«Η Ελευθερία, άρα η Αναρχία, γίνεται αντιληπτή αλλά δεν κατέχεται. Είναι το ποιοτικό σύνολο που χάνω ακριβώς τη στιγμή που αναρωτιέμαι αν μπορώ να το διατηρήσω και να το εγγυηθώ ενάντια στις απαιτήσεις του άλλου. Το χάρισμα ελέγχει χωρίς αντίτιμο την ποιότητα, το να χαρίζεσαι σημαίνει νʼ ανοίγεσαι χωρίς να ζητάς κανένα αντάλλαγμα. Χωρίς αυτό το χάρισμα δε θα φτάσουμε ποτέ την ποιότητα αλλά θα παραμένουμε πάντοτε στο αδιαπέραστο της πράξης. Η δράση που δε μʼ εμπλέκει, που δε μου αλλάζει τη ζωή βάζοντας με σε κίνδυνο, είναι μια απλή πράξη, μια ρουτίνα που τείνει να μολύνει ακόμα και την ίδια την καθημερινότητα μου»
Α. Μπονάνο
Την 1η Οκτώβρη 2009 πραγματοποιείται απαλλοτρίωση σε τράπεζα στα Τρίκαλα. Αργότερα την ίδια μέρα, συλλαμβάνονται και προφυλακίζονται οι αναρχικοί Χρήστος Στρατηγόπουλος και Αλφρέντο Μπονάνο. Ο Χρήστος αναλαμβάνει την ευθύνη της ενέργειας ενώ ο Αλφρέντο αρνείται τις κατηγορίες που του αποδίδονται.
Μέχρι σήμερα οι δύο σύντροφοι παραμένουν έγκλειστοι στις άθλιες συνθήκες που επικρατούν στα κελιά της ελληνικής δημοκρατίας. Όπως πάντα έτσι και τώρα, σε καιρούς συνολικής κρίσης του συστήματος, το κράτος - το ενιαίο κόμμα των αφεντικών, αυτών των νόμιμων ληστών που συσσωρεύουν τον κοινωνικό πλούτο στα χρηματοκιβώτια τους και ονομάζουν, μέσω των μμε, ληστή όποιον πολεμάει αυτήν τη συνθήκη καταπίεσης και εκμετάλλευσης – ξέρει να τιμωρεί παραδειγματικά τους δεδηλωμένους εχθρούς του.
Όσον αφορά ειδικότερα τον Α.Μπονάνο, τον 73χρονο σύντροφο με μια πολύχρονη και πολύμορφη παρουσία στις γραμμές του διεθνούς αναρχικού-ανατρεπτικού ρεύματος που έχει σοβαρά –διαγνωσμένα και από το ίδιο το κράτος- προβλήματα υγείας (καρδιακή ανεπάρκεια, σακχαρώδη διαβήτη, υπέρταση, σοβαρά μυοσκελετικά προβλήματα), η παράταση του εγκλεισμού του αποκτά χαρακτηριστικά εκδίκησης και φυσικής εξόντωσης και θέτει σε άμεσο κίνδυνο τη ζωή του.
Όμως όπως κάθε αιχμάλωτος του κράτους
έτσι και ο Χρήστος και ο Αλφρέντο δεν είναι μόνοι τους.
ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗ ΦΥΣΙΚΗ ΕΞΟΝΤΩΣΗ
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ
ΤΟΥ ΑΛΦΡΕΝΤΟ ΜΠΟΝΑΝΟ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟ ΧΡΗΣΤΟ ΣΤΡΑΤΗΓΟΠΟΥΛΟ
Ενημέρωση- Συζήτηση
για την υπόθεση των συντρόφων Στρατηγόπουλου και Μπονάνο
που βρίσκονται προφυλακισμένοι στις φυλακές Κορυδαλλού
κατηγορούμενοι για ληστεία τράπεζας από την 1η Οκτώβρη 09 στα Τρίκαλα.
Πολυτεχνείο- Γκίνη, Τετάρτη 10 Φλεβάρη 2010. 7μμ
αναρχικοί-ες/αντιεξουσιαστές-ριες
Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2010
ΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΛΙΕΡΓΑΤΕΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΜΗΧΑΝΙΩΝΑΣ
ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ
Στην απεργία των αιγύπτιων ψαράδων της Μηχανιώνας μπορεί ο καθένας να δει διαφορετικά πράματα: κάποιος ένα ταξικό αγώνα, άλλος ένα αγώνα μεταναστών έστω και μετακλητών, ένας τρίτος την τοπική κοινωνία του χωριού και κάποιος άλλος μερικά απ' τα παρελκόμενα του αγώνα, δηλαδή τη ρατσιστική αντιμετώπιση και τη δράση των ντόπιων φασιστών. Όμως πέρα απ' την αφετηρία που ξεκινά ο καθένας μας κληθήκαμε ν' απαντήσουμε, έστω και καθυστερημένα, στο αν θα σταθούμε δίπλα τους κι αν η απάντηση ήταν ναι με ποιους τρόπους θα μπορούσε να πάρει υλική υπόσταση η αλληλεγγύη μας. Επίσης στο αν η εμπλοκή κι η στήριξη του ΠΑΜΕ στον αγώνα θα μας άφηνε χώρο να επικοινωνήσουμε με τους απεργούς ψαράδες (μια που υπήρχε πάντα η πιθανότητα αυτοί να μας απέρριπταν εξ' αρχής) όπως και σε ποιο βαθμό "ελέγχονταν" η απεργία ή πολύ περισσότερο αποτελούσε μαριονέτα του συνδικαλιστικού μηχανισμού του ΚΚΕ. Σύντομα αντιληφθήκαμε πως το κίνητρο της απεργίας είχε όνομα κι αυτό δεν αποτελούνταν από κάποια αρχικά αλλά εμφανίζονταν ολοκάθαρα μπροστά μας: ήταν η ανάγκη. Αντιληφθήκαμε επίσης πως οι αγράμματοι ως επί το πλείστον -σύμφωνα με τα δικά τους λόγια- ψαράδες απ' τη Νταμιάτα και τα περίχωρά της αποτελούν μια κλειστή μεν κοινωνία λόγω της φύσης της δουλειάς τους που σε καμιά όμως περίπτωση δεν αποτελεί κανενός είδους γκέτο.
