία (Αθήνα)

ΟΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΣΤΟ ΕΔΩΛΙΟ


Το διάστημα Σεπτεμβρίου-Νοεμβρίου του 2005 ο φοιτητικός σύλλογος της πολυτεχνικής κινητοποιήθηκε ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της φοιτητικής λέσχης, που επιχειρήθηκε από τις πρυτανικές αρχές (τότε πρύτανης ήταν ο Καραμπίνης). Αυτό έγινε στο πλαίσιο υπεράσπισης ενός κεκτημένου του φοιτητικού κινήματος, της δημόσιας και δωρεάν σίτισης για όλους τους φοιτητές. Οι κινητοποιήσεις του συλλόγου ήταν δυναμικές με καταλήψεις, σπασίματα διαγωνισμών, πορείες και δημοσιοποίηση του ζητήματος στην τοπική κοινωνία. Αυτός ήταν και ο λόγος που βρήκε μπροστά του την αντίδραση των πρυτανικών αρχών, η οποία επιχειρήθηκε να προσωποποιηθεί στο πρόσωπο του συμφοιτητή Λ.Μπέτση, αφού ο Καραμπίνης προχώρησε σε μήνυση για συκοφαντική δυσφήμιση και αγωγή ζητώντας 200.000 ευρώ και έναν χρόνο φυλάκισης. Την ημέρα της δίκης βέβαια, ο Καραμπίνης όχι μόνο δεν πήρε τίποτα από αυτά που ζητούσε, αλλά αναγκάστηκε να υπογράψει δήλωση συμβιβασμού, στην οποία ουσιαστικά παραδεχόταν ότι όσα έλεγε ήταν ανακριβή, ώστε να μην προχωρήσει η υπόθεση σε δίκη.
Αυτή η πρωτοφανής επίθεση του πρύτανη στους κινητοποιούμενους φοιτητές ήταν και ο λόγος που χτίσαμε συμβολικά την είσοδο του γραφείου του, μετά από απόφαση της γενικής συνέλευσης, δείχνοντας έτσι πως οι μηνύσεις δε μπορούν να καταστείλουν τους συλλογικούς αγώνες. Το αποτέλεσμα αυτής της ενέργειας, όπως και όλων των κινήσεων αλληλεγγύης στον Λ.Μπέτση φάνηκε την ημέρα της δίκης, όπου ο Καραμπίνης αναγκάστηκε ουσιαστικά σε άτακτη υποχώρηση.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΑΣΥΛΟ…
Αυτές οι κινήσεις αλληλεγγύης στο συμφοιτητή Λ.Μπέτση όμως, ήταν η αφορμή για την εξουσία να βάλει στο στόχαστρό της το άσυλο, ένα θέμα που εκείνη την περίοδο συζητιόταν πολύ λόγω και του νέου νόμου-πλαίσιο που θα ψήφιζε η κυβέρνηση της Ν.Δ. Μετά το χτίσιμο του γραφείου του Καραμπίνη και ύστερα από επερώτηση του Έβερτ στη Βουλή, ο εισαγγελέας άσκησε αυτεπάγγελτη δίωξη σε έξι φοιτητές, τα στοιχεία των οποίων έδωσαν στον εισαγγελέα οι γραμματείες των σχολών. Πρόκειται για μια ξεκάθαρη επίθεση στο άσυλο, αλλά και στους συλλογικούς αγώνες και τις δυναμικές μορφές πάλης που επιλέγουν τα κινήματα. Αυτό άλλωστε το ζήσαμε και όσοι συμμετείχαμε στις κινητοποιήσεις ενάντια στην αναθεώρηση του άρθρου 16 και του νέου νόμου-πλαίσιο, όπου η κυβέρνηση επέλεξε την όξυνση της καταστολής για να αντιμετωπίσει το φοιτητικό κίνημα και υπάρχουν ακόμα συμφοιτητές μας οι οποίοι κατηγορούνται για τη συμμετοχή τους σε αυτό το κίνημα.

ΤΟ ΑΣΥΛΟ ΑΝΗΚΕΙ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΛΑΟ
Τι είναι όμως το άσυλο και γιατί η εξουσία το πολεμάει με τόσο μένος; Προφανώς το άσυλο δεν υπάρχει για να διασφαλίζει την ελεύθερη διακίνηση ιδεών, όπως αναφέρεται στο σύνταγμα, καθώς σε καιρό ¨δημοκρατίας¨ η ελεύθερη διακίνηση ιδεών επιτρέπεται σε όλους τους χώρους. Το άσυλο κατακτήθηκε μέσα από τους διαχρονικούς αγώνες του λαού και υπάρχει ακριβώς για να προστατεύει τα κοινωνικά κινήματα από προσπάθειες καταστολής του από τους εκάστοτε κυβερνώντες. Γιʼ αυτό και η πρεμούρα τους να ¨τελειώνουν¨ με αυτό το θεσμό.

Στις 27 Οκτώβρη εκδικάζεται η υπόθεση των έξι συμφοιτητών μας. Το κράτος προσπαθεί να προσωποποιήσει την επίθεσή του στο φοιτητικό κίνημα και στις ριζοσπαστικές πρακτικές που αυτό υιοθετεί, οι οποίες πολλές φορές ξεπερνούν τα όρια της αστικής νομιμότητας, καθώς επίσης επιτίθεται και στο άσυλο. Η υπόθεση αυτή δεν αφορά όμως αυτά τα έξι άτομα, αλλά ολόκληρο το κομμάτι των ανθρώπων που επιλέγουν να συγκρουστούν με την πολιτική ιδιωτικοποίησης της εκπαίδευσης, την πολιτική της ανεργίας, της φτώχειας, της λιτότητας και της τρομοκρατίας. Το κομμάτι αυτό των ανθρώπων που επιλέγει να οργανωθεί και να δράσει συλλογικά, ώστε να αντισταθεί σε αυτά που αποφασίζουν άλλοι για αυτούς, χωρίς αυτούς. Οι συλλογικοί αγώνες μπορούν να είναι νικηφόροι και έτσι συλλογικά πρέπει να δράσουμε και τώρα.

-Οι κοινωνικοί αγώνες δεν είναι νόμιμοι ή παράνομοι. Είναι δίκαιοι.
-Όχι στην ποινικοποίηση των συλλογικών αγώνων. Η τρομοκρατία δε θα περάσει.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΕΞΙ ΣΥΜΦΟΙΤΗΤΕΣ ΜΑΣ
ΟΛΟΙ/ΕΣ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 27/10

Δράση ενάντια στις παρελάσεις στην πόλη των Σερρών


Δράση ενάντια στις παρελάσεις στις Σέρρες Σήμερα , τις πρωινές ώρες , πραγματοποιήσαμε παρέμβαση ενάντια στις μαθητικές παρελάσεις . Σκοπός μας ήταν να έρθουμε σε επαφή με τους ίδιους και άμεσα θιγόμενους, τους μαθητές και να τους προβληματίσουμε όσο αναφορά τον συγκεκριμένο θεσμό, την σημασία και τον χαρακτήρα του , αλλά και την "βρόμικη" προϊστορία και έμπνευσή του . Παιδιά όλων των ηλικιών , τάξεων και σχολείων ήταν συγκεντρωμένα στην κεντρική πλατεία Ελευθερίας σε εκδήλωση του Δήμου, όπου και πετάχτηκε το παραπάνω κείμενο-τρικάκι. ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΠΑΡΕΛΑΣΕΩΝΛΕΥΤΕΡΙΑ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ... και όχι μόνο σε αυτό τον τομέα...
astserron.blogspot.com