Αν η δράση μας μέχρι στιγμής διακρίνεται από ένα και μόνο θετικό και σοβαρό στοιχείο αυτό έχει να κάνει με το γεγονός ότι ξεκινήσαμε την ιστορία στη βάση της άμεσης επαφής με τους ψαράδες, κάτι που όπως έχει αποδειχτεί δεν αποτέλεσε και τόσο αυτονόητο στοιχείο για τέτοιου είδους παρεμβάσεις στο παρελθόν. Το ίδιο λοιπόν βράδυ που καλέστηκε η πρώτη ενημερωτική κουβέντα φύγαμε για το χωριό κι αρχίσαμε τις πρώτες συζητήσεις με τους ψαράδες στην πλατεία προσπαθώντας να πάρουμε μια πρώτη "μυρωδιά" απ' την όλη ιστορία. Αυτή η διαδικασία όμως είχε να σπάσει ένα σωρό υπαρκτά εμπόδια και να ξεπεράσει εκατό σκοπέλους. Και κυρίως έπρεπε να γίνει τόσο γρήγορα ώστε να προλάβουμε το χρόνο και τόσο αργά ώστε να δημιουργεί μια ελάχιστη βάση συνεννόησης. Πρόβλημα στη γλώσσα (γιατί το να τη μιλά κάποιος λειψά προκαλεί μερικές φορές χειρότερη σύγχυση απ' το να μη τη γνωρίζει καθόλου), καχυποψία που καλλιεργήθηκε στη συνέχεια από "εργολάβους", τηλεφωνικές επικοινωνίες που και πάλι λόγω γλώσσας ενέτειναν το μπέρδεμα, έλλειψη εμπιστοσύνης αρχικά που είναι κάτι απόλυτα φυσικό, η απόσταση που χωρίζει την πόλη απ' το χωριό καθώς και τ' ότι ούτε κανείς από μας δε μένει στη Μηχανιώνα και πολύ περισσότερο δεν έχει καμιά επαγγελματική σχέση με την ιχθυόσκαλα… Όλ' αυτά έπρεπε να λυθούν άμεσα ώστε να μας επιτρέψουν το μίνιμουμ της συνεννόησης και του συντονισμού και τώρα πια πάνω σ' αυτό μπορεί να ειπωθεί ότι περπατήσαμε μισό βήμα. Μισό μεν αλλά αρκετά στέρεο για να μπορούμε να πιάνουμε τα μηνύματα, να "σπάμε" τους κώδικες και να χτίσουμε μια επικοινωνία που βασίζεται σ' ένα βαθμό στο σεβασμό και στη στοιχειώδη έστω εκτίμηση της μιας πλευράς προς την άλλη. Καταθέτοντας ο καθένας μας ότι είχε, έγινε εφικτό το να συναντηθούν δυο κόσμοι που ως τώρα ήταν τελείως "ξένοι". Ας μη βιαστεί οποιοσδήποτε να κάνει κριτική από μακριά αν προηγουμένως δεν έχει εμπλακεί σε μια τόσο επίπονη διαδικασία και δε διαθέτει εμπειρία από προηγούμενη επαφή μ' ανθρώπους σαν κι αυτούς που βιώνουν την παρούσα κατάσταση.
Οι ψαράδες κουβαλάνε ότι κι εμείς: την αξιοπρέπειά τους και τα κουσούρια τους. Όσον αφορά τα δεύτερα, άλλα αποτελούν κοινό γνώρισμα κι άλλα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του καθένα. Αναφερόμαστε σ' ανθρώπους που δεν έχουν ανάλογες εμπειρίες αγώνα στο παρελθόν παρά μόνο σπρώχνονται σ' αυτόν απ΄ την γνώση της δικιάς τους πραγματικότητας, μιας πραγματικότητας που τους οδήγησε στο να στήσουν σωματεία κι απεργίες εν μέσω τεράστιων πιέσεων κι αξεπέραστων δυσκολιών. Στο λίγο χρόνο που τους περίσσευε απ' τη δύσκολη δουλειά κατάφεραν να κινήσουν ομαδικές διαδικασίες και να πιαστούν απ' το χέρι που τους προτάθηκε πρώτο -και καλά έκαναν! Έχουν τις ταχτικές τους για να αποσπάσουν έστω μέρος των διεκδικήσεών τους που πολλές φορές μπορεί και να φανούν αναποτελεσματικές. Μπορεί να επέδειξαν και να το ξανακάνουν, αφέλεια, φόβο και μεγαλοστομία. Μπορεί ν' αποδυναμώθηκαν κι αριθμητικά αφού κάποιοι προτίμησαν -κι είναι κατανοητό- να φύγουν για την πατρίδα τους περιμένοντας τις εξελίξεις. Μπορεί να έδωσαν υπερβολική πίστη σε θεσμούς για τους οποίους δεν έχουν πιθανώς ξεκάθαρη αντίληψη ή να ένοιωσαν το φόβο που προκαλείται από πλήθος απειλών, εκβιασμών και πιέσεων από υπουργεία, δικαστήρια, πρεσβείες αλλά και τη μη γνώση της ελληνικής πραγματικότητας. Μπορεί τέλος πολλές φορές ο ενθουσιασμός να διαδέχεται την απελπισία ή και το αντίστροφο. Μιλάμε όμως για ανθρώπους και μάλιστα για ανθρώπους που μάχονται μέσα σ' ένα εχθρικό περιβάλλον, δίνοντας μάχες, πηγαίνοντας μπροστά και πίσω και κυρίως για ανθρώπους που μας έχουν δείξει πως είναι ανοιχτοί -έστω και με τον τρόπο τους- στο να μας ακούσουν. Και το κυριότερο μιλάμε για ανθρώπους που τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, συνεχίζουν τον αγώνα μ' όλα τα προβλήματα και τις αντιφάσεις που αυτός εμπεριέχει (αναθαρρημένοι μάλιστα από την απόρριψη της αγωγής των αφεντικών για να κηρυχτεί παράνομη η τέταρτη απεργία) κι είναι μπροστά στη λήψη αποφάσεων για τη συνέχιση και τη μορφή της πάλης τους αναλαμβάνοντας και τις αντίστοιχες ευθύνες γι' αυτό.
Είμαστε υποχρεωμένοι σαν συνέλευση αλληλεγγύης να δώσουμε το παρόν κείμενο στη δημοσιότητα τώρα που η απεργία βρίσκεται σ' εξέλιξη και μάλιστα σ' ένα κρίσιμο σημείο για το πώς θα συνεχίσει. Παράλληλα με το στοίχημα του απεργιακού αγώνα υπάρχει κι ένα ακόμα που μας αφορά εξίσου: η διαχείρισης της ενημέρωσης σαν όπλο και το χρέος που αισθανόμαστε στον κόσμο που στέκεται αλληλέγγυος μακριά απ' το επίκεντρο του αγώνα. Οι αναβολές κάποιων δράσεων κι οι τυχόν αλλαγές που προέκυψαν ή θα προκύψουν πάνω στον προσανατολισμό των κινήσεων αλληλεγγύης δεν οφείλονται σε τίποτα άλλο παρά μόνο στην ίδια τη διαμόρφωση της πραγματικότητας, μ' άλλα λόγια στις διαθέσεις των ίδιων των απεργών και στις δικές μας εκτιμήσεις για την πραγματικότητα αυτή . Ούτε στείρα πολιτική πρόκειται να κάνουμε , ούτε θα διαχειριστούμε εν κρυπτώ πληροφορίες στο όνομα οποιουδήποτε ταχτικισμού. Είναι ξεκάθαρο πως τον πρώτο και τελευταίο λόγο στην υπόθεση τον έχουν οι ίδιοι οι ψαράδες κι αυτοί είναι που θ' αποφασίσουν τη μοίρα τους. Σ΄ ότι όμως αφορά εμάς κάνουμε ξεκάθαρο πως όσο ο αγώνας συνεχίζεται απ' αυτούς -όποια μορφή κι αν πάρει- στη βάση της αξιοπρέπειας και της αποφασιστικότητας θα είμαστε δίπλα ή κι ανάμεσά τους κι αν για οποιοδήποτε λόγο αντιληφθούμε πως αυτός εκφυλίζεται χάριν μικροκομματικών παιχνιδιών ή στερείται της κοινωνικής του βάσης καταντώντας άθυρμα στα χέρια οποιουδήποτε θα είμαστε οι πρώτοι που κινηθούμε πάνω στη βάση της ζωντανής πραγματικότητας και της αλήθειας. Σε καμιά περίπτωση όμως δεν πρόκειται να μείνουμε απλοί παρατηρητές πετώντας τις σχέσεις που μέχρι τώρα χτίσαμε με τους απεργούς κι είμαστε αποφασισμένοι ως το τέλος να πατήσουμε σ' αυτές για να τους ακούσουμε πραγματικά και να μας ακούσουν κι αυτοί. Να τους υποκαταστήσουμε ούτε θέλουμε, ούτε μπορούμε κι επειδή έτσι έχουν τα πράματα, Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΙΑ ΤΟΥΣ. Τέλος, για άλλη μια φορά είμαστε υποχρεωμένοι να τονίσουμε την άμεση ανάγκη για την οικονομική στήριξη των απεργών ως ελάχιστο όρο για την προοπτική του συνεχιζόμενου αγώνα.
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΑΙΓΥΠΤΙΩΝ ΨΑΡΑΔΩΝ
ακολουθει ενα ακομα κειμενο για την απεργια των Αιγυπτιων Αλιεργατων:
Όπως επισημάναμε προσφάτως, ο απεργιακός αγώνας των αιγύπτιων αλιεργατών της Μηχανιώνας βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Η δημοσιότητα που δόθηκε σε αυτόν από τα δημοσιογραφικά «μαγαζιά» είναι από υποτυπώδης έως ανύπαρκτη. Όπως έχουμε κάνει και με άλλα γεγονότα στα οποία ήμασταν παρόντες/παρούσες, ως επαγγελματίες δημοσιογράφοι μέλη της ΕΣΗΕΜ-Θ αλλά και ως ενεργοί πολίτες που δεν συντάσσονται με τη συνήθη ιεράρχηση των ειδήσεων, δημοσιεύουμε παρακάτω ένα ρεπορτάζ «Ασύνταχτων Ρεπόρτερς» για τις τελευταίες εξελίξεις στο θέμα των αλιεργατών με πρόθεση να συνεισφέρουμε στην πληρέστερη ενημέρωση των πολιτών.Στις 13.45 ολοκληρώθηκε η σημερινή (Τετάρτη 3/2/2010) ακροαματική διαδικασία με την εξέταση των μαρτύρων στην τέταρτη κατά σειρά προσφυγή των πλοιοκτητών της Μηχανιώνας κατά της απεργίας των αιγύπτιων αλιεργατών. Όπως ανακοίνωσε η πρόεδρος του Μονομελούς Πρωτοδικείου, αύριο (Πέμπτη) το πρωί θα ανακοινωθεί η απόφαση για το αν θα κηρυχθεί για τέταρτη συνεχή φορά η απεργία των αλιεργατών, παράνομη και καταχρηστική.ΑΝΑΛΥΤΙΚΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ «Για μας είναι αγώνας για αξιοπρέπεια» - λόγια Αιγύπτιου αλιεργάτη προς αλληλέγγυους μετά τη σημερινή δίκηΠριν τη δίκηΗ εκδίκαση της υπόθεσης άρχισε με καθυστέρηση λόγω της εξέτασης άλλων υποθέσεων. Μέχρι να ξεκινήσει η διαδικασία γύρω στις 12.30 το μεσημέρι, αστυνομικοί, ακόμα και των ΜΑΤ, πηγαινοέρχονταν στον διάδρομο του 3ου ορόφου του Δικαστικού Μεγάρου Θεσσαλονίκης. Σε άλλη αίθουσα, στην άλλη πλευρά του ορόφου, διεξαγόταν η δίκη για την απαγωγή του βιομήχανου Μυλωνά και γι' αυτό η αστυνόμευση από ό,τι σώμα της αστυνομίας μπορεί κανείς να φανταστεί, ήταν ιδιαιτέρως έντονη.Στη σημερινή εκδίκαση της υπόθεσης των αλιεργατών φρόντισαν να κάνουν αισθητή την παρουσία τους οι πλοιοκτήτες της Νέας Μηχανιώνας με επικεφαλής τον πρόεδρο του συνεταιρισμού τους, Δημήτρη Νταουλτζή. Ωστόσο, ο αριθμός των παρευρισκόμενων αιγύπτιων αλιεργατών ήταν μεγαλύτερος, αλλά ελαφρώς μειωμένος σε σχέση με την παρουσία τους στην προηγούμενη εκδίκαση της υπόθεσης στις 26/1/2010 από την οποία απουσίαζαν όμως οι πλοιοκτήτες, πλην μίας μάρτυρος κατηγορίας.Δεκάδες συμπαραστάτες στον απεργιακό αγώνα των αιγύπτιων αλιεργατών ήταν σήμερα παρόντες/παρούσες στο δικαστήριο, ενώ η Συνέλευση Αλληλεγγύης είχε αναρτήσει στην είσοδο του δικαστικού μεγάρου ένα πανό που έγραφε ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΙΓΥΠΤΙΟΥΣ ΑΛΙΕΡΓΑΤΕΣ.Τι έγινε στη δίκηΑξίζει να σημειώσουμε εισαγωγικά ότι η σημερινή προσφυγή των πλοιοκτητών κατά της απεργίας αφορούσε για πρώτη φορά την ουσία της κινητοποίησης των αλιεργατών, σε αντίθεση με τις τρεις προηγούμενες φορές που η απεργία κηρύχθηκε «παράνομη και καταχρηστική» βάσει διαφόρων σκεπτικών περί τεχνικών «παρατυπιών» (π.χ. χρησιμοποιήθηκε το πρόσχημα της κοινοποίησης της απεργίας σε «λάθος αποδέκτη» ή σε «λάθος χρόνο» κλπ.). Συνεπώς, όλα είναι ανοιχτά για την απόφαση του δικαστηρίου που θα ανακοινωθεί αύριο το πρωί, αν συνυπολογίσει κανείς το γεγονός ότι η πρόεδρος του Μονομελούς Πρωτοδικείου που εκδικάζει εργατικές διαφορές, έκανε ερωτήσεις ουσίας, σε αντίθεση με την προηγούμενη εκδίκαση της 26ης Ιανουαρίου κατά την οποία η. Θέμις είχε τα νεύρα της.Και στη σημερινή δίκη, δύο ήταν οι εξεταζόμενοι μάρτυρες, ένας από την πλευρά των πλοιοκτητών και συγκεκριμένα ο πρόεδρος του συνεταιρισμού των πλοιοκτητών Δ. Νταουλτζής και ένας μάρτυρας υπεράσπισης των αλιεργατών και συγκεκριμένα ο γ.γ. του ΕΚΘ, Σ. Ζαριανόπουλος.Κατά την έναρξη της διαδικασίας και μπροστά στη θέα δεκάδων αλιεργατών και συμπαραστατών τους αλλά και πλοιοκτητών που μπήκαν στην αίθουσα, η πρόεδρος ζήτησε από τους 5-6 αστυνομικούς που βρίσκονταν εντός της αίθουσας να έρθουν μπροστά ζητώντας να παραμείνουν μέσα σε αυτήν μόνο όσοι θα ήταν. καθιστοί ενώ οι όρθιοι θα μπορούσαν να μείνουν μόνο σε μία σειρά στο πίσω μέρος της αίθουσας. Αυτό, ουσιαστικά δεν τηρήθηκε.Από την αρχή τέθηκε από τη συνήγορο των αλιεργατών το πρόβλημα με τη μη παραλαβή επικυρωμένων αντιγράφων των ατομικών συμβάσεων εργασίας των εργαζομένων. Αυτό το γεγονός δημιουργεί τεράστιο πρόβλημα στους αλιεργάτες για έναν επιπλέον λόγο: Χωρίς την επίδειξη στις αρμόδιες αρχές των ατομικών συμβάσεων εργασίας δεν είναι δυνατή η ανανέωση των αδειών παραμονής. Το πρόβλημα αυτό έχει την έννοια του κατεπείγοντος για αρκετούς από τους αιγύπτιους αλιεργάτες των οποίων οι άδειες παραμονής λήγουν στις 9 και 10 Φεβρουαρίου. Οι αλιε ργάτες έχουν καταγγείλει ότι σκοπίμως δεν τους δίνουν αντίγραφα των συμβάσεών τους προκειμένου να μην καταφέρουν να ανανεώσουν τις «πράσινες κάρτες» και να αναγκαστούν εκ των πραγμάτων είτε να εγκαταλείψουν «οικιοθελώς» τη χώρα, είτε να απελαθούν.