Δήλωση ολικής άρνησης στράτευσης

Στις 23/10/2009 για δεύτερη φορά από τον αύγουστο οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις επισκέφθηκαν το πατρικό μου ψάχνοντας να με βρουν. Από τον φλεβάρη του 2008 έπρεπε να έχω καταταγεί στο στρατό, πράγμα που ηθελημένα δεν το έκανα περιμένοντας την ώρα που θα συντάξω αυτή τη δήλωση. Στην αρχή υπήρξαν κάποια τηλεφωνήματα προς τους συγγενείς μου από το στρατολογικό γραφείο της πάτρας και την αστυνομία, στη συνέχεια έγινε μια επίσκεψη από την αστυνομία στο σπίτι που διαμένουν οι γονείς μου και στις 23/10/2009 έγινε η τελευταία επίσκεψη από τους χακί εξουσιαστές (στρατονόμους) οι οποίοι πιστοί στις ιδέες που έχουν από τα χρόνια της Ε.Σ.Α., απείλησαν χωρίς κανένα νομικό δικαίωμα, πως θα στείλουν στη φυλακή τη μητέρα μου με την κατηγορία ότι ξέρει που είμαι και δεν το λέει. Αυτή η τελευταία τους κίνηση με εξόργισε λόγω του γεγονότος ότι, παρʼόλο το χρονικό διάστημα που έχει μεσολαβήσει από το 1967 μέχρι σήμερα, στρατιωτικοί συνεχίζουν και απειλούν απλούς πολίτες παραμένοντας πιστοί στις συνήθειες και επιταγές της εξουσιαστικής τους θέσης η οποία έχει εδραιωθεί από τις περιόδους που ήταν στην εξουσία (ʼ36, ʼ67) και του ρόλου τους ως σημαντικού παράγοντα για το ελληνικό κράτος διαχρονικά. Δηλώνω ότι δεν επιθυμώ να καταταγώ στον στρατό ούτε να έχω καμία επαφή με αυτήν την δομή του εξουσιαστικού συστήματος, δεν επιθυμώ καμία εναλλακτική θητεία ούτε καν να εμφανιστώ ενώπιον σας για κάποιου είδους απαλλαγή. Η απόφαση αυτή πάρθηκε ύστερα από πολλές σκέψεις σχετικά με την ώρα που θα ερχόμουν αντιμέτωπος με αυτό το ζήτημα. Πιστεύω ότι οι δρόμοι είναι δύο: ή πας ή δεν πας. Φυσικά το δεν πας έχει διάφορες προεκτάσεις και τρόπους ώστε να γίνει. Σέβομαι την επιλογή της απαλλαγής Ι5, αλλά δεν υποστηρίζω την εναλλακτική θητεία που επιλέγουν οι αντιρρησίες συνείδησης για το λόγο ότι δε σε αποδεσμεύει ως άτομο από την κράτηση χρόνου και έργου. Επιλέγω το δρόμο της ολικής άρνησης ως αναρχικός που δεν θέλει ούτε να περάσει απʼέξω από κάποιο στρατόπεδο ούτε ναʽρθει σε επαφή με χακί-ζώα για κανένα λόγο παρά μόνο απέναντί τους και πάντα με εχθρική στάση. Είναι μια καθαρά πολιτική επιλογή η οποία δε θα εκφραζόταν αν αποφάσιζα να χρησιμοποιήσω κάποιον άλλον τρόπο ώστε να μην υπηρετήσω. Και όπως κάθε πολιτική επιλογή εμπεριέχει ένα σύνολο σκέψεων και απόψεων, έτσι και αυτή έχει αρκετές προεκτάσεις. Από την κοινωνικοποίηση σε καθεστώς εγκλεισμού στον σεξισμό, από τον εθνικισμό στην υποχρέωση, από τον ιμπεριαλισμό στην οικονομία. Προεκτάσεις και λόγοι που βιώνουμε καθημερινά σε όλες τις εκφάνσεις και δομές του καπιταλιστικού συστήματος. Ο στρατός σε κάνει άντρα: φυσικά και αρνούμαι το πρότυπο και την ισχυρή θέση που έχει επιβάλει το αρσενικό φύλο στην κοινωνία και που βρίσκει την καλύτερη εκφρασή του στον καπιταλισμό όπου ο σωστός άντρας διαμορφώνεται από κάποιες συγκεκριμένες δομές. Δυνατό παιδί από μικρό να είναι το αγόρι μας, στην εφηβεία να έχει μια γκομενίτσα (διαφορετική κάθε μήνα, κατά προτίμηση του άντρα πατέρα), να πάει στο σχολείο του και όταν φύγει από τα χέρια των γονιών του να πάει στρατό όπου θα ολοκληρώσει την εκπαιδευσή του ως αρσενικό. Που βοηθάει ο στρατός? Μαθαίνεις να ζεις μόνο με άντρες για αρκετό διάστημα με αποτέλεσμα να ισχυροποιούνται τα στερεότυπα που υπάρχουν μέσα σου.Προσπαθείς να γίνεις μυικά πιο δυνατός για να ανταπεξέρθεις ,και καλά, στις δυσκολίες και όχι απλά για να ενισχύσεις την εικόνα σου ως αρσενικό. Έχω σιχαθεί να βλέπω φωτογραφίες φαντάρων με τα σώβρακα να κρατάνε όπλα στους θαλάμους με τσιγάρο στο στόμα και μπουκάλια αλκοόλ τριγύρω. Και στην άδεια πας και σε κανά μπουρδέλο γιατί τώρα που δεν έχεις χρόνο και είσαι μέσα μπορείς να πας να τα ακουμπήσεις για ένα γαμήσι αφού είσαι και πιο άντρας από πριν. Πολλοί έρχονται σε επαφή με τον αγοραίο έρωτα την περίοδο που είναι φαντάροι. Πιστεύω στην ανεξαρτησία του κάθε ατόμου χωρίς διακρίσεις φύλου. Η ανωτερότητα του άντρα είναι αυτή που προωθείται μέσα από το στρατό με σκοπό να συντηρήσει την πατριαρχική δομή της κοινωνίας και να εξυψώσει τις σχέσεις εξουσίας μέσα στο σύνολο. Γνωρίζεις κόσμο και μένουν δυνατές φιλίες μετά τη θητεία σου: σε συνθήκες εγκλεισμού η μόνη επιλογή που έχεις για να μην σαλτάρεις είναι να προσπαθήσεις να βρεις κάποιους ανθρώπους να συναναστρέφεσαι. Από προηγούμενες εμπειρίες μου δουλεύοντας στα πλοία διαπίστωσα ότι οποιαδήποτε συναναστροφή σε συνθήκες πίεσης σε απομακρύνει από τον εαυτό σου και λειτουργεί ως παραίσθηση κοινωνικότητας. Φυσικά στο στρατό το να συναναστρέφεσαι με ένα πλήθος ατόμων που σε άλλες συνθήκες δεν θα γνώριζες καν, κάτω από ένα πρίσμα το οποίο απαγορεύει την ελεύθερη διακίνηση ιδεών διαβιώνοντας κάτω απο συνθήκες άθλιες χωρίς πολλές επιλογές, μόνο κοινωνικοποίηση δεν είναι αλλά αναγκαστική σπατάλη της διάθεσης για συνεύρεση. Είναι υποχρεωσή σου να υπηρετήσεις την πατρίδα: δεν είμαι έλληνας απλά έτυχε να γεννηθώ σε αυτό τον χώρο, δεν έχω καμία εθνική υπερηφάνεια και δεν νιώθω καμία συγκίνηση κάτω από το γαλανόλευκο πανί το οποίο κάθε φορά που καίγεται λέω <γαμώ τη σημαία σας>. Ο στρατός της ελλάδας που δημιουργήθηκε στις απαρχές του ελληνικού κράτους είναι αναγκαστική συνθήκη για να υπάρξει ένα κράτος (σύνορα-στρατός). Είναι το μέσο που εξασφαλίζει την επέκταση του κράτους μέσα από μαζικές δολοφονίες, επεκτατικούς πολέμους και σύμπραξη συμμαχιών για την οικονομική επέκταση. Δηλαδή όπου η ελλάδα έχει οικονομικά συμφέροντα έχει και στρατό π.χ. σερβία – αφγανιστάν. Στο στρατό εγκολπώνεται η μερίδα αυτή της κοινωνίας που επιθυμεί να συνεισφέρει έμπρακτα σε αυτή τη συνθήκη (φασίστες,χουντοβασιλικοί,μεγαλοιδεάτες). Στο στρατό θα σε διδάξουν πώς στην πράξη θα καταφέρεις να πραγματώσεις όλα αυτά που σου μαθαίνουν στο σχολείο, υποστηρίζοντας την ανωτερότητα της φυλής σου. Από το 1821 μέχρι σήμερα έχουμε πήξει στους λεβέντες κολοκοτρωναίους, καραισκάκηδες, παλικαράδες του αέρα που με το ένα παπούτσι διέσχισαν την αλβανία. Καθάρματα τούρκους, γερμανούς, ιταλούς που έσφαζαν έλληνες για το κέφι τους μόνο και μόνο για μια σημαία στην ακρόπολη. Οι λεβέντες του ʽ21 που έσφαζαν επαναστατημένους έλληνες, αλβανούς, τούρκους υπηρετώντας την εξουσία, τα τάγματα που είχαν φύγει για να πολεμήσουν με τους τσάρους στην επαναστατημένη ουκρανία (μαύρος καβαλάρης), τη θέση των στρατιωτικοπολιτικών που εκφράστηκε στο αποκορύφωμά της με τη χούντα του 1967 δεν την αναφέρουν πουθενά στο στρατό. Λοιπόν επειδή ούτε στην παγίδα του σχολείου έπεσα, άλλο τόσο δεν θα μπώ και στο βούρκο του στρατού αποσκοπώντας στην ενδυνάμωση της πατριωτικής μου συνείδησης. Είμαι εχθρός κάθε κράτους κάθε έθνους και εν δυνάμει καταστροφέας τους. 12 μήνες είναι θα περάσουν: Ζώντας σε μια κοινωνία που ο χρόνος του ατόμου έχει μετατραπεί σε πρόγραμμα, 12 μήνες από τη ζωή φαίνονται λίγοι.!!!!Ε δεν είναι!!!!.Μιλάμε για δώδεκα μήνες κενού, δώδεκα μήνες εκπαίδευσης στο όνομα μιας σάπιας ιδέας, δώδεκα μήνες ομοιογένειας στην εμφάνιση κοινής με αυτή των χακί – δολοφόνων, δώδεκα μήνες μακριά από φίλους και συντρόφους, δώδεκα μήνες αποχής από τον έρωτα, δώδεκα μήνες χωρίς άποψη για την κοινωνική πραγματικότητα λόγω αποχής, δώδεκα μήνες μέσα σε συρματοπλέγματα, δώδεκα μήνες που κρατάς όπλο χωρίς να έχεις τη δυνατότητα να το στρέψεις στον εχθρό σου (ο εχθρός είναι η εξουσία που σε κουμαντάρει), δώδεκα μήνες κενού. Τους χαρίζω μόνο τις ώρες που γράφω αυτήν την επιστολή. Επιλέγω να διαχειρίζομαι το χρόνο μου δημιουργικά σε ότι θέλω με το λιγότερο κόστος και δεν πετάω στα σκουπίδια ένα χρόνο στον οποίο μπορώ να ζήσω τόσα άλλα πράγματα. Στρατός – φονιάς: Ο στρατός πέρα απο την εσωτερική του ύπαρξη ως θεσμού δρα και εκτός συνόρων, άλλοτε κρυφά άλλοτε φανερά. Έχει πάντα και ας μην τη χρησιμοποιεί τη δυνατότητα να προκαλέσει μαζικές καταστροφές και δολοφονίες. Έχει συγκεκριμένο επιστημονικό περιεχόμενο που σχετίζεται με την ανακάλυψη τεχνικών και όπλων για ακόμα μεγαλύτερους ολέθρους από αυτούς που ήδη μπορεί να προκαλέσει. Φυσικά για να καλύψει όλες αυτές τις ενεργειές του απομυζά χρήματα από το μόχθο των ιδίων που αυτός σκοτώνει. Εκτός από θανάτους σε καιρό πολέμου ευθύνεται για το θάνατο αρκετών νέων που τους οδηγεί στην αυτοκτονία. Επίσης ευθύνεται για αρκετές ψυχολογικές διαταραχές που προκαλούνται σε άτομα κατά τη θητεία τους. Είναι ρυθμιστής της κίνησης των συνόρων, άλλοτε σκοτώνοντας μαζικά σε ναρκοπέδια μετανάστες άλλοτε σκοτώνοντας φαντάρους που τυχαίνει να δουν κάποια σύμπραξη στρατιωτικών με εμπόρους ναρκωτικών-λευκής σάρκας –όπλων. Εκπαιδεύει μαζικά δολοφόνους στις ειδικές δυνάμεις, πολλοί από τους οποίους μετά βρίσκονται στα σώματα ασφαλείας ή απαρτίζουν φασιστικές και παρακρατικές ομάδες. Εν ολίγης είναι μια δεξαμενή θανάτου υπηρετώντας τα σχέδια κρατιστών, καπιταλιστών, και μη. ΚΑΝΕΝΑΣ ΣΤΡΑΤΟΣ - ΚΑΜΙΑ ΣΗΜΑΙΑ - ΚΑΝΕΝΑ ΚΡΑΤΟΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥΣ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΗΡΕΤΗΣΟΥΝ.
Γεράσιμος Κορωναίος
Οκτώβρης 2009

ΤΟ ΜΟΝΟ ΜΕΡΟΣ ΠΟΥ ΠΟΝΑΩ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙ ΕΞΩ...


Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2009

ΕΞΑΡΧΕΙΑ ΥΠΟ ΚΑΤΟΧΗ


Επαναλαμβανόμενες προκλητικές συμπεριφορές από ομάδες «Δ» και ΜΑΤ. Ο Χρυσοχοϊδης δηλώνει ότι «δεν μπορεί να ελέγξει» τους αστυνομικούς!
Την Τετάρτη 21 Οκτωβρίου, αστυνομικοί της ομάδας «Δ» και διμοιρίες των ΜΑΤ εισέβαλαν στην Πλατεία Εξαρχείων, προσήγαγαν δημοσιογράφους και τον εκφωνητή του Πολυτεχνείου, Δημ. Παπαχρήστο (βίντεο) που διαμαρτύρονταν μαζί με εκατοντάδες άλλους για μία ακόμη νύχτα κατοχής, εισβολής και προσαγωγής ανηλίκων. Σήμερα Πέμπτη νέα αντικατοχική διαδήλωση στις 19:00
Στο σχέδιο καταστολής εντάσσονται και άλλα γεγονότα, όπως οι διώξεις με τον κουκουλονόμο και η προσαγωγή και κράτηση όποιου διαμαρτυρηθεί για την αστυνομική βία. Ενώ ο Χρυσοχοϊδης δηλώνει πως ξέρει για τη συνεργασία Χρυσαυγιτών-αστυνομικών!

Εκατοντάδες αστυνομικοί, ένστολοι και μη , άπαντες οπλοφορούντες, έχουν καταλάβει από την Πέμπτη 8/10 το βράδυ μια συνοικία της Αθήνας, τα Εξάρχεια. Εφαρμόζοντας το ίδιο, αποτυχημένο, σχέδιο με τις πλατείες Ομονοίας και Αγ. Παντελεήμονα
Από τη πρώτη μέρα διέλυσαν συναυλία στο αυτοδιαχειριζόμενο Πάρκο της Ναυαρίνου, τρομοκρατώντας περαστικούς, αναγκάζοντας ανθρώπους να πέσουν στα γόνατα, κάνοντας συνεχείς και αναιτιολόγητους ελέγχους στοιχείων και τελικά προσαγάγοντας 80 άτομα στη ΓΑΔΑ για να συλλάβουν τελικά 8! Παρόμοια «επιχείρηση» επαναλαμβάνεται και το μεσημέρι της Παρασκευής.
Σχετικά: ...«Υγειονομικός έλεγχος» // Απόπειρα εισβολής στο Στέκι Μεταναστών // Ακούστε τη μαρτυρία προσαχθέντα σε ραδιοφωνικό σταθμό // τραμπούκικη προσαγωγή, χωρίς λόγο // Τι κάνουμε σε περίπτωση ελέγχου // Οι ΜΑΤατζήδες δεν είναι πρόβλημα, έχουν προβλήματα
Kι όλα αυτά, μετά την επικοινωνιακού χαρακτήρα πρόσκληση του Συνηγόρου του Πολίτη στην πρώτη συνεδρίαση της νέας... «αντιεξουσιαστικής» κυβέρνησης, και τις διακηρύξεις του νέου υπουργού Μιχ. Χρυσοχοϊδη για... σεβασμό στον πολίτη!
Ταυτόχρονα, είναι σε εξέλιξη το νέο τρομολαγνικό σόου με τις συλλήψεις υποτιθέμενων μελών των «Πυρήνων της Φωτιάς» και την εκδικητική προφυλάκισή 20χρονων παιδιών.



Μωβ Καφενείο στην Φάμπρικα Υφανέτ


Ξεκινάμε από τις ζωές μας.
Αναγνωρίζουμε ότι η συνθήκη του φύλου κατασκευάζει μια πραγματικότητα.
Μια πραγματικότητα που μας φυλακίζει, καθώς προσπαθεί να περιορίσει όλους και όλες σε προκατασκευασμένα φύλα και σεξουαλικότητες.
Μέσα σε αυτή την πραγματικότητα ρόλοι και σχέσεις είναι ιεραρχικά τοποθετημένα σε βάρος τόσο των γυναικών, όσο και αυτών που εκπίπτουν από την ετεροκανονικότητα με οποιονδήποτε τρόπο. Αυτό το σύστημα παράγεται και διατηρείται με τη βία.
Και ενώ η συνθήκη του φύλου διατηρεί την αυτονομία της ως μια σχέση εξουσίας μέσα στο πλέγμα των κοινωνικών σχέσεων, μέσα στον καπιταλισμό λειτουργεί ταυτόχρονα σε σχέση με τις ανάγκες της μισθωτής εργασίας και του εμπορεύματος.
Ωστόσο, η έμφυλη πραγματικότητα δεν είναι αρραγής. Αναζητούμε τις στιγμές ανατροπής της. Ξεκινάμε από τις ζωές μας και προχωράμε. Κάθε Τετάρτη στις 8.00 στην Φάμπρικα Υφανέτ.