Η δικηγόρος των αλιεργατών έδωσε έμφαση στο ζήτημα των μειωμένων ιατροφαρμακευτικών παροχών -λόγω και της μεταφοράς της ασφάλισής τους από το ΙΚΑ στον ΟΓΑ- τονίζοντας ότι «δεν καλύπτονται τα εργατικά ατυχήματα» τα οποία «είναι πολλά», όπως είπε και ο γ.γ. του ΕΚΘ, Σ. Ζαριανόπουλος, σε αντίθεση με τον εκπρόσωπο των πλοιοκτητών Δ. Νταουλτζή που, ενώ παραδέχτηκε ότι είναι μια «δουλειά δύσκολη και επικίνδυνη», ισχυρίστηκε ότι τα εργατικά ατυχήματα είναι «σε επίπεδα όπως σε κάθε άλλη δουλειά». Η δικηγόρος ζήτησε να ασφαλίζον ται οι αλιεργάτες για την περίπτωση εργατικών ατυχημάτων, «έστω προσωρινά μέσω ΟΓΑ», όπως είπε. Ζήτησε επίσης να υπάρχει δυνατότητα επαναπρόσληψης στην επόμενη σεζόν από τον ίδιο εργοδότη μετά τη λήξη των εποχικών συμβάσεων απασχόλησης και ανέφερε το παράδειγμα του κλάδου των ξενοδοχοϋπαλλήλων που συνάπτουν κατά προτεραιότητα νέες συμβάσεις στην ίδια επιχείρηση μετά τη λήξη των προηγουμένων. Ο συνήγορος των πλοιοκτητών, σε μια απόπειρα να μετριάσει τις αρνητικές εντυπώσεις που προκάλεσε η καταγγελία για τη μη απόδοση στους αλιεργάτες των επικυρωμένων αντιγράφων των ατομικών τους συμβάσεων, είπε: «Δεν έχουμε αντίρρηση να δώσουμε αντίγραφα», υποστήριξε ότι «οι περισσότεροι έχουν αποχωρήσει εθελουσίως», επικαλέστηκε τον νόμο 3386 περί εποχιακής εργασίας, τον ν. 16α περί μετάκλησης εργαζομένων και τη διακρατική ελληνο-αιγυπτιακή συμφωνία για να στηρίξει το «δικαίωμα», όπως είπε, «για κάθε πρόσληψη να επιλαμβάνεται το νόμιμο (εννοώντας πως το πολυπληθές σωματείο των αιγύπτιων αλιεργατών είναι. παράνομο»;!) σωματείο των αλιεργατών Μηχανιώνας. Αξίζει να σημειώσουμε σε αυτό το σημείο πως το λεγόμενο «γενικό» σωματείο-σφραγίδα των. αλιεργατών αποτελείται από 178 Έλληνες (που στη συντριπτική πλειοψηφία τους δεν έχουν σχέση με τη θάλασσα) και. 3 Αιγύπτιους! Αντιθέτως, ο Σύλλογος Αιγύπτιων αλιεργατών έχει μέλη 138 αιγύπτιους αλιεργάτες και 4 Έλληνες. Αυτό το στοιχείο που κατατέθηκε στη σημερινή δίκη προκάλεσε και την έκπληξη της έδρας του δικαστηρίου που ζήτησε διευκρινήσεις. Όπως κατατέθηκε, ο σύλλογος των αιγύπτιων αλιεργατών «είναι καθ' όλα νόμιμος και προσφάτως έγιναν εκλογές και εξέλεξε και διοικητικό συμβούλιο».Από την πλευρά του ο εκπρόσωπος των πλοιοκτητών Δ. Νταουλτζής υποστήριξε ότι τα δύο γνήσια αντίγραφα των ατομικών συμβάσεων των αλιεργατών δεν βρίσκονται στα δικά τους χέρια αλλά βρίσκονται στον ΟΓΑ και ότι αντίγραφο των ασφαλιστικών τους εισφορών υπάρχει στο λογιστήριο. Σε ερώτηση της προέδρου για το αν ισχύει η πληροφορία ότι έκαναν οι πλοιοκτήτες αίτηση για να έρθουν 130 νέοι αλιεργάτες (προφανώς «φθηνότεροι» και χωρίς πολλές. απαιτήσεις) ο Δ. Νταουλτζής το παραδέχτηκε και ταυτοχρόνως εξερράγη λέγοντας με αφοπλιστική ειλικρίνεια: «Εμένα θα με ρωτήσ ει κανείς αν θέλω συγκεκριμένους αλιεργάτες;». Υπενθυμίζουμε σε αυτό το σημείο ότι σε πρόσφατη «συμφωνία-δήλωση» που συνέταξε η πλευρά των πλοιοκτητών (μετά και την παρέμβαση του εργατικού ακολούθου της αιγυπτιακής πρεσβείας και κλήθηκαν να υπογράψουν αιγύπτιοι αλιεργάτες χωρίς καλά καλά να γνωρίζουν το περιεχόμενό της), στο άρθρο 3 αναφέρουν: «Οι πλοιοκτήτες υπόσχονται να μην απολύσουν κανέναν από τους αιγύπτιους αλιείς εξαιτίας του τωρινού προβλήματος, και οι πλοιοκτήτες θα αποστείλουν επιστολή προς τον Εργατικό Ακόλουθο εξηγώντας τις απόψεις τους σχετικά με ορισμένους συγκεκριμένους Αιγύπτιους αλιείς και τα προβλήματα που αυτοί δημιούργησαν». Το συγκεκριμένο γραπτό ντοκουμέντο με τις υπογραφές των μελών του δ.σ. του «αλιευτικού συνεταιρισμού μηχανοτρατών Η αγί α Παρασκευή» το δημοσίευσε ο ΑΣΥΝΤΑΧΤΟΣ ΤΥΠΟΣ στο blog στις 27/1/2010. Πέρα από τα άλλα άρθρα, όπως π.χ. το άρθρο 6 που απαγορεύει στους αιγύπτιους αλιείς «να εμπλέκονται με οποιοδήποτε Ελληνικό πολιτικό κόμμα ή όργανο που σχετίζεται με εργασιακές υποχρεώσεις και δικαιώματα» (!!!), στο άρθρο 3 γίνεται επίσημη υπογεγραμμένη παραδοχή για στοχοποίηση συγκεκριμένων απεργών αλιεργατών και «κάρφωμά» τους μέσω της αιγυπτιακής πρεσβείας, στις αιγυπτιακές αρχές! Εδώ προκύπτει και ένα άλλο σοβαρότατο ζήτημα: Ποια θα είναι η τύχη αυτών των ανθρώπων αν κατά την επιστροφή στη χώρα καταγωγής τους, το αιγυπτιακό καθεστώς αποφασίσει «να τους μεταχειριστεί καταλλήλως»;Κατά τα άλλα, στη σημερινή δίκη τέθηκε και το θέμα του «μερτικού» που αναλογούσε παλαιότερα σε κάθε αλιεργάτη από την πώληση της εκάστοτε «ψαριάς». Οι αλιεργάτες καταγγέλλουν ότι δεν έχουν πλέον κανέναν έλεγχο πάνω σε αυτό το θέμα. Ο εκπρόσωπος των πλοιοκτητών δήλωσε: «Τους λέμε να συμφωνήσουμε σε βασικό μισθό και δεν συμφωνούν, θέλουν ποσοστό από το μερτικό».Υπενθυμίζουμε ότι ο μισθός των αιγύπτιων ψαράδων έχει πέσει στα 300 με 400 ευρώ όταν πριν λίγο καιρό έπαιρναν από 1200-1500 ευρώ. Επιπλέον δεν έχουν καμιά εμπιστοσύνη στα στοιχεία των εσόδων που τους παρουσιάζουν οι πλοιοκτήτες από την αλιευτική δραστηριότητα αλλά επειδή οι ίδιοι οι αλιεργάτες -οι περισσότεροι με πολύχρονη πείρα- είναι που κάνουν τις «ψαριές», είναι σε θέση να γνωρίζουν καλύτερα από όλους τι πιάνουν κάθε φορά τα δίχτυα τους.Τόσο ο δικηγόρος όσο και ο εκπρόσωπος των πλοιοκτητών δεν κράτησαν τα προσχήματα. «Πρέπει να έχουμε το δικαίωμα να επιλέγουμε», είπε ο Δ. Νταουλτζής. Στη φυσική απορία της προέδρου του δικαστηρίου: «Τότε γιατί δεν τους απολύετε;» με το ζήτημα να είναι «γιατί δεν επαναπροσλαμβάνονται» ο Δ. Νταουλτζής ήταν και πάλι ιδιαίτερα ειλικρινής, λέγοντας: «Θα πρέπει καταπιεστικά να αποδεχτούμε τον ορισμό αιγύπτιου αλιεργάτη στον καθορισμό του μεριδίου από το σωματείο; Δεν τους αναγνωρίζουμε»! Κάποια στιγμή μάλιστα, φανερώνοντας ότι προφανώς υπάρχει προκατάληψη απέναντι στους «ξένους εργάτες», διατυπώθηκε δημοσίως εντός της αίθουσας του δικαστηρίου από την πλευρά των πλοιοκτητών το εξής σχόλιο: «καλό θα ήταν να υπάρχουν Έλληνες για να καταπολεμηθεί η ανεργία»! Στον ισχυρισμό της πλευράς των πλοιοκτητών ότι δεν βγάζουν οι ίδιοι το μερτικό αλλά το λογιστήριο και ότι τα στοιχεία είναι προσβάσιμα για έλεγχο, ακολούθησαν χαμηλόφωνες αποδοκιμασίες από το ακροατήριο των αλιεργατών αλλά και η απάντηση του μάρτυρα Σ. Ζαριανόπουλου που επισήμανε ότι ο έλεγχος είναι σχεδόν αδύνατος αφού όλοι γνωρίζουν ότι «οι αλιεργάτες είναι συνέχεια μέσα στη θάλασσα και πολλές φορές κατεβαίνουν μόνο για μισή ώρα». Σε πιεστική ερώτηση του δικηγόρου των πλοιοκτητών να απαντήσει ο Σ. Ζαριανόπουλος αν θεωρεί ότι οι πλοιοκτήτες «τους κλέβουν» (τους αλιεργάτες), ο γ.γ. του ΕΚΘ, απάντησε «ναι, τους κλέβουν». Τότε, ο δικηγόρος των πλοιοκτητών, για πολλοστή φορά, ζήτησε από τη γραμματέα της δικαστικής έδρας να καταγράψει ακριβώς την απάντηση του μάρτυρα, δεχόμενος όμως την παρατήρηση της γραμματέως ότι δεν χρειάζεται συνεχώς να της υπενθυμίζει πώς θα κάνει τη δουλειά της. Ακολούθως και με αφορμή την κατάθεση Ζαρ ιανόπουλου, ο ίδιος δικηγόρος που συνεχώς διέκοπτε τις απαντήσεις του μάρτυρα, εκτόξευσε και μια ακατανόητη απειλή λέγοντας «Να προσέχετε γιατί από εδώ και πέρα τα πράγματα θα αγριέψουν»! Απευθυνόμενος μάλιστα κάποια στιγμή στο ακροατήριο που δυσανασχετούσε, είπε σε έντονο ύφος: «Να σέβεστε τον χώρο σαν να είστε σε εκκλησία»! Ουσιαστικά, στόχος του συνηγόρου των πλοιοκτητών ήταν να πλήξει τη «νομιμότητα» της εργασίας και των δικαιωμάτων των αιγύπτιων αλιεργατών και τη νομιμότητα του δικού τους σωματείου, να πλήξει την αξιοπιστία του μάρτυρα Σ. Ζαριανόπουλου κάνοντάς του ερωτήσεις για το επάγγελμα που ασκεί πέρα από τη συνδικαλιστική του ιδιότητα και να στείλει μηνύματα σε πολλαπλούς αποδέκτες για το ότι «τα πράγματα θα αγριέψουν» και γι' αυτό κάποιοι θα πρέπει να αρχίσουν «να προσέχουν». Ο Σ. Ζαριανόπουλος απαντώντας κάποια στιγμή σε σχετική ερώτηση είπε για τους αιγύπτιους αλιεργάτες: «Διεκδίκησαν το δίκιο τους, γι' αυτό θέλουν να τους διώξουν». Ο εκπρόσωπος των πλοιοκτητών στην κατάθεσή του επιτέθηκε εμμέσως και στην αυτονομία του αγώνα των αιγύπτιων αλιεργατών λέγοντας ότι «οι αλιεργάτες έχουν παρασυρθεί από συγκεκριμένο άνθρωπο αλλά και από το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ» και ότι «όλα αυτά τα κάνουν για ψηφοθηρικούς λόγους, αν αύριο μεθαύριο δοθεί δικαίωμα ψήφου στους μετανάστες».Είναι γεγονός όμως, ότι όταν εκφράζεται η συμπαράσταση σε έναν αγώνα, δεν πρέπει να κάνει κανείς επιλογή στο «χρώμα» της εκδηλούμενης συμπαράστασης.Όπως και να έχει, τώρα, από εδώ και στο εξής, οι αιγύπτιοι αλιεργάτες καλούνται σε μια δύσκολη (κυρίως οικονομική) συγκυρία και υπό το πρίσμα και της αναμενόμενης σημερινής απόφασης του δικαστηρίου, να αποφασίσουν ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ χωρίς πατροναρίσματα, συστάσεις και απειλές από κανέναν θεσμικό ή άλλο φορέα αλλά και με την εκδήλωση άδολων κινήσεων αλληλεγγύης ΑΝ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΤΗΝ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ, αν θα συνεχίσουν την απεργία τους, αν θα την αναστείλουν (κυρίως σε περίπτωση που θα κριθεί ξανά «παράν ομη και καταχρηστική») και αν θα συνεχίσουν να διεκδικούν το δίκιο με την ίδια αξιοπρέπεια που επέδειξαν μέχρι τώρα.