κάλεσμα ενάντια στην αστυνομοκρατία στα Εξάρχεια

Η Επιτροπή Πρωτοβουλίας Κατοίκων Εξαρχείων ενεργοποιείται εδώ και δυο χρόνια σε ζητήματα που αφορούν την ποιότητα της καθημερινής ζωής στη γειτονιά. Ζητήματα όπως η καθαριότητα και η φροντίδα της περιοχής, η συρρίκνωση και υποβάθμιση των ελεύθερων χώρων, η ηχορρύπανση, οι κεραίες κινητής τηλεφωνίας και η συνεχής παρουσία ειδικών δυνάμεων στην περιοχή με ρίψη χημικών, διαρκείς και αναίτιες προσαγωγές και συλλήψεις, ξυλοδαρμούς και χυδαίες προκλήσεις που όχι μόνο δε λύνουν προβλήματα, αλλά δημιουργούν. Κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει τη δολοφονία του μαθητή Αλ. Γρηγορόπουλου από την αστυνομία τον προηγούμενο Δεκέμβρη.
Τις τελευταίες μέρες σε μία γελοία όσο και επικίνδυνη επίδειξη ισχύος στην περιοχή μας οι Ειδικές Δυνάμεις σε συνδυασμό με μονάδες δέλτα κλπ. οργώνουν τα Εξάρχεια προσάγοντας στο τμήμα άτομα που απλώς κυκλοφορούν ή πίνουν το ποτό τους, εκφοβίζοντας και υβρίζοντας χυδαία ανθρώπους κάθε ηλικίας και δη γυναίκες χωρίς κανένα προκάλυμμα. Η κατάσταση την οποία συνεχίζει και εντείνει η πρόσφατα εκλεγμένη κυβέρνηση εις «επίδειξη έργου» έχει δημιουργήσει συναισθήματα αγανάκτησης σε κατοίκους και ανθρώπους που κυκλοφορούν και εργάζονται στα Εξάρχεια, που εμποδίζονται στις καθημερινές τους δραστηριότητες. Πέρα από το γεγονός ότι οι κινήσεις αυτές προσβάλλουν την αξιοπρέπεια κάθε ανθρώπου, σε τελική ανάλυση ακυρώνουν τη συλλογική προσπάθεια αλλαγής των όρων της καθημερινής μας ζωής με ένα κλίμα αποδιοργάνωσης και εκφοβισμού που καλλιεργούν. Αποδεικνύεται έτσι περίτρανα ότι οι αστυνομικές δυνάμεις καμία υπηρεσία δεν προσφέρουν στους πολίτες των Εξαρχείων όταν καλούνται να επέμβουν για καθημερινές κλοπές,για παράνομα παρκαρισμένα αυτοκίνητα ή όταν γίνονται καταγγελίες για εμπόριο ναρκωτικών, επικαλούμενες το «άβατο» το οποίο πολύ εύκολα προσπερνούν όταν κατεβαίνουν ως κομάντο σε «θεαματικές ενέργειες» που (συν)ταράσσουν τη ζωή της γειτονιάς.
Θέλουμε να συνεχίσουμε την προσπάθεια να κάνουμε τα Εξάρχεια ζωντανή, ανθρώπινη και βιώσιμη γειτονιά, με πράσινο, φροντίδα, καθαριότητα, ελεύθερους χώρους και με συνεχείς δραστηριότητες πολιτισμού και συνεύρεσης, θέλουμε τα Εξάρχεια να συνεχίσουν να είναι μια γειτονιά ελεύθερης έκφρασης και δημιουργικής δράσης. Δεν θα δεχθούμε, λοιπόν, κλίμα εκφοβισμού από οποιαδήποτε κατεύθυνση, πολύ περισσότερο από το κράτος, και επειδή βαρεθήκαμε τα παχιά λόγια προχωρούμε σε στήριξη και δημοσιοποίηση δικαστικής καταγγελίας κατοίκου που συμμετέχει στην Επιτροπή Πρωτοβουλίας και δέχθηκε χυδαία λεκτική επίθεση από διμοιρία ΜΑΤ στην οδό Μεσολογγίου όταν τους ζήτησε να σταματήσουν τη χυδαιολογία και τις προκλήσεις απέναντι σε νεαρούς. Το επόμενο διάστημα θα προχωρήσουμε επίσης σε μηνύσεις για τα χημικά, καθώς και σε άλλες μορφές διαμαρτυρίας, ώστε να μπορέσουμε να υποστηρίξουμε τις κινήσεις μας σε όλα τα επίπεδα, για τη διεκδίκηση και προστασία των κοινωνικών και πολιτικών μας δικαιωμάτων.
Καλούμε όλες και όλους:
σε συμμετοχή και στήριξη συναυλίας μαθητικών μουσικών συγκροτημάτων από σχολεία της γειτονιάς στην πλατεία Εξαρχείων, την Παρασκευή 23/10 το απόγευμα
σε μαζικό μοίρασμα του κειμένου μας και ενημέρωση της γειτονιάς το Σάββατο 24/10, 12.00, στη λαϊκή αγορά της Καλλιδρομίου
σε πορεία διαμαρτυρίας από την πλατεία Εξαρχείων προς τη Βουλή την Πέμπτη 29/10, 6μ.μ.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΡΟ(ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΚΑΤΕΙΛΗΜΜΕΝΟ ΕΔΑΦΟΣ)


Αφίσα για εκδήλωση στο Αγρίνιο

Με αφορμή την δολοφονία του πρόσφυγα Μοχάμεντ Καμραν Ατίφ, διοργανώνεται εκδήλωση - συζήτηση και προβολή τανίας (ΤΟ ΜΙΣΟΣ), στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Αγρινίου.Η εκδήλωση θα γινεί στις 1 Νοεμβρίου.
ΠΗΓΗ: ΓΚΙΛΟΤΙΝΑ

Εφημερίδα "ΑΠΑΤΡΙΣ" - κάλεσμα για συνάντηση

Τόσο σε πλανητικό όσο και σε εγχώριο-τοπικό επίπεδο, το εδώ και αιώνες υφιστάμενο μοντέλο κοινωνικής οργάνωσης ακολουθεί πιστά την πορεία που είναι ανεξίτηλα χαραγμένη στην εγγενή «λογική» του:

Πολλά για τους λίγους, λίγα ως ελάχιστα για τους πολλούς, συσσώρευση κερδών χέρι-χέρι με τη συσσώρευση κρίσεων και αδιεξόδων κι ένας τεράστιος μηχανισμός θεσμικής βίας για την προστασία και τη διαιώνιση αυτών των όρων ύπαρξής του.
Φρένα δικά του δεν είχε ποτέ ο καπιταλισμός και το όχημα σήμερα, περισσότερο από ποτέ, τρέχει με…παραληρηματικά γκάζια προς το σάλτο μορτάλε στο γκρεμό, μαζί με όλους εμάς μέσα, συν χλωρίδα, πανίδα κι επερχόμενες γενιές.

Κινδυνολογία; …δε νομίζουμε. Τα καμπανάκια εδώ και χρόνια τα βαράνε ακόμα και πολλοί θιασώτες του, η δε πραγματικότητα βοά από παντού: οι κοινωνικές σχέσεις διαμεσολαβημένες πλήρως από εμπορεύματα, των ανθρώπων οι κοινότητες κατεστραμμένες, αποξένωση, εργαζόμενοι-άνεργοι-υποαπασχολούμενοι, μπαμπάδες, μαμάδες, μαθητές κλπ, άλλοι να σαλτάρουν σωρηδόν από παράθυρα της France Telecom κι οι υπόλοιποι να σαλτάρουν απ’ τα χρέη και το άγχος, όντας σε (διαρκή) νευρική κρίση, επικοινωνία χωρίς κοινωνία, στάχτες δασών, κρατήρες βομβών και προσταγές! συνεχείς προσταγές αφεντικών, αστυνομικών, υπουργών…και οι καιροί παραγίναν χαλεποί, κυρίες και κύριοι.
Παρά ταύτα,ένα στοίχημα που παίζεται είναι αν θα συνεχίσουν να γίνονται για μας ή για τους «πρίγκηπες», που λέει κι ο ποιητής.

Το ευτύχημα μέσα σ’ όλ’ αυτά είναι ότι το στοίχημα αυτό παίζεται ακόμα χάρη σ’ ένα πλήθος από κινήματα και κινήσεις ανταγωνιστικές προς τους τελευταίους. Άλλοτε αναιμικές, άλλοτε δυναμικές, ριζοσπαστικές ή μετριοπαθείς, παγκόσμιες ή/και τοπικές. Πάντως πολύμορφες. Μια τέτοια κίνηση στο πλαίσιο αυτού του κοινωνικού ανταγωνισμού απέναντι στα πολυποίκιλα αφεντικά που οδηγούν το «όχημα» που προαναφέραμε, είναι και τούτη ‘δω η εφημερίδα.
Η «Άπατρις» κλείνει 10 μήνες κυκλοφορίας και στο διάστημα αυτό έχει συμβάλει το κατά δύναμιν στον πολλές φορές εξαντλητικό, αλλά πάντα γοητευτικό αγώνα για την αλλαγή των όρων της ζωής μας προς το καλύτερο-από την οπτική της βέβαια. Γιατί όσοι/ες την απαρτίζουμε έχουμε πάρει συγκεκριμένη θέση απέναντι σ’ όλ’ αυτά.

Μια τέτοια θέση καλούμε και τον κόσμο να πάρει μέσα απ’ το κείμενο αυτό. Όχι μόνο ως γενική, επιτακτική πια αναγκαιότητα για τον καθένα που νοιάζεται για τον εαυτό του, τους οικείους του, τους άλλους και το περιβάλλον που ζει αλλά και ειδικά απέναντι στο εγχείρημα της έκδοσης αυτής.
Η εφημερίδα στήθηκε εξαρχής με τη φιλοδοξία όχι μόνο να διαρκέσει ως εγχείρημα, σε πείσμα άλλων ομοειδών έντυπων προσπαθειών που υπήρξαν λιγότερο ή περισσότερο βραχύβιες, αλλά και να αναβαθμίζεται-ανανεώνεται συνεχώς προς ένα ποιοτικά καλύτερο επίπεδο τόσο ως προς το Λόγο και το περιεχόμενο όσο και ως προς την αισθητική και τη διακίνησή της.
Μέχρι στιγμής δεν θα λέγαμε απλά ότι «αντέχουμε», αλλά και ότι η προσπάθεια πάει γενικά καλά. Δεν επαναπαυόμαστε όμως σ’ αυτό· απ’ τη μια η επιδίωξή μας να αποκτήσει η προσπάθεια αυτή στέρεες βάσεις που θα εγγυηθούν τη διάρκεια και την ποιότητά της κι απ’ την άλλη ο σταθερός κινηματικός μας προσανατολισμός, μας ωθούν να προχωρήσουμε πλέον στο επόμενο βήμα (που εξαρχής είχαμε κατά νου): να μετατρέψουμε την «Άπατρις» σ’ ένα από τα ποικίλα εργαλεία που συλλογικά θα (δια)χειρίζεται ο κόσμος που ανήκει στο πολιτικό φάσμα της αντιεξουσίας (αλλά και όσοι/ες ακόμα μπορεί να μην ταυτίζονται μ’ αυτό αλλά αισθάνονται κοντά στις αρχές της αυτοοργάνωσης-αυτοδιαχείρισης, της αντιεμπορευματοποίησης-ελεύθερης διακίνησης των ιδεών και της πληροφορίας και της αντιιεραρχίας). Επιθυμούμε η εφημερίδα να γίνει ένας απ’ τους «τόπους» και τρόπους έκφρασης όσων θέλουν να συμβάλλουν στην προσπάθεια με τον τρόπο που θα επιλέξουν και με την αίσθηση ότι η εφημερίδα είναι τόσο παγκρήτιο (κατά βάση, αλλά όχι μόνο) όργανο διάδοσης των ελευθεριακών ιδεών όσο και δική τους υπόθεση, στο βαθμό που θα προσδιορίσουν.

Ήδη από το editorial του 2ου φύλλου είχαμε γράψει ότι δεν είμαστε κλειστό σχήμα και ότι επιδιώκουμε την ενεργό συμμετοχή κι άλλων ενδιαφερομένων, που θα μοιραστούν τη συλλογική ικανοποίηση αλλά και την ευθύνη ενός πράγματι, τουλάχιστον για το νησί, καινοτόμου εγχειρήματος.
Αυτό μπορεί π.χ. να υλοποιηθεί είτε με τη συμβολή σε κείμενα ή/και ανταποκρίσεις για γεγονότα και ειδήσεις που μας αφορούν και συμβαίνουν κάπου μακριά από μας, είτε με κάποια οικονομική συνεισφορά (το κόστος είναι μεγάλο), είτε με προτάσεις-ιδέες, με τη βοήθεια στο μοίρασμα-διακίνηση ή/και όπως αλλιώς σκεφτεί κανείς/μια ότι μπορεί να αγκαλιάσει την προσπάθεια.