«Δεν είναι ζήτημα μόνο χρημάτων για να ζήσουμε. Είναι και θέμα αξιοπρεπείας, για μας. Είναι αγώνας για αξιοπρεπεία». Ο τονισμός στη λέξη «αξιοπρέπεια» είναι έτσι όπως την τόνισε ένας Αιγύπτιος αλιεργάτης λίγη ώρα μετά το τέλος της σημερινής δίκης απευθυνόμενος προς αλληλέγγυους και είναι πιο αυθεντική με τα σπαστά ελληνικά της, βγαλμένη από άνθρωπο μεγαλωμένο μέσα στη θάλασσα και στην αλμύρα.Μετά τη δίκηΈνταση επικράτησε μετά την έξοδο πλοιοκτητών και αλιεργατών από την αίθουσα του δικαστηρίου όταν ένας «καϊξής» φέρεται να μίλησε προσβλητικά σε ελληνίδα σύζυγο ενός αιγύπτιου, ο οποίος του ζήτησε τον λόγο. Κάποιοι συνέστησαν ψυχραιμία και τον συγκράτησαν ενώ αστυνομικοί συνέστησαν να αποχωρήσουν οι πλοικτήτες από άλλη έξοδο του δικαστικού μεγάρου.
ΑΣΥΝΤΑΧΤΟΙ ΡΕΠΟΡΤΕΡΣ
υση Αλληλεγγύης
ΚΚΚ
Στην απεργία των αιγύπτιων ψαράδων της Μηχανιώνας μπορεί ο καθένας να δει διαφορετικά πράματα: κάποιος ένα ταξικό αγώνα, άλλος ένα αγώνα μεταναστών έστω και μετακλητών, ένας τρίτος την τοπική κοινωνία του χωριού και κάποιος άλλος μερικά απ' τα παρελκόμενα του αγώνα, δηλαδή τη ρατσιστική αντιμετώπιση και τη δράση των ντόπιων φασιστών. Όμως πέρα απ' την αφετηρία που ξεκινά ο καθένας μας κληθήκαμε ν' απαντήσουμε, έστω και καθυστερημένα, στο αν θα σταθούμε δίπλα τους κι αν η απάντηση ήταν ναι με ποιους τρόπους θα μπορούσε να πάρει υλική υπόσταση η αλληλεγγύη μας. Επίσης στο αν η εμπλοκή κι η στήριξη του ΠΑΜΕ στον αγώνα θα μας άφηνε χώρο να επικοινωνήσουμε με τους απεργούς ψαράδες (μια που υπήρχε πάντα η πιθανότητα αυτοί να μας απέρριπταν εξ' αρχής) όπως και σε ποιο βαθμό "ελέγχονταν" η απεργία ή πολύ περισσότερο αποτελούσε μαριονέτα του συνδικαλιστικού μηχανισμού του ΚΚΕ. Σύντομα αντιληφθήκαμε πως το κίνητρο της απεργίας είχε όνομα κι αυτό δεν αποτελούνταν από κάποια αρχικά αλλά εμφανίζονταν ολοκάθαρα μπροστά μας: ήταν η ανάγκη. Αντιληφθήκαμε επίσης πως οι αγράμματοι ως επί το πλείστον -σύμφωνα με τα δικά τους λόγια- ψαράδες απ' τη Νταμιάτα και τα περίχωρά της αποτελούν μια κλειστή μεν κοινωνία λόγω της φύσης της δουλειάς τους που σε καμιά όμως περίπτωση δεν αποτελεί κανενός είδους γκέτο.
Αν η δράση μας μέχρι στιγμής διακρίνεται από ένα και μόνο θετικό και σοβαρό στοιχείο αυτό έχει να κάνει με το γεγονός ότι ξεκινήσαμε την ιστορία στη βάση της άμεσης επαφής με τους ψαράδες, κάτι που όπως έχει αποδειχτεί δεν αποτέλεσε και τόσο αυτονόητο στοιχείο για τέτοιου είδους παρεμβάσεις στο παρελθόν. Το ίδιο λοιπόν βράδυ που καλέστηκε η πρώτη ενημερωτική κουβέντα φύγαμε για το χωριό κι αρχίσαμε τις πρώτες συζητήσεις με τους ψαράδες στην πλατεία προσπαθώντας να πάρουμε μια πρώτη "μυρωδιά" απ' την όλη ιστορία. Αυτή η διαδικασία όμως είχε να σπάσει ένα σωρό υπαρκτά εμπόδια και να ξεπεράσει εκατό σκοπέλους. Και κυρίως έπρεπε να γίνει τόσο γρήγορα ώστε να προλάβουμε το χρόνο και τόσο αργά ώστε να δημιουργεί μια ελάχιστη βάση συνεννόησης. Πρόβλημα στη γλώσσα (γιατί το να τη μιλά κάποιος λειψά προκαλεί μερικές φορές χειρότερη σύγχυση απ' το να μη τη γνωρίζει καθόλου), καχυποψία που καλλιεργήθηκε στη συνέχεια από "εργολάβους", τηλεφωνικές επικοινωνίες που και πάλι λόγω γλώσσας ενέτειναν το μπέρδεμα, έλλειψη εμπιστοσύνης αρχικά που είναι κάτι απόλυτα φυσικό, η απόσταση που χωρίζει την πόλη απ' το χωριό καθώς και τ' ότι ούτε κανείς από μας δε μένει στη Μηχανιώνα και πολύ περισσότερο δεν έχει καμιά επαγγελματική σχέση με την ιχθυόσκαλα… Όλ' αυτά έπρεπε να λυθούν άμεσα ώστε να μας επιτρέψουν το μίνιμουμ της συνεννόησης και του συντονισμού και τώρα πια πάνω σ' αυτό μπορεί να ειπωθεί ότι περπατήσαμε μισό βήμα. Μισό μεν αλλά αρκετά στέρεο για να μπορούμε να πιάνουμε τα μηνύματα, να "σπάμε" τους κώδικες και να χτίσουμε μια επικοινωνία που βασίζεται σ' ένα βαθμό στο σεβασμό και στη στοιχειώδη έστω εκτίμηση της μιας πλευράς προς την άλλη. Καταθέτοντας ο καθένας μας ότι είχε, έγινε εφικτό το να συναντηθούν δυο κόσμοι που ως τώρα ήταν τελείως "ξένοι". Ας μη βιαστεί οποιοσδήποτε να κάνει κριτική από μακριά αν προηγουμένως δεν έχει εμπλακεί σε μια τόσο επίπονη διαδικασία και δε διαθέτει εμπειρία από προηγούμενη επαφή μ' ανθρώπους σαν κι αυτούς που βιώνουν την παρούσα κατάσταση.