Με σκοπό λοιπόν να μπουν όλ’ αυτά σε μια σειρά, να γνωριστούμε και να δηλώσουμε προθέσεις, καλούμε σε μια συνάντηση για το θέμα, το Σάββατο 14 Νοεμβρίου και ώρα 19.00 στην κατάληψη Ευαγγελισμού, στο Ηράκλειο.
Θα θέλαμε να δούμε όσο περισσότερα άτομα και συλλογικότητες γίνεται, με τη δέσμευση ότι όσοι το δηλώσουν θα παραστούν.
Όσοι και όσες επιθυμούν να συμμετάσχουν μπορούν να μας ειδοποιήσουν σχετικά είτε μέσω του e-mail της εφημερίδας (apatris.news@gmail.com) είτε και τηλεφωνικά, εφόσον γνωρίζουν κάποιον/α από τη συντακτική ομάδα.
Θέλουμε να μοιραστούμε ένα βήμα λόγου, μια ευκαιρία συμμετοχής και μια πηγή αποκόμισης (μιας κάποιας) ικανοποίησης απ’ όλ’ αυτά.

Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2009

Συναυλια οικονομικης ενισχυσης στο τει πειραια


Στις 23 Σεπτέμβρη κρατικά γουρούνια της αντιτρομοκρατικής συλλαμβάνουν 4 άτομα κάνοντας έφοδο σε δυο σπίτια .Οι 3 προφυλακίζονται με την κατηγορία της τρομοκρατίας, καθώς η δημοκρατία βρισκόμενη σε προεκλογική περίοδο μ ʼαυτό το έντεχνο τρικ δείχνει τα δόντιά της . Μετά από ένα γενικευμένο κλίμα αντίστασης και επιθετικότητας, το οποίο δημιουργήθηκε σε πιο έντονο βαθμό από τον Δεκέμβρη και μετά κράτος, αφεντικά ,μπάτσοι, δικαστές ,δημοσιογράφοι και λοιποί ρουφιάνοι προσπάθησαν και θα προσπαθούν να καταστέλλουν ανυπότακτους ανθρώπους με οποιοδήποτε μέσον διαθέτουν. Είτε με φυλακίσεις και κουκουλονόμους, είτε με κατηγορίες όπως αυτή της τρομοκρατίας. Ξεχνώντας όμως πως Ο ΜΟΝΟΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ.ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ 4-ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΟΥΣ 6 ΚΑΤΑΖΗΤΟΥΜΕΝΟΥΣ!!
ΠΩΣ ΘΑ ΕΡΘΕΤΕ:λεωφ.απο μενανδρου Β18,Γ18απο μετρο αιγαλεω 851απο θηβων 802,803,804,703τρολευ απο ομονοια 21

buenaVentura


buena VenturaΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΦΡΑΚΤΕΣ ΤΗΣ ΑΠΟΜΟΝΩΣΗΣ ΑΜΦΙΣΒΗΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
buenaventurasc.blogspot.com

Η φύση του κράτους είναι να δολοφονεί, είτε με μπλε είτε με πράσινες κουκούλες....

Το κείμενο που μοιράστηκε στην παρέμβαση που εγινε στις 20 του Οκτωβρη στην Θεσσαλονίκη για τα πρόσφατα γεγονότα:
Στις 26 Σεπτέμβρη το κράτος δια χειρός αστυνομίας δολοφονεί για ακόμη μια φορά. Ο άτυχος μετανάστης Μοχάμεντ Καμραν Αντιφ ενώ βρίσκεται στην κατοικία την οποία διατηρούσε μαζί με άλλους πακιστανούς εργάτες, δέχεται την εισβολή μπάτσων που ξυλοκοπούν τόσο αυτόν όσο και τους συγκατοίκους του, ενώ στην συνέχεια οδηγείτε στο Α.Τ. Νικαίας ως ύποπτος για τον ξυλοδαρμό ανηλίκου από τον οποίο δεν αναγνωρίζεται ποτέ , εκεί τα βασανιστήρια συνεχίζονται, οι μπάτσοι τον κρατούν δεμένο πισθάγκωνα και τον χτυπούν με γκλοπ καθώς και του κάνουν ηλεκτροσόκ με καλώδια στα χεριά και στα γόνατα. Στην συνέχεια και εφόσον η μήνυση εναντίον του δεν ευσταθεί τον αφήνουν ελεύθερο, ενώ αναγκάζουν τον αδελφό του να υπογράψει ότι τον παρέλαβε υγιή. Λίγες μέρες αργότερα υποκύπτει στα τραύματα του, στο διάστημα που μεσολάβησε ο Μοχάμεντ καμραν υποφέρει από τους πόνους αλλά παρά ταύτα οι συγγενείς του δεν τον μεταφέρουν σε νοσοκομείο φοβούμενοι άλλη μια πιθανή και αβάσιμη σύλληψη. Έτσι αντιλαμβανόμαστε την βαρβαρότητα του πρόσφατου δόγματος «δημοκρατία και πυγμή» της νέας ¨σοσιαλιστικής¨ κρατικής διαχείρισης. Το Σάββατο 17 Οκτώβρη πραγματοποιήθηκε πορεία για το περιστατικό, καλεσμένη από αναρχικές συλλογικότητες και από τοπική συνέλευση. Στην πορεία 400 περίπου άτομα έκαναν δημόσια την οργή τους για την δολοφονία. Φυσικά το παρών έδωσε μεγάλος αριθμός μπάτσων, από διάφορα σώματα, που τους “συνόδευε” από πίσω καθώς και στους παρακείμενους δρόμους. Η πορεία αφού πέρασε από το σπίτι του νεκρού μετανάστη κατευθύνθηκε προς το Α.Τ. της περιοχής. Αφού ο κύριος όγκος της πορείας πέρασε από εκεί, σύντροφοι επιτέθηκαν με πέτρες και πέταξαν κόκκινη μπογιά στις διμοιρίες έξω από το τμήμα, οι οποίες απάντησαν με βροχή από δακρυγόνα και επίθεση με τα γκλόμπ κρατημένα ανάποδα για να προκαλούν μεγαλύτερη ζημιά . Ακολουθεί σύγκρουση σώμα με σώμα με αποτέλεσμα δύο τραυματισμούς και κάποιες συλλήψεις. Η πορεία παρόλα αυτά διατηρεί την συνοχή της και φτάνει στο σημείο λήξης της. Εκεί γίνεται γνωστό πως υπάρχουν και άλλες συλλήψεις από άτομα που είχαν ήδη φύγει από την πορεία. Δεδομένων των γεγονότων αποφασίστηκε επιτόπου κατάληψη του δημαρχείου της Νίκαιας με σκοπό την πίεση για την απελευθέρωση αυτών που είχαν πιαστεί. Οι συλληφθέντες που τελικά ήταν 11 είχαν ήδη μεταφερθεί στην Γενική Αστυνομική Διεύθυνση, οι 3 είχαν αφεθεί ελεύθεροι και για τους 8 είχαν συνταχθεί κατηγορίες σε βαθμό πλημμελήματος,. Το μεσημέρι της Κυριακής ανακοινώνεται η μετατροπή των κατηγοριών σε κακουργήματα για τους 5 από τους 8 συλληφθέντες σύμφωνα με τον πρόσφατα ψηφισμένο νόμο περί «απόκρυψης των χαρακτηριστικών κατά την τέλεση αδικήματος που αφορά σε διατάραξη κοινής ειρήνης», δηλαδή το περίφημο ιδιώνυμο της κουκούλας καθώς και απελευθερώνεται ένας από τους συλληφθέντες με κατηγορίες σε βαθμό πλημμελήματος, ο οποίος ήταν τραυματισμένος. Με βάση τις εξελίξεις το βράδυ της Κυριακής αποφασίζεται η λήξη της κατάληψης και την Δευτέρα καταλαμβάνεται η πρυτανεία του Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Σήμερα θα συνεχιστεί η διαδικασία των ανακρίσεων, η οποία αναμένεται να κρατήσει και τις επόμενες μέρες.Αρκετά μέλη του Πασοκ πριν από τις εκλογές είχαν “δηλώσει” την “διαφωνία” τους απέναντι στον νόμο για τις κουκούλες. Φυσικά δεν τους πιστέψαμε ούτε στιγμή. Οι κυρίαρχοι πάντα θα προσπαθούν να οπλιστούν, νομικά και φυσικά, απέναντι σε καθένα και καθεμία που αντιστέκεται. Δεν χρειάζεται κάτι άλλο πέρα από κοινή λογική για να αντιληφθεί κάποιος πως όταν σε φλομώνουν με τοξικά χημικά είναι φυσικό να καλύπτεσαι. Φυσικά δεν πιστέψαμε, ούτε για μια στιγμή, τις δηλώσεις του Χρυσοχοϊδή που με στόμφο δήλωνε πως κάθε μπάτσος που θα χρησιμοποιούσε βία χωρίς λόγο σε πολίτες θα τιμωρούνταν με απόταξη. Οι εξουσιαστές πάντα θα υπερασπιστούν τα συμφέροντα τους, όποιας πολιτικής απόχρωσης και να είναι. Δεν πρόκειται να βγάλουν τα δόντια από τα σκυλιά τους.Από την άλλη υπάρχουν πολλές αποδείξεις πως για τους διαχειριστές του καπιταλισμού οι μετανάστες, στην καλύτερη των περιπτώσεων, ανήκουν στην κατηγορία των υπανθρώπων. Δεν εξηγείτε αλλιώς το γεγονός πως από την αρχή της χρονιάς έχουν υπάρξει 4 δολοφονίες μεταναστών από μπάτσους και λιμενικούς για τις οποίες τα Μ.Μ.Ε. επιμένουν να σιωπούν, χωρίς να μετράμε τους εργάτες που πεθαίνουν στα εργασιακά κάτεργα που είναι απαραίτητα για την περιβόητη “ανάπτυξη” μιας “ισχυρής Ελλάδας”.Δεν μπορούμε να σιωπούμε στα καθημερινά εγκλήματα που λαμβάνουν χώρα δίπλα μας, στις γειτονιές και στις πλατείες. Θα στεκόμαστε πάντα αλληλέγγυοι στους καταπιεσμένους, σε αυτούς που υποχρεώνονται στην εξαθλίωση για να συνεχίζει το καπιταλιστικό όνειρο. Δεν μπορούμε παρά να είμαστε δίπλα στους αιχμάλωτους αυτού του αγώνα.
Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΦΥΣΗ ΜΑΣ ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

Αναρχικές/οι, αντιεξουσιάστριες/εςγια την αλληλεγγύη

ΤΡΙΗΜΕΡΟ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ


ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΑ ΣΚΗΝΙΚΑ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ ΣΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΜΕΤΑΝΑΣΤΗ ΜΟΧΑΜΕΝΤ ΚΑΜΡΑΝ ΣΤΟ ΑΤ ΝΙΚΑΙΑΣ.ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΗΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ.ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ.ΟΧΙ ΣΤΟΝ "ΝΟΜΟ ΤΗΣ ΚΟΥΚΟΥΛΑΣ"
paliokylikeio.blogspot.com

Via Outopiae


Τι είναι η ουτοπία;Είναι αυτό που όταν κάνεις δύο βήματα αυτό απομακρύνεται τέσσερα. Όταν προχωράς τέσσερα βήματα, αυτό απομακρύνεται οκτώ. Τότε τι είναι η ουτοπία;Είναι αυτό που σε κάνει να προχωράς…

Χωμένους στη γλάστρα της αυλής τους, μας θέλουνε φυτά,να μεγαλώνουμε υπό την αυστηρή επίβλεψη τους και με χημικά λιπάσματα να μας δημιουργούν ψευδαισθήσεις ότι υπάρχουμε και ζούμε. Ότι ζούμε και τους είμαστε ευγνώμων. Ενάντια στην μίζερη κανονικότητα που ετσιθελικά μας επιβάλλουν, φυτρώνουμε εκεί που δεν μας σπέρνουν. Στην νοσηρή τους καθημερινότητα μπολιασμένοι με αλληλεγγύη αρνούμαστε πεισματικά να λάβουμε μέρος στο στημένο τους παιχνίδι. Συνειδητά πολέμιοι της κρατομηχανής που παράγει υποταγμένα και πειθήνια όντα δεν διστάζουμε να γεμίσουμε με άμμο τα γρανάζια της. Να μπλοκάρουμε αυτό το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα που στον βωμό της καλοπέρασης των λίγων θυσιάζονται όλοι οι υπόλοιποι. Όλα για το χρήμα, τα πάντα για το χρήμα, για να ικανοποιηθούν οι ψεύτικες ανάγκες που μας δημιουργούν με ρυθμό πολυβόλου , μέσω του βομβαρδισμού των Μεσών ΜαζικήςΕξημέρωσης και της καθημερινής αλλοτρίωσης που υφιστάμεθα. Σε όλα αυτά απαντάμε με αντίσταση – αλληλεγγύη – αυτοοργάνωση. Καθημερινή αντίσταση, με κάθε μέσο, σε όλους τους κοινωνικούς χώρους (σχολείο , εργασία , γειτονιά ) παραμερίζοντας κόμματα , παρατάξεις και γραφειοκράτες , στεκούμενοι απέναντι τους. Όχι μόνο σε συλλογικό αλλά και σε προσωπικό επίπεδο να αντιδράσουμε στα εξουσιαστικά πρότυπα και στον μίζερο τρόπο ζωής που μας έχουν επιβάλλει. Μέσω τηςέμπρακτης και αδιαμεσολάβητης αλληλεγγύης, που αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο των κοινωνικών αντιστάσεων, θα επιτύχουμε την κοινωνική απελευθέρωση. Σε έναν κόσμο όπου ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, η ατομικότητα επιδιώκει την πραγμάτωση των θέλω της εις βάρος του συλλογικού συμφέροντος,πατώντας επί πτωμάτων. Ατομικές επιθυμίες που διαμορφώνονται από τον καπιταλιστικό τρόπο σκέψης. Με βάση την αυτοοργάνωση, αποκηρύσσουμε τις υπάρχουσες εξουσιαστικές δομές, θέτοντας έτσι τα θεμέλια για την επαναστατική ανατροπή του γερασμένου τούτου κόσμου.Οι απελευθερωμένοι χώροι, τα αυτοδιαχειριζόμεναπάρκα και στέκια που η λειτουργία τους δεν στηρίζεται σε εμπορικές συναλλαγές ,οι καταλήψεις εργοστασίων, σχολείων και σχολών, οι λαϊκές αμεσοδημοκρατικές συνελεύσεις αποτελούν μια μικρογραφία της κοινωνίας που οραματιζόμαστε.
Η εξέγερση είναι ο δρόμος που βαδίζει η αξιοπρέπεια με προορισμό την ελευθερία.
Via Outopiae (ο δρόμος της Ουτοπίας)

αγρινιο: αφίσα για παρελάσεις

Οι παρελάσεις επιβλήθηκαν κατά την περίοδο της δικτατορίας του μεταξά, ο οποίος είχε γοητευθεί από την πειθαρχημένη και ομογενοποιημένη νεολαία του χίτλερ. Σήμερα η ελλάδα αποτελεί την μόνη χώρα στην ευρώπη που πραγματοποιούνται μαθητικές παρελάσεις. Οι παρέλασες μισούν την διαφορετικότητα και επιδιώκουν την ομοιομορφία. Οι παρελάσεις είναι ο προθάλαμος για τις στρατιωτικές μονάδες και η προδιάθεση για την στρατιωτική πειθαρχία. Οι παρελάσεις είναι οι τελετές βράβευσης των «έξυπνων», «όμορφων» και «ψηλών» και ταυτόχρονα η διαδικασία απόρριψης των «υπολοίπων». Οι παρελάσεις είναι η απροκάλυπτη προβολή μιας ιεραρχημένης κοινωνίας. Οι παρελάσεις υψώνουν σημαίες ποτισμένες με αίμα μειονοτήτων, εβραίων, μεταναστών, ρομά, «οχληρών»… Οι παρελάσεις, παρελαύνουν ακόμα, συντηρούμενες από ψέματα, μισές αλήθειες και μυθοπλασίες. ΟΙ ΠΑΡΕΛΑΣΕΙΣ ΒΡΩΜΑΝΕ ΜΙΛΙΤΑΡΙΣΜΟ, ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ ΚΑΙ ΡΑΤΣΙΣΜΟ σύνθεση αποκλινουσών συμπεριφορών, ιός αταξίας
paroksismos.squat.gr/

τριημερο στο παρκο ναυαρινου.............


Ενημερωση για το 2ημερο εκδηλώσεων της Αυτόνομης Συνάντησης Αγώνα για τον Αχελώο


Στις 10-11/10/09 πραγματοποιήθηκε με μεγάλη συμμετοχή, στην Αθήνα (Πολυτεχνείο), το 2ήμερο εκδηλώσεων ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΦΡΑΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΤΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΑΧΕΛΩΟΥ και ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ – ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ, ΤΟΥΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ με προβολές, συζητήσεις και έκθεση φωτογραφικού και έντυπου υλικού. Την εκδήλωση είχε καλέσει από την Μεσοχώρα Τρικάλων στις 9 Αυγούστου η Αυτόνομη Συνάντηση Αγώνα για τον Αχελώο (Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Αγρινίου, Ανοιχτή Συνέλευση Άρτας, σύντροφοι από Τρίκαλα, Πρωτοβουλία Αγώνα από το λόφο του Στρέφη για τη Γη και την Ελευθερία).
Το κάλεσμα της Αυτόνομης Συνάντησης Αγώνα: http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1086234
Στο διήμερο έγινε ενημέρωση και τοποθετήσεις για τον αγώνα ενάντια στα φράγματα και την εκτροπή του Αχελώου καθώς και μια σειρά άλλους αγώνες που ξεσπούν ενάντια στην επέλαση της ανάπτυξης σε διάφορα σημεία όπου εκδηλώνεται η κρατική - καπιταλιστική επιθετικότητα τόσο στο φυσικό περιβάλλον όσο και στους ελεύθερους χώρους στις πόλεις σε μια προοπτική συνάντησης και σύνδεσης των μετώπων αντίστασης ενάντια στην καταστροφή, την λεηλασία και τον έλεγχο της φύσης και της κοινωνίας.
Κατά τη συζήτηση έγινε δεκτή η πρόταση Θεσσαλών συντρόφων για πραγματοποίηση στα Τρίκαλα παρέμβασης αντιπληροφόρησης κι αλληλεγγύης ενάντια στην εκτροπή του Αχελώου και τον αφανισμό της Μεσοχώρας. Η παρέμβαση αποφασίστηκε να γίνει στην κεντρική πλατεία Τρικάλων στις 11 το πρωί της 11ης Νοέμβρη 2009, ημέρα εκδίκασης στην πόλη της υπόθεσης των αποζημιώσεων της ΔΕΗ για την αναγκαστική απαλλοτροίωση της Μεσοχώρας.
Το πρωί της Δευτέρας 12 Οκτώβρη έγινε στα Προπύλαια με συμμετοχή δεκάδων συντρόφων -και με αφορμή την εκδίκαση στο Συμβούλιο της Επικρατείας της συνταγματικότητας του νόμου 3734/09 που αφορά την αναγκαστική απαλλοτρίωση του χωριού της Μεσοχώρας-, παρέμβαση αντιπληροφόρησης για τα φράγματα και την εκτροπή του Αχελώου.
Η εκδίκαση της υπόθεσης στο ΣτΕ αναβλήθηκε για τις 25 Γενάρη 2010.
Ο αγώνας συνεχίζεται... Ο ΑΧΕΛΩΟΣ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ!
strefis.ath.cx/

HIP HOP LIVE ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΟΚΡΑΤΙΑ...


Διήμερο του αυτοοργανωμένου πειρατικού ραδιοσταθμού 98fm

Διήμερο του 98fm στο Πολυτεχνείο Πατησίων στην Αθήνα Την Παρασκευή, 23/10: * 19:00 - Προβολή ντοκιμαντέρ για την δημιουργία και την πορεία του σταθμού ως και σήμερα * 21:00 - Συζήτηση με άξονες: o media και αυτοοργανωμένη ραδιοφωνία o η καταστολή του 98fm από τον Free Fm o η πορεία του 98fm και το μέλλον o η αναγκαιότητα για αδιαμεσολάβητη έκφραση και αντιπληροφόρηση και τα νέα ραδιόφωνα μετά τον Δεκέμβρη Το Σάββατο 24/10: *20:00 - Συναυλία με: o ΓΚΡΟΒΕΡ&ΣΙΑ - ΕΚΤΟΣ ΕΛΕΓΧΟΥ o ΣΠΕΙΡΑ o KILL THE CAT o ΤΑ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΜΑΡΚΕΤΙΝΓΚ o GRAIN
http://www.radio98fm.org/
Οκτώ ΧρόνιαΡαδιοζώνες Ανατρεπτικής Έκφρασηςστους 98 FM
Οκτώ Χρόνιααδιαμεσολάβητης έκφρασηςστα ερτζιανά της μητρόποληςΟ 98FΜ γεννήθηκε από την ανάγκη για επικοινωνία και την επιθυμία για αντι-πληροφόρηση και ελεύθερη έκφραση. Η επιθυμία αυτή οδήγησε στην δημιουργία ενός ανεξάρτητου, ελεύθερου, ανοικτού και οριζόντια οργανωμένου μέσου.

Οκτώ χρόνια μετά, τόσο η ανάγκη όσο και η επιθυμία παραμένουν. Έχουν όμως διαφοροποιηθεί οι αντικειμενικές συνθήκες αναφορικά με την εξέλιξη της τεχνολογίας των επικοινωνιών και της πρόσβασης του καθένα σε αυτό που ονομάζεται πληροφορία, γεγονός που δεν άφησε ανεπηρέαστο το σταθμό. Παράλληλα η εξελικτική διαδικασία του οικονομικού συστήματος συνεχίστηκε με αυξανόμενους ρυθμούς πιέζοντας για περισσότερη δουλειά συμπιέζοντας παράλληλα τον ελεύθερο χρόνο.

Η λειτουργία του ραδιοφώνου και ιδιαίτερα εκείνου που θέλει να λέγεται ελεύθερο ήταν επιτακτικό να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα. Από την μία η ακόμα μεγαλύτερη πολυδιάσπαση του ατόμου (ως κοινωνικό μόριο) οδήγησε σε μία αδυναμία να μεταφερθεί το μήνυμα σε εκείνους για τους οποίους είχε αρχικά δημιουργηθεί. Από την άλλη, η εξέλιξη των μέσων έδωσε την ευκαιρία να μεταδοθεί το μήνυμα τουλάχιστον σε εκείνους που ήταν πρόθυμοι να το δεχθούν. Μέσα στο αντιφατικό αυτό τοπίο, το ελεύθερο αυτο-οργανωμένο ραδιόφωνο μπορεί ακόμα να αποτελέσει επιλογή για τον καθένα που θα ενδιαφερθεί γιʼ αυτό. Γιατί όμως κάποιος να επιλέξει να λειτουργήσει μέσα από ένα τέτοιο εγχείρημα, όταν υπάρχουν σαφώς απλούστεροι τρόποι να εκφραστεί ή να μεταδώσει κάποια πληροφορία;

Όπως τον 17ο-19ο αιώνα με τα βιβλία και τις εφημερίδες (κάθε σπίτι και μια Βίβλος), έτσι και στα μέσα του 20ου με το ραδιόφωνο, ο κυρίαρχος λόγος βρίσκει πάντα δίοδο στα σπίτια, στις δουλειές και στους χώρους αναψυχής των υπηκόων του. Ταυτόχρονα με την εισαγωγή ενός νέου μέσου «επικοινωνίας» στο οπλοστάσιο της κυριαρχίας, αναπτύσσεται ένα παράλληλο σύστημα από νέες σημειολογίες και μια στρατιά από τσιρκολάνους, τους ανθρώπους των media. Το ραδιόφωνο σήμερα, ως μέσο δεν αποτελεί παρά τον φτωχό συγγενή της τηλεόρασης, στο πλαίσιο πάντα αυτού που ονομάζουμε ΜΜΕ ή προπαγάνδα των κυρίαρχων. Αύριο το διαδίκτυο θα κυριαρχεί, μεθαύριο ποιος ξέρει…

Η εξέλιξη των μέσων που η κυριαρχία χρησιμοποιεί προς όφελός της ποτέ δεν άφησε αδιάφορους όσους την αντιστρατεύονται και την πολεμούν στο κοινωνικό πεδίο. Μπορεί όλοι αυτοί να βρίσκονται τεχνολογικά πάντα ένα βήμα πίσω, όμως ο τρόπος που το οργανώνουν και η αυθεντικότητα με την οποία χρησιμοποιούν το μέσο, του δίνει μια εντελώς καινούργια υπόσταση, εφευρίσκει μια νέα κουλτούρα επικοινωνίας.

Δεν κρίνουμε τα media από την σκοπιά της κυριαρχίας• πρέπει πρώτα να τα ιδιοποιηθούμε τεχνικά, να τα οργανώσουμε με τον δικό μας τρόπο και να πειραματιστούμε με τις νέες δυνατότητες που μας προσφέρονται στην διάδοση του λόγου και στην επικοινωνία. Ο 98 FM έχει αποκτήσει μια σχετική αυτονομία σε τεχνικό επίπεδο πραγματοποιώντας πειρατική εκπομπή χωρίς διαμεσολάβηση τρίτων σε κανένα στάδιο, ξεκινώντας από το μικρόφωνο και καταλήγοντας στην κεραία. Κυρίαρχο στοιχείο του λόγου του δεν είναι μόνο η επιθετικότητα ενάντια στην εξουσία, αλλά κυρίως ότι αυτός δεν παράγεται εν είδη προπαγάνδας από μια πολιτική ομάδα-κατευθυντήριο. Αντίθετα το μικρόφωνο διαχέει τον λόγο του καθενός που κάνει εκπομπή, πάντα βέβαια στη βάση των πολιτικών μας συμφωνιών. Η αδιαμεσολάβητη έκφραση, η κατάργηση πομπού-δέκτη στην συγκεκριμένη περίπτωση, δεν εξασφαλίζεται με φτηνά τρικ, όπως e-mail και τηλέφωνα ακροατών. Είναι προϊόν του τρόπου οργάνωσης του σταθμού, του τρόπου διαχείρισης «της εξουσίας του μικροφώνου», αυτό-οργανωμένα, οριζόντια και ανοιχτά. Από τον 98 FM, επιχειρείται να εκφραστεί το ποικιλόμορφο ψηφιδωτό από τις αυθεντικές κουλτούρες κοινωνικών στρωμάτων που σήμερα βρίσκονται στο περιθώριο της κυρίαρχης κουλτούρας.