Οι ψαράδες κουβαλάνε ότι κι εμείς: την αξιοπρέπειά τους και τα κουσούρια τους. Όσον αφορά τα δεύτερα, άλλα αποτελούν κοινό γνώρισμα κι άλλα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του καθένα. Αναφερόμαστε σ' ανθρώπους που δεν έχουν ανάλογες εμπειρίες αγώνα στο παρελθόν παρά μόνο σπρώχνονται σ' αυτόν απ΄ την γνώση της δικιάς τους πραγματικότητας, μιας πραγματικότητας που τους οδήγησε στο να στήσουν σωματεία κι απεργίες εν μέσω τεράστιων πιέσεων κι αξεπέραστων δυσκολιών. Στο λίγο χρόνο που τους περίσσευε απ' τη δύσκολη δουλειά κατάφεραν να κινήσουν ομαδικές διαδικασίες και να πιαστούν απ' το χέρι που τους προτάθηκε πρώτο -και καλά έκαναν! Έχουν τις ταχτικές τους για να αποσπάσουν έστω μέρος των διεκδικήσεών τους που πολλές φορές μπορεί και να φανούν αναποτελεσματικές. Μπορεί να επέδειξαν και να το ξανακάνουν, αφέλεια, φόβο και μεγαλοστομία. Μπορεί ν' αποδυναμώθηκαν κι αριθμητικά αφού κάποιοι προτίμησαν -κι είναι κατανοητό- να φύγουν για την πατρίδα τους περιμένοντας τις εξελίξεις. Μπορεί να έδωσαν υπερβολική πίστη σε θεσμούς για τους οποίους δεν έχουν πιθανώς ξεκάθαρη αντίληψη ή να ένοιωσαν το φόβο που προκαλείται από πλήθος απειλών, εκβιασμών και πιέσεων από υπουργεία, δικαστήρια, πρεσβείες αλλά και τη μη γνώση της ελληνικής πραγματικότητας. Μπορεί τέλος πολλές φορές ο ενθουσιασμός να διαδέχεται την απελπισία ή και το αντίστροφο. Μιλάμε όμως για ανθρώπους και μάλιστα για ανθρώπους που μάχονται μέσα σ' ένα εχθρικό περιβάλλον, δίνοντας μάχες, πηγαίνοντας μπροστά και πίσω και κυρίως για ανθρώπους που μας έχουν δείξει πως είναι ανοιχτοί -έστω και με τον τρόπο τους- στο να μας ακούσουν. Και το κυριότερο μιλάμε για ανθρώπους που τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, συνεχίζουν τον αγώνα μ' όλα τα προβλήματα και τις αντιφάσεις που αυτός εμπεριέχει (αναθαρρημένοι μάλιστα από την απόρριψη της αγωγής των αφεντικών για να κηρυχτεί παράνομη η τέταρτη απεργία) κι είναι μπροστά στη λήψη αποφάσεων για τη συνέχιση και τη μορφή της πάλης τους αναλαμβάνοντας και τις αντίστοιχες ευθύνες γι' αυτό.
Είμαστε υποχρεωμένοι σαν συνέλευση αλληλεγγύης να δώσουμε το παρόν κείμενο στη δημοσιότητα τώρα που η απεργία βρίσκεται σ' εξέλιξη και μάλιστα σ' ένα κρίσιμο σημείο για το πώς θα συνεχίσει. Παράλληλα με το στοίχημα του απεργιακού αγώνα υπάρχει κι ένα ακόμα που μας αφορά εξίσου: η διαχείρισης της ενημέρωσης σαν όπλο και το χρέος που αισθανόμαστε στον κόσμο που στέκεται αλληλέγγυος μακριά απ' το επίκεντρο του αγώνα. Οι αναβολές κάποιων δράσεων κι οι τυχόν αλλαγές που προέκυψαν ή θα προκύψουν πάνω στον προσανατολισμό των κινήσεων αλληλεγγύης δεν οφείλονται σε τίποτα άλλο παρά μόνο στην ίδια τη διαμόρφωση της πραγματικότητας, μ' άλλα λόγια στις διαθέσεις των ίδιων των απεργών και στις δικές μας εκτιμήσεις για την πραγματικότητα αυτή . Ούτε στείρα πολιτική πρόκειται να κάνουμε , ούτε θα διαχειριστούμε εν κρυπτώ πληροφορίες στο όνομα οποιουδήποτε ταχτικισμού. Είναι ξεκάθαρο πως τον πρώτο και τελευταίο λόγο στην υπόθεση τον έχουν οι ίδιοι οι ψαράδες κι αυτοί είναι που θ' αποφασίσουν τη μοίρα τους. Σ΄ ότι όμως αφορά εμάς κάνουμε ξεκάθαρο πως όσο ο αγώνας συνεχίζεται απ' αυτούς -όποια μορφή κι αν πάρει- στη βάση της αξιοπρέπειας και της αποφασιστικότητας θα είμαστε δίπλα ή κι ανάμεσά τους κι αν για οποιοδήποτε λόγο αντιληφθούμε πως αυτός εκφυλίζεται χάριν μικροκομματικών παιχνιδιών ή στερείται της κοινωνικής του βάσης καταντώντας άθυρμα στα χέρια οποιουδήποτε θα είμαστε οι πρώτοι που κινηθούμε πάνω στη βάση της ζωντανής πραγματικότητας και της αλήθειας. Σε καμιά περίπτωση όμως δεν πρόκειται να μείνουμε απλοί παρατηρητές πετώντας τις σχέσεις που μέχρι τώρα χτίσαμε με τους απεργούς κι είμαστε αποφασισμένοι ως το τέλος να πατήσουμε σ' αυτές για να τους ακούσουμε πραγματικά και να μας ακούσουν κι αυτοί. Να τους υποκαταστήσουμε ούτε θέλουμε, ούτε μπορούμε κι επειδή έτσι έχουν τα πράματα, Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΙΑ ΤΟΥΣ. Τέλος, για άλλη μια φορά είμαστε υποχρεωμένοι να τονίσουμε την άμεση ανάγκη για την οικονομική στήριξη των απεργών ως ελάχιστο όρο για την προοπτική του συνεχιζόμενου αγώνα.
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΑΙΓΥΠΤΙΩΝ ΨΑΡΑΔΩΝ
ακολουθει ενα ακομα κειμενο για την απεργια των Αιγυπτιων Αλιεργατων:
Όπως επισημάναμε προσφάτως, ο απεργιακός αγώνας των αιγύπτιων αλιεργατών της Μηχανιώνας βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Η δημοσιότητα που δόθηκε σε αυτόν από τα δημοσιογραφικά «μαγαζιά» είναι από υποτυπώδης έως ανύπαρκτη. Όπως έχουμε κάνει και με άλλα γεγονότα στα οποία ήμασταν παρόντες/παρούσες, ως επαγγελματίες δημοσιογράφοι μέλη της ΕΣΗΕΜ-Θ αλλά και ως ενεργοί πολίτες που δεν συντάσσονται με τη συνήθη ιεράρχηση των ειδήσεων, δημοσιεύουμε παρακάτω ένα ρεπορτάζ «Ασύνταχτων Ρεπόρτερς» για τις τελευταίες εξελίξεις στο θέμα των αλιεργατών με πρόθεση να συνεισφέρουμε στην πληρέστερη ενημέρωση των πολιτών.Στις 13.45 ολοκληρώθηκε η σημερινή (Τετάρτη 3/2/2010) ακροαματική διαδικασία με την εξέταση των μαρτύρων στην τέταρτη κατά σειρά προσφυγή των πλοιοκτητών της Μηχανιώνας κατά της απεργίας των αιγύπτιων αλιεργατών. Όπως ανακοίνωσε η πρόεδρος του Μονομελούς Πρωτοδικείου, αύριο (Πέμπτη) το πρωί θα ανακοινωθεί η απόφαση για το αν θα κηρυχθεί για τέταρτη συνεχή φορά η απεργία των αλιεργατών, παράνομη και καταχρηστική.ΑΝΑΛΥΤΙΚΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ «Για μας είναι αγώνας για αξιοπρέπεια» - λόγια Αιγύπτιου αλιεργάτη προς αλληλέγγυους μετά τη σημερινή δίκηΠριν τη δίκηΗ εκδίκαση της υπόθεσης άρχισε με καθυστέρηση λόγω της εξέτασης άλλων υποθέσεων. Μέχρι να ξεκινήσει η διαδικασία γύρω στις 12.30 το μεσημέρι, αστυνομικοί, ακόμα και των ΜΑΤ, πηγαινοέρχονταν στον διάδρομο του 3ου ορόφου του Δικαστικού Μεγάρου Θεσσαλονίκης. Σε άλλη αίθουσα, στην άλλη πλευρά του ορόφου, διεξαγόταν η δίκη για την απαγωγή του βιομήχανου Μυλωνά και γι' αυτό η αστυνόμευση από ό,τι σώμα της αστυνομίας μπορεί κανείς να φανταστεί, ήταν ιδιαιτέρως έντονη.Στη σημερινή εκδίκαση της υπόθεσης των αλιεργατών φρόντισαν να κάνουν αισθητή την παρουσία τους οι πλοιοκτήτες της Νέας Μηχανιώνας με επικεφαλής τον πρόεδρο του συνεταιρισμού τους, Δημήτρη Νταουλτζή. Ωστόσο, ο αριθμός των παρευρισκόμενων αιγύπτιων αλιεργατών ήταν μεγαλύτερος, αλλά ελαφρώς μειωμένος σε σχέση με την παρουσία τους στην προηγούμενη εκδίκαση της υπόθεσης στις 26/1/2010 από την οποία απουσίαζαν όμως οι πλοιοκτήτες, πλην μίας μάρτυρος κατηγορίας.Δεκάδες συμπαραστάτες στον απεργιακό αγώνα των αιγύπτιων αλιεργατών ήταν σήμερα παρόντες/παρούσες στο δικαστήριο, ενώ η Συνέλευση Αλληλεγγύης είχε αναρτήσει στην είσοδο του δικαστικού μεγάρου ένα πανό που έγραφε ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΙΓΥΠΤΙΟΥΣ ΑΛΙΕΡΓΑΤΕΣ.Τι έγινε στη δίκηΑξίζει να σημειώσουμε εισαγωγικά ότι η σημερινή προσφυγή των πλοιοκτητών κατά της απεργίας αφορούσε για πρώτη φορά την ουσία της κινητοποίησης των αλιεργατών, σε αντίθεση με τις τρεις προηγούμενες φορές που η απεργία κηρύχθηκε «παράνομη και καταχρηστική» βάσει διαφόρων σκεπτικών περί τεχνικών «παρατυπιών» (π.χ. χρησιμοποιήθηκε το πρόσχημα της κοινοποίησης της απεργίας σε «λάθος αποδέκτη» ή σε «λάθος χρόνο» κλπ.). Συνεπώς, όλα είναι ανοιχτά για την απόφαση του δικαστηρίου που θα ανακοινωθεί αύριο το πρωί, αν συνυπολογίσει κανείς το γεγονός ότι η πρόεδρος του Μονομελούς Πρωτοδικείου που εκδικάζει εργατικές διαφορές, έκανε ερωτήσεις ουσίας, σε αντίθεση με την προηγούμενη εκδίκαση της 26ης Ιανουαρίου κατά την οποία η. Θέμις είχε τα νεύρα της.Και στη σημερινή δίκη, δύο ήταν οι εξεταζόμενοι μάρτυρες, ένας από την πλευρά των πλοιοκτητών και συγκεκριμένα ο πρόεδρος του συνεταιρισμού των πλοιοκτητών Δ. Νταουλτζής και ένας μάρτυρας υπεράσπισης των αλιεργατών και συγκεκριμένα ο γ.γ. του ΕΚΘ, Σ. Ζαριανόπουλος.Κατά την έναρξη της διαδικασίας και μπροστά στη θέα δεκάδων αλιεργατών και συμπαραστατών τους αλλά και πλοιοκτητών που μπήκαν στην αίθουσα, η πρόεδρος ζήτησε από τους 5-6 αστυνομικούς που βρίσκονταν εντός της αίθουσας να έρθουν μπροστά ζητώντας να παραμείνουν μέσα σε αυτήν μόνο όσοι θα ήταν. καθιστοί ενώ οι όρθιοι θα μπορούσαν να μείνουν μόνο σε μία σειρά στο πίσω μέρος της αίθουσας. Αυτό, ουσιαστικά δεν τηρήθηκε.Από την αρχή τέθηκε από τη συνήγορο των αλιεργατών το πρόβλημα με τη μη παραλαβή επικυρωμένων αντιγράφων των ατομικών συμβάσεων εργασίας των εργαζομένων. Αυτό το γεγονός δημιουργεί τεράστιο πρόβλημα στους αλιεργάτες για έναν επιπλέον λόγο: Χωρίς