Σχετικά με το πολιτικό στίγμα του σταθμού. Επηρεασμένοι ίσως από τους εμπορικούς ραδιοσταθμούς, ορισμένοι αναρωτιούνται για την ταυτότητα του σταθμού που ακούνε ώστε να είναι σίγουροι ότι τους εκφράζει είτε με την μουσική είτε με τα διάφορα που λένε οι εκφωνητές. Είναι γνωστό βέβαια ότι οι σταθμοί, εκτός των κρατικών, ανήκουν σε δυο χούφτες επιχειρηματιών, οπότε στην ουσία ο ακροατής καλείται να διαλέξει
ποιου εφοπλιστή το λόγο θα ακούσει, την στιγμή που επιλέγει αν το lifestyle που πουλάει ο σταθμός ταιριάζει στον καταναλωτικό του μανδύα. Ραδιοσταθμοί που διαφοροποιήθηκαν από αυτό τον κανόνα ήταν μόνο εκείνοι των κομμάτων και της εκκλησίας αλλά για να προβάλουν το δόγμα τους.

Ο 98 FM δεν είναι πολιτική ομάδα. Οι άνθρωποι που συμμετέχουν σʼ αυτόν ταυτίζονται στην ανάγκη να εκφραστούν μέσα από το ραδιόφωνο και μέχρι σήμερα συναντιούνται συνέχεια μέσα από ένα λόγο που πετυχαίνει να είναι ελεύθερος, συγκρουσιακός, αντί-δογματικός και προβάλει τα χαρακτηριστικά εκείνα που αναπόφευκτα τον φέρνουν σε αντίθεση με την εξουσία. Την ίδια στιγμή μάλιστα το εγχείρημα γίνεται αγωγός αντι-πληροφόρησης συμμετέχοντας έτσι στον αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση.

Μέσα στις επιδιώξεις όλων αυτών που συντελούν το εγχείρημα είναι: η ενδυνάμωση του μέσου σε σχέση με τα κινηματικά γεγονότα μέσα από την επέκταση της χρηστικότητας του, η επέκταση των περιοχών που μπορούν να λάβουν το σήμα του σταθμού στη μπάντα των FM, και η περαιτέρω οικειοποίηση του από όσους βιώνουν την καθημερινή καταπίεση και αντιμάχονται την κυριαρχία.

Τις μέρες της εξέγερσης του Δεκέμβρη, όταν με αφορμή τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου χιλιάδες κόσμου από διαφορετικούς χώρους και για διαφορετικούς λόγους κατέβηκε στους δρόμους συγκρουσιακά και επιθετικά ενάντια στην κυριαρχία, αναδείχθηκε αυτόματα η ανάγκη για από τα κάτω πληροφόρηση.

Αν και ανέτοιμος τότε τεχνικά συγκριτικά με σήμερα και κάτω από τα παράσιτα του «FREE», o 98 FM συνέβαλε και αυτός στο σπάσιμο της κυρίαρχης προπαγάνδας. Κατά τη διάρκεια της εξέγερσης, η πληροφόρηση ερχόταν μέσα από τα γεγονότα, από τους συμμετέχοντες σε αυτά και όχι από τους στημένους πίσω από τα ΜΑΤ επαγγελματίες της ενημέρωσης. Ανάμεσα σε άλλα, στήθηκαν πρόχειρα studio στη κατάληψη της ΑΣΟΕΕ, του Πολυτεχνείου και αργότερα της Λυρικής Σκηνής, ώστε ο λόγος των ανθρώπων που δρούσαν εκεί να μπορεί να ακούγεται τόσο αυτόνομα μέσω διαδικτύου, όσο και από τα FM. Οι μέρες εκείνες έδειξαν την ανάγκη να οργανώσουμε οι ίδιοι τα μέσα πληροφόρησης και επικοινωνίας όσο ποτέ άλλοτε. Έδειξαν επίσης μια σαφή απαξίωση της κοινωνίας στα κυρίαρχα media, έστω και για ένα διάστημα. Απότοκο όλων αυτών, εκτός των ήδη υπαρχόντων (1431 AM, 98 FM) έχουμε την δημιουργία τριών νέων ραδιοσταθμών με τέτοια χαρακτηριστικά: του «Radio Revolt» (μέσω διαδικτύου) στη Θεσσαλονίκη, του «Ραδιουργία FM» στο Αγρίνιο (88.0 MHz), του «Ράδιο Κατάληψη 93,7 FM» στην Πάτρα, ενώ εκπομπές έχει αρχίσει εδώ και λίγο καιρό ο 105 FM στην Μυτιλήνη. Μέσα στην αναταραχή των ημερών ξεκίνησε την λειτουργία του και ο Ράδιο Ενταση (100,6 στα FM και μέσω διαδικτύου) στην Νομική, με ασαφή όμως χαρακτηριστικά.

H καταστολή της φωνής του αυτό-διαχειριζόμενου σταθμού 98 FM, ξεκινά το Δεκέμβρη του 2004, όταν ο επονομαζόμενος «FREE RADIO» άρχισε να εκπέμπει στην ήδη κατειλημμένη συχνότητα των 98.0 ΜΗz. Η κεραία του βρίσκεται ανάμεσα στις υπόλοιπες των γνωστών νταβατζήδων των ΜΜΕ, στο λεγόμενο “πάρκο κεραιών” στην κορυφή του Υμηττού. Το “πάρκο” αυτό τελεί υπό κρατική και όχι μόνο προστασία και το γεγονός εγκατάστασης του στο σημείο αυτό καταδεικνύει την ανοχή-στήριξη του από την κρατική εξουσία καθώς και την διαπλοκή με τα οικονομικά συμφέροντα στο χώρο των ΜΜΕ. Ακόμα και το όνομα του έχει ιδιαίτερη σημειολογία καθώς επιλέγεται κάθε άλλο παρά τυχαία, εκμεταλλευόμενο παλιότερο σύνθημα του 98 FM, “το ελεύθερο ραδιόφωνο της πόλης”. Ταυτόχρονα, σε όλο τον κόσμο έχει επικρατήσει να ονομάζονται “free radio” σταθμοί ελευθεριακοί και πειρατικοί.

Όλα αυτά τα χρόνια, η εκπομπή του «FREE» στη συχνότητα των 98.0 MHz με σαφή τεχνικά πλεονεκτήματα• την υψηλή θέση της κορυφής του Υμηττού αλλά και τα πολλά KWatt, έχει ως αποτέλεσμα την αδυναμία να ακουστεί ο 98 FM σε πολλές περιοχές της Αττικής. Την ίδια στιγμή η συχνότητα δέχεται μια άκρατη και lifestyle εμπορευματοποίηση στο ρυθμό της κατανάλωσης και των πάρτι σε νυχτομάγαζα. Κεκαλυμμένα ο «FREE» κάνει τελικά την «βρώμικη» δουλειά για την κυριαρχία αφού καταστέλλει μια συχνότητα που είναι ενοχλητική για τʼ αυτιά της εξουσίας την στιγμή που μέσα από αυτή εκφράζονται οι αγωνίες κοινωνικών ομάδων που καταπιέζονται και εξεγείρονται.
Παρά τις δυσχέρειες, για την αντιμετώπιση του έγιναν και γίνονται εντατικές προσπάθειες. Ανάμεσα σε άλλα στήθηκε και δεύτερος πομπός μέσα στη πόλη της Αθήνας, ο οποίος λειτουργεί ως αναμεταδότης και καλύπτει περιοχές στις οποίες ο το σήμα του αρχικού πομπού αδυνατεί να φτάσει, ακριβώς λόγω της καταστολής από τις παρεμβολές του «FREE». Επιπρόσθετα σε διάφορες χρονικές περιόδους, ένας από τους δύο πομπούς «παίζει» στη συχνότητα των 98.1 MHz ελαχιστοποιώντας τοπικά το πρόβλημα των παρεμβολές. Μέχρι σήμερα ο 98 FM έχει κατακτήσει το επίπεδο τόσο ως προς την υλικοτεχνική υποδομή όσο και ως προς την τεχνογνωσία ώστε να έχει τη δυνατότητα να καλύπτει ολόκληρη τη πόλη της Αθήνας. Παρόλα αυτά περιορίζεται στα στενά όρια που του επιβάλλουν τα «κιλοβατικά τέρατα» του Υμμητού. Δεν ξεχνάμε όμως ότι η καλύτερη λύση στο πρόβλημα των παρεμβολών αναλογεί να δοθεί σε κινηματικό επίπεδο. Γιατί η φίμωση της αντι-πληροφόρησης είναι καταστολή.

Πως λειτουργεί σήμερα ο 98fm. Τη λειτουργία του σταθμού υποστηρίζει η διαχειριστική ομάδα που συναντιέται κάθε Κυριακή στη συνέλευση και καθημερινά στο στούντιο και τους φυσικούς χώρους του σταθμού. Ρόλος της είναι να φτιάχνει το πρόγραμμα, να συντηρεί και να αναπτύσσει τον τεχνικό εξοπλισμό και να δραστηριοποιείται στην κατεύθυνση της κοινωνικοποίησης του εγχειρήματος. Ακριβώς επειδή γίνεται προσπάθεια να μην διαχωρίζονται οι ρόλοι των ατόμων μέσα στο σταθμό, ο καθένας καλείται να γνωρίζει όσα περισσότερα μπορεί προκειμένου να μπορεί να φέρει εις πέρας μια εκπομπή. Αυτό περιλαμβάνει τεχνικά αλλά και κάθε είδους ζητήματα. Ακριβώς στο βαθμό που απαιτείται η πολύωρη ενασχόληση με το αντικείμενο, ώστε να προχωράει το εγχείρημα αλλά και να μοιράζεται η γνώση, είναι αναγκαία η φυσική παρουσία του καθένα στο χώρο, μην παραγνωρίζοντας βέβαια το γεγονός ότι κάποιες φορές ίσως είναι δύσκολο -και πρακτικά αδύνατο- για όλους να απαχοληθούν το ίδιο εκτεταμένα με όλα τα «κομμάτια» του ραδιοσταθμού.

Αναφορικά με τις εκπομπές• ο καθένας μπορεί να εκφραστεί ελεύθερα, χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει ότι είναι υπεράνω κριτικής. Οπωσδήποτε είναι αδιανόητο μέσα από την συχνότητα να εκφραστούν κτηνώδεις ιδεολογίες και εξουσιαστικές απόψεις. Ο ρατσισμός, ο σεξισμός, ο εθνικισμός και εν γένει ο φασισμός όχι μόνο δεν έχουν θέση εδώ αλλά διώκονται με κάθε τρόπο. Αντιμαχόμαστε την εξουσιαστική νοοτροπία και προσπαθούμε πάντα να προβάλουμε τα κινηματικά γεγονότα και τα αυτό-οργανωμένα εγχειρήματα.

Ο σταθμός εκπέμπει αδιαμεσολάβητα και αντιεμπορικά και αυτό είναι μια πρωταρχική συνθήκη αν θέλει κάποιος να συμμετάσχει σε αυτόν. Θα ήταν αστείο να γίνονται εκπομπές διʼ αντιπροσώπου ομάδων ή άλλων οργανώσεων καθώς κάτι τέτοιο έρχεται σε αντίθεση με την ιδέα την μη μεσολάβησης. Ο καθένας που παίρνει το μικρόφωνο αντιπροσωπεύει μόνο τον εαυτό του. Φυσικά αν κάποια στιγμή ένα άτομο ή ένα συλλογικό εγχείρημα χρειαστεί το μικρόφωνο μπορεί να το βρει εδώ, αρκεί να έρθει σε επαφή με τη συνέλευση.

Η φύση του εγχειρήματος είναι τέτοια που από την μία θέλουμε να δρούμε συλλογικά ενώ από την άλλη ο καθένας έχει την προσωπική του έκφραση. Αυτό γίνεται προσπάθεια να επιτευχθεί μέσα από την ανοχή του ενός για τον άλλο, την κοινή πολιτική συμφωνία, την επιθυμία για έκφραση και δημιουργία και βέβαια την συνέλευση η οποία καλείται κάθε φορά να πάρει αποφάσεις αξιακού χαρακτήρα καθώς κάθε περίπτωση αντιμετωπίζεται ξεχωριστά. Στο πρόγραμμα έχουμε συμφωνήσει ότι δεν χωράνε το εμπόριο, τα κόμματα και οι θεσμικοί φορείς κάθε είδους. Επίσης, δεν έχουν τύχη όσοι γυρεύουν ένα μέσο αυτοπροβολής ή θεωρήσουν αυτόματα ότι με την συμμετοχή τους αποκτούν την αποκλειστική κυριότητα επάνω στο μέσο.

Και μπροστά στο σταθμό είμαστε όλοι εμείς που μέσα από την συχνότητα του επιλέγουμε να κάνουμε την πληροφόρηση όπλο μας, να δώσουμε χώρο στην ελεύθερη έκφραση, να ψυχαγωγηθούμε, να επικοινωνήσουμε ακόμα και όταν δεν είμαστε στον φυσικό μας χώρο: τον δρόμο.
www.radio98fm.org/
Με αφορμή το θάνατο του μετανάστη που φέρεται να προήλθε, από τον βασανισμό του, κατά τη διάρκεια κράτησης του στο ΑΤ Νίκαιας ο Χρυσοχοΐδης εξήγγειλε προσλήψεις μεταναστών στην ΕΛΑΣ… Οι δηλώσεις του Χρυχοΐδη έγιναν σε συνάντηση που είχε με εκπροσώπους της πακιστανικής κοινότητας και με εκπρόσωπους της κίνησης «Ενωμένοι ενάντια στο Ρατσισμό και τη Φασιστική Απειλή».
Ο Χρυσοχοΐδης προανήγγειλε προσλήψεις αλλοδαπών σε αστυνομικά τμήματα, «οι οποίοι θα εργάζονται ως πολιτικό προσωπικό σε σημεία όπου το μεταναστευτικό στοιχείο είναι έντονο, και θα απασχολούνται ως μεταφραστές, ως συνδετικοί κρίκοι μεταξύ ΕΛ.ΑΣ. και κοινοτήτων αλλοδαπών» και ως «εγγυητές της καλής συμπεριφοράς των αστυνομικών απέναντί τους»…
Σε άλλες εποχές η εν λόγω περιγραφή της προαναγγελίας «θέσεων εργασίας» θα είχε άλλους μονολεκτικούς χαρακτηρισμούς που θα είχαν ως εξής:«Ζητούνται Ρουφιάνοι, τσιράκια της ασφάλειας, συνεργάτες της αστυνομίας, πληροφοριοδότες».Όμως τώρα πια μια τέτοια προαναγγελία για τους διαμορφωτές της κοινής γνώμης χαρακτηρίζεται ως αντιρατσιστική νίκη…, νίκη του κινήματος και των αγώνων…
Μόνο που αυτή η «νίκη» έχει και παράπλευρες απώλειες… και αυτές προς το παρόν συνοψίζονται σε δηλώσεις του ανδρός όπως αυτή: «τα γκέτο και τα άβατα στον αστικό ιστό θα τελειώσουν. Ήδη στις περισσότερες επίμαχες περιοχές έχουν αναπτυχθεί ισχυρές δυνάμεις. Η παρουσία της Αστυνομίας θα είναι συνεχής και εμφανής. Η νομιμότητα και μαζί μ΄ αυτήν το αίσθημα ασφάλειας θα αποκατασταθεί πλήρως. Οι πολίτες θα μπορούν ξανά να περπατάνε άφοβα στο κέντρο της πόλης».
Έτσι, λοιπόν, στην νέα εποχή του μότο: «Πρώτα ο πολίτης», προαναγγέλεται (και ήδη υλοποιείται) το δόγμα της μηδενικής ανοχής, της καταστολής. Συνθήκες που νομιμοποιούνται από τη «νίκη» των «κινημάτων», τη συνδιαλλαγή και τη διαπραγμάτευση, των πολιτών, των κοινωνικών εταίρων… Καταστάσεις που αλλοιώνουν τόσο τις έννοιες όσο και το ήθος και οδηγούν στο να ερμηνεύεται η πρόσληψη αλλοδαπών συνεργατών – υπαλλήλων στα αστυνομικά τμήματα, σαν δήθεν προστασία από την αστυνομική αυθαιρεσία…


Αναρχικοι/ες μέσα και έξω από σχολεία και σχολές

Τρίτη 20 Οκτωβρίου 2009

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΛΛΗΨΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΚΡΑΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΤΑΛΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ FRANCESKO MASTROGIOVANNI

ΔΕΜΕΝΟΣ ΧΕΙΡΟΠΟΔΟΡΑ ΣΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΤΗΣ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗΣ ΚΛΙΝΙΚΗΣ ΤΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ San Luca ΤΟΥ Vallo della Lucania ΠΕΘΑΝΕ Ο ΑΝΡΧΙΚΟΣ Francesco Mastrogiovanni ΣΤΙΣ 4 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2009. Francesco Mastrogiovanni ,ΙΤΑΛΟΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟΣ.ΔΕΜΕΝΟΣ ΧΕΙΡΟΠΟΔΟΡΑ ΣΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΤΗΣ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗΣ ΚΛΙΝΙΚΗΣ ΤΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ San Luca ΤΟΥ Vallo della Lucania ΠΕΘΑΝΕ Ο ΑΝΡΧΙΚΟΣ Francesco Mastrogiovanni ΣΤΙΣ 4 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2009.ο Francesco Mastrogiovanni,ιταλός δάσκαλος πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης έμεινε γνωστός για την εμπλοκή του στην ιστορία ανθρωποκτονίας μαζί με τον alfredo marini οπου συνέβηκε στις 7 ιουλίου 1972,για την δολοφονία ενος νεαρου φασίστα.Αρχικά προφυλακιστηκε και κατηγορήθηκε για συνεργεία αλλα αθωωθηκε τελικα σε αυτη την υποθεση.Τις 31 ιουλίου νοσηλεύτηκε στο νοσοκομείο San Luca toy Vallo della Lucania: εναντίον του είχε απαγγελθεί μια δικαστική απόφαση για υποχρεωτική νοσηλεία. 4 μέρες αργότερα,το πρωί της 4 αυγούστου,οι νοσοκόμοι τον βρήκαν νεκρό.Απο πνευμονικό οίδημα,σύμφωνα με τον ιατροδικαστή που έκανε την αυτοψία.Από την ιατροδικαστική εξέταση προεκυψε ότι ο Francesco Mastrogiovanni έφερνε και "σημάδια στα χέρια και στα πόδια από ενα σκληρο αντικείμενο" όπως μαρτυρεί ο κουνιάδος του Francesco Mastrogiovanni Vincenzo Serra.H ιταλική νομοθεσία προβλέπει για την υποχρεωτική νοσηλεία σε νοσοκομείο ότι αποτελεί μια πράξη που αποφασίζουν ο "δήμαρχος ύστερα από πρόταση ενός γιατρού η οποία όμως απαιτεί και την γνωμάτευση ενός δεύτερου γιατρού.Mε σκοπό την θεραπεία και την προστασία της υγείας του ασθενή".H ιστορία του Francesco Mastrogiovanni ,οπως μαρτυρούν οι συγγενείς και φίλοι του,"δεν περνούσε απαρατήρητος",έχει πολλά σκοτεινά σημεία.Σε σημείο η εισαγγελία του Vallo della Lucania να έχει επίσημα ξεκινησεί έρευνες για την διελεύκανση του θανάτου του Francesco Mastrogiovanni ,την οποία έχει αναλάβει ο εισαγγελέας Francesco Rotondo.Στην υπόθεση του θανάτου εξετάζονται 7 γιατροί ως ύποπτοι,μαζί με τον υπεύθυνο του τμήματος που νοσηλευόταν ο Mastrogiovanni τον Michele Di Genio,οι οποίοι είχαν αναλάβει την θεραπεία του.Η οικογένεια δημιούργησε την ομάδα "δικαιοσύνη για τον FRANCO" και μια ιστοσελίδα για την υπόθεση στο διαδίκτυο (www.giustiziaperfranco.it) .Επίσης η η ομάδα EveryOne που ασχολείται με θέματα εναντίον τον ψυχιατρικών κρουσμάτων βίας και παραβίασης των δικαιωμάτων των ασθενών έχει πάρει πολύ ζεστά το θέμα καταθέτωντας τόσο προς το κοινοβούλιο όσο και σε ευρωπαικούς οργανισμούς καταγγελία όχι μόνο για τον Mastrogiovanni αλλα γενικότερα για την οικτρή κατασταση των ψυχιατρικών κλινικών στην ιταλία. Ο Francesco Mastrogiovanni παραθέριζε στο San Mauro Cilento,σε ένα cambing μίας γνωστής του.Oι carabinieri πήγαν να τον συλλάβουν και περικύκλωσαν το bungalow όποy διέμενε. O Mastrogiovanni κατάφερε να τους ξεφύγει και κατευθύνθηκε κατα την παραλία.Στην επιχείρηση συλληψεως του επιστρατεύτικε και το λιμενικό,έτσι λοιπόν συνελλήφθηκε και οδηγήθηκε για υποχρεωτική νοσηλεία στο νοσοκομείο san luca της πολης Vallo della Lucania.Εκεί υπεβλήθη σε ιατρικές εξετάσεις και διαπιστώθηκε μόνο η χρήση χασίσι και καμμιάς αλλης ουσίας όπως και κανένα ίχνος αλκοολ.Σε αυτό το σημείο υπάρχει ένα σκοτεινό σημείο-μαρτυρεί ο κουνιαδος του Mastrogiovanni.Η υποχρεωτική νοσηλεία του Mastrogiovanni αποφασιστήκε από τον δήμαρχο ενός άλλου δήμου,πράγμα που ο ιταλικός νόμος απαγορευεί!,και όχι απο τον δήμαρχο του San Mauro Cilento όπου συνελλήφθη και προβλεπει ο νομος.Επίσης θολό είναι και το τοπίο όσον αφορά τα αίτια που οδήγησαν και κινητοποίησαν όλο τον κρατικό μηχανισμό για την σύλληψη του Mastrogiovanni και για την υποχρεωτική νοσηλεία του.Φημολογούνταν ότι η δικαστική απόφαση για υποχρεωτική νοσηλεία πάρθηκε εξαιτίας του γεγονότος ότι ο Mastrogiovanni μια μέρα οδηγούσε στο αντίθετο ρεύμα το αμάξι του και προκάλεσε υλικές ζημιές σε 4 αμάξια που ήταν σταθμευμενα.Οι συγγενείς του μαρτυρούν ότι δεν υπάρχει κανένα αποδεικτικό στοιχείο για αυτήν την φημολογία όπώς ότι δεν υπάρχει καμμία μήνυση ουτε μαρτυρία για αυτο. Ο φίλος και εκδότης του Mastrogiovanni Peppino Galzerano μαρτυρεί ότι "αυτή ήταν η βασική στημένη κατηγορία που κυκλοφορούσε,διότι υπήρχαν και άλλες διάφορες στημένες κατηγορίες". Ο Mastrogiovanni δίδασκε σε δημοτικά σχολείά περίπου 20 χρόνια.Για ενα μεγάλο χρονικό διάστημα έζησε στην βόρεια ιταλία.Επειτα επέστρεψε στην πόλη του σαλερνο ,και είχε προσληφθεί στο δημοτικο σχολείο της πόλης του, Castelnuovo Cilento. Δεν ήταν ένας άνθρωπος ήρεμος.Η ζωή του είχε χαραχτεί από τα γεγονοτα,δικαστήρια,προφυλακίσεις του 1972. η πρώτη επαφή με carabinieri ήταν το 1999,όταν συνελήφθη για αντίσταση κατα δημόσιου λειτουργού και καταδικαστηκέ σε τρια χρόνια στο σαλερνο.O εισαγγελέας στο κατηγορητήριο τον χαρακτήρισε "γνωστό αναρχικό".Tελικά έκανε ένα μήνα φυλακή και 5 μηνες σε κατ οίκον περιορισμό. Η ιατρικοδικαστική γνωμάτευση την οποία διετέλεσε ο Adamo Maiese,αναφέρει ότι υπάρχουν σημάδια στα χέρια και στα πόδια από ενα σκληρό αντικείμενο.Στην καρτέλα του ασθενούς δεν υπάρχει καμμια αναφορά για την κατάσταση η τα αίτια που ανάγκασαν τους γιατρούς να δέσουν χειροπόδαρα τον Mastrogiovanni στο κρεβάτι του για μέρες.Ακόμα είναι ασαφής ο χρόνος που υπέστη αυτή την βαρβαρότητα ο Mastrogiovanni.Επίσης στην καρτέλα της νοσηλείας του υπάρχει ενα κενό από απο τις 21:00 της 3 αυγούστου έως στις 7:00 τις 4 αυγούστου.Mάλιστα τις δύο τελευταίες μέρες τα απογεύματα δεν του είχε χορηγηθεί κανένα φάρμακο διότι οι νοσοκόμοι και οι γιατροί ισχυρίζονται ότι κοιμόταν,αν είναι έτσι για πιο λόγο ήταν δεμενος στο κρεβάτι του? Ο Mastrogiovanni νοσουσε από φοβίες και δεν ήταν καθολου επικήνδυνος όπως ισχυρίζονται κρατικοί λειτουργοί η οπως του φέρθηκαν οι νοσηλευτές στα σύγχρονα Νταχαου των ψυχιατρικών κλινικών. Mαρτυρουν και καταθέτουν ολοι οι οικείοι και φίλοι του για αυτό. Ηταν δάσκαλος,πατέρας,σύντροφος και κοινωνικός αγωνιστής ο οποίος διώχτηκε για τις ιδεές του και επεσε θυμα φημολογιών και ανύπαρκτων κατηγοριών από τους μπατσούς και δικαστές του συτηματος...ΔΕΜΕΝΟΣ ΧΕΙΡΟΠΟΔΟΡΑ ΣΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΤΟΥ.. ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΝΟΣΗΛΕΥΟΤΑΝ ΓΙΑ ΘΕΡΑΠΕΙΑ!

ΠΗΓΗ:http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1093184

Η μετανάστευση ως εργαλείο επιβολής της κυριαρχίας

Σύμφωνα με τους «ειδικούς» η μετανάστευση είναι ένα φαινόμενο στα πλαίσια της αναζήτησης των ανθρώπων για καλύτερες συνθήκες ζωής. Η μετανάστευση σύμφωνα με την κρατούσα άποψη θεωρείται εκούσια. Αν όμως κάποιος κάνει μια απλή αναδρομή τουλάχιστον στους τελευταίους αιώνες θα δει ότι η μετανάστευση έχει χρησιμοποιηθεί πάντα ως μέσο για την επιβολή και τη διατήρηση της εξουσίας.
Από την βιομηχανική αναδιάρθρωση στην Αγγλία που οι εξουσιαστές προκειμένου να σπρώξουν το αγροτικό πληθυσμό στις βιομηχανικές περιοχές, που τότε αναπτύσσονταν, έκαιγαν και περιέφραζαν τις αγροτικές εκτάσεις, για να στερήσουν τους πρωτογενείς πόρους, μέχρι τις μέρες μας που εστίες πολέμων, «ανακατατάξεις», (όπως αυτές της ανατολικής Ευρώπης από τη δεκαετία του ʼ90), δημιούργησαν τις συνθήκες εκείνες για την εξαθλίωση πληθυσμών και την «εκούσια» φυγή από τους τόπους της μέχρι τότε διαβίωσής τους.
Η εσωτερική, αρχικά, μετανάστευση και λίγο αργότερα η μετανάστευση προς τους βιομηχανικά αναπτυσσόμενους τόπους εμπεριέχει το στοιχείο της επιβολής, πρωταρχικά ως προς εκείνους που αναγκάζονται να μεταναστεύσουν και κατά δεύτερον σε αυτούς που ήδη κατοικούν στους τόπους υποδοχής.Η κυριαρχία χρησιμοποιεί με ποικίλους τρόπους, αυτό το αναλώσιμο εξαθλιωμένο έμψυχο «υλικό».Επαναδιαπραγματεύεται και επιβάλλει τις εξουσιαστικές σχέσεις ενώ εκμεταλλεύεται με έμμεσο ή άμεσο τρόπο τους διαχωρισμούς που η ίδια έχει κατασκευάσει.Χρησιμοποιεί δοκιμασμένες μεθοδεύσεις, όπως η δημοσιοποίηση της «αύξησης» των δεικτών της εγκληματικότητας και η ανάγκη καταπολέμησης της. Αυτή όμως η εγκληματικότητα (απότοκος της εξαθλίωσης και των εξουσιαστικών σχέσεων και δομών που έχουν επιβληθεί) σε καιρούς που η κοινωνική οργή τείνει να δημιουργήσει ρήξεις και φθορές στην καθεστηκυία τάξη, είναι και το εργαλείο της εξουσίας για περισσότερη καταστολή. Οι άθλιες συνθήκες μέσα στις οποίες βρίσκονταν ανέκαθεν οι οικονομικοί μετανάστες, επιβάλλονται από την εξουσία προκειμένου να πετύχει τους εκάστοτε στόχους της.
Ένας σημαντικός στόχος είναι η αποσύνθεση της συνοχής των ανταγωνιστικών προς την εξουσία τμημάτων του κοινωνικού χώρου. Αλλά και η ανάπτυξη ανταγωνισμών μέσα στον κοινωνικό χώρο, ώστε να αποσυμπιέζεται και να εκτονώνεται η αντίθεση προς την κυριαρχία.
Οι προσδοκίες που κατά καιρούς καλλιεργούνται από τους εξουσιαστές και τις πολιτικές τους προεκτάσεις, για καλυτέρευση των συνθηκών των ημεδαπών και ενσωμάτωση των εξαθλιωμένων, είναι ένα ακόμη εργαλείο για την κάμψη της κοινωνικής οργής, στα πλαίσια των παροχών που της επιτρέπουν να «αναζωογονεί» την διατήρηση του καθεστώτος καταπίεσης κι εκμετάλλευσης.
Οι περιοχές της Αττικής που ιστορικά έχουν φιλοξενήσει πρόσφυγες, εσωτερικούς μετανάστες αλλά και οικονομικούς μετανάστες από άλλες περιοχές του πλανήτη από το 1922 και μέχρι τις μέρες μας είναι οι εξής:Οι πρόσφυγες της Μικράς Ασίας το 1922, ένας πληθυσμός 220.000 που κατέληξε στην Αθήνα σε πληθυσμό κατοίκων 450.000 περίπου, εγκαταστάθηκαν: «στην Καλλιθέα (Σκοπευτήριο, Χαροκόπου), τα Κουντουριώτικα, την Κοκκινιά, την Δραπετσώνα και τον Κορυδαλλό κ.α. Σε περιοχές εκτός σχεδίου ή ανάμεσα στους πλούσιους πολεοδομικά χώρους ανάμεσα στα κτήρια της οργανωμένης δόμησης όπως στην Κοκκινιά (πολυκατοικίες), την Νέα Φιλαδέλφεια, την Νέα Ιωνία και τις Τζιτζιφιές.
Πρέπει να σημειωθεί ότι ανάμεσα στις κτισμένες από το κράτος κατοικίες, εγκαταστάθηκαν και άλλοι πρόσφυγες είτε συγγενείς ή συγχωριανοί εκείνων που έλαβαν διαμέρισμα ή κατοικία, οι οποίοι κατοίκησαν κυριολεκτικά σε παράγκες ανάμεσα στα μπλόκ της οργανωμένης δόμησης, όπως για παράδειγμα στις Τζιτζιφιές.Εδώ πια έχουμε κανονικές παραγκουπόλεις, μεγάλες σε μέγεθος με πληθυσμό από 2-4 χιλιάδες κατοίκους, σε πυκνά συσσωματώματα παραγκών, από κάθε υλικό και μορφή, όπου αρκετά αργότερα το κράτος τις εξόπλισε με στοιχειώδη ύδρευση και αποχέτευση, και όπου παρέμειναν οι πρόσφυγες μέχρι και το τέλος της δεκαετίας του 1960 και αργότερα», (Παραγκουπόλεις ένα τυπικό καπιταλιστικό φαινόμενο, Γ. Σαρηγιάννης).Οι βίαιες μετακινήσεις πληθυσμών, οι εκκενώσεις χωριών και η καταστροφή από τους κρατιστές των καλλιεργειών, κατά τη διάρκεια του εμφύλιου, ονομάστηκε από τους «ειδικούς» αστυφιλία.
Αυτή τη περίοδο εγκαταστάθηκαν σε άθλιες συνθήκες 500.000 άνθρωποι στη περιοχή της Αθήνας σε πληθυσμό που αριθμούσε τότε περίπου 1360.οοο, οι περισσότεροι εγκαταστάθηκαν στις δυτικές περιοχές της Αθήνας, ενώ άλλοι που είχαν καταφέρει να πουλήσουν μέρος από τις περιουσίες τους, εγκαταστάθηκαν στις πολυκατοικίες των περιοχών της Αθήνας, Κυψέλη, Πατήσια, κλπ, στις λεγόμενες «αθηναϊκές πολυκατοικίες».
Τη δεκαετία του ʼ50 περιοχές που φιλοξένησαν τους εξαθλιωμένους εσωτερικούς μετανάστες ήταν μεγάλες εκτάσεις στο Μενίδι, τα Λιόσια, την Πετρούπολη, το Περιστέρι, και, προς τον Πειραιά και το Θριάσιο, το Πέραμα, τον Κορυδαλλό, τον Ασπρόπυργο, την Ελευσίνα, κ.α.Από τη δεκαετία του 1990 αυτές περίπου οι περιοχές δέχτηκαν και τους μετανάστες από τις πρώην σοσιαλιστικές χώρες και όχι μόνο απʼ αυτές.
Τα κύματα μεταναστών μέχρι σήμερα στοιβάζονται επίσης και σε παραγκουπόλεις δίπλα σε γεωργικές καλλιέργειες, βλ. Ηλεία και φραουλοπαραγωγοί, αλλά και πλάι στα υπό κατασκευή ολυμπιακά έργα κ.λπ.Επίσης τα ημιυπόγεια και τα μικρά διαμερίσματα των εσωτερικών μεταναστών του 1950, έχουν κατοικηθεί από τις νέες φουρνιές εξαθλιωμένων ανθρώπων.
Σε αυτές τις συνθήκες είναι δυνατόν να επιτευχθεί συσπείρωση των εξαθλιωμένων και καταπιεσμένων και να υπάρξουν εξεγερτικές διεργασίες . Στον αντίποδα, όμως, όλο και περισσότερο λειτουργεί η ανασφάλεια και η αλλοτρίωση με αποτέλεσμα να υπάρχουν φαινόμενα ρατσισμού, και από την άλλη οι εξαθλιωμένοι να εξαρτούνται από τοπικές και πολυεθνικές μαφίες.
Τα κατά καιρούς μεταναστευτικά ρεύματα και οι πρόσφυγες χρησιμοποιήθηκαν από το κράτος με πολλούς τρόπους. Η εξουσιαστική σχέση και η υποτέλεια που καλλιεργήθηκε από τη πλευρά των κυρίαρχων περιελάμβανε «παροχές» μέσω της νομιμοποίησης των κατοικιών τους, εξάρτηση από μαφίες και κομματικούς προστάτες κλπ. Γειτονιές που παραδοσιακά ήταν προσφυγικές και μεγάλο μέρος του πληθυσμού τους συμμετείχε στην αντίσταση και τον εμφύλιο, αρχικά δέχτηκαν καταστολή και αργότερα παροχές για την ενσωμάτωση των κατοίκων τους. Δεν είναι τυχαίο πως η δικτατορία της 21ης Απριλίου εξάλειψε όσες παράγκες είχαν απομείνει κτίζοντας πολυκατοικίες. Σε άλλες περιπτώσεις που το κράτος είχε σοβαρό πρόβλημα εκκενώθηκαν και κατεδαφίστηκαν, όπως έγινε στις παραγκουπόλεις της Δραπετσώνας το 1960.
Τα κύματα των οικονομικών μεταναστών από τη δεκαετία του ʼ90 μέχρι σήμερα στοιβάχτηκαν στις ίδιες περιοχές. Αντιμετώπισαν την ίδια μεταχείριση από το κράτος, με τους προηγούμενους. Απορροφήθηκαν και αυτά με τη σειρά τους από τους πολιτικούς μηχανισμούς του κράτους, λεηλατήθηκαν από μαφίες ομοεθνών τους, είτε από τους μηχανισμούς νομιμοποίησης και εύρεσης εργασίας στις οποίες συνυπάρχουν πολιτικοί μηχανισμοί αλλοτρίωσης και οργανωμένες συμμορίες. Χρησιμοποιήθηκαν από το κράτος και το κεφάλαιο, ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που είχαν χρησιμοποιηθεί οι προηγούμενοι.
Η εκμετάλλευση, η καταστολή η αλλοτρίωση είναι το ζητούμενο για τη κυριαρχία, οι διαχωρισμοί μεταξύ προσφύγων και ντόπιων είναι μια από τις δικές της συνταγές, όπως και οι δείκτες «αύξησης» της εγκληματικότητας, η οικονομική κρίση, ο κίνδυνος της τρομοκρατίας κλπ.Το ζητούμενο για τους αναρχικούς όμως είναι να μπορούν να συνθέσουν και να αναλύσουν αυτά τα συστατικά της κυριαρχίας που τους κάνουν να στέκονται εχθρικά απέναντί της. Δεν έχουν να ζητήσουν τίποτα από το κράτος, γιατί γνωρίζουν ότι οι παροχές του, θα είναι ένα τερτίπι για τη διαιώνιση της εξουσίας. Η καταστολή και η αφομοίωση γίνεται με πολλούς τρόπους όπως η βία, οι παροχές και η διαπραγμάτευση.Οι λογικές της συνδιαλλαγής είναι το ίδιο εχθρικές με την ωμή βία του κράτους, οι μισές αλήθειες και τα πολιτικά παιχνίδια δεν μας αφορούν. Για τον απλούστατο λόγο πως η ανθρώπινη ευτυχία δεν μπορεί να χτιστεί με ψέματα και απάτες που είναι συστατικά της πολιτικής.
(Δημοσιεύτηκε από Αναρχικούς/ες μέσα και έξω από σχολεία και σχολές) και μπορειτε να το βρειτε εδω:
www.anarchypress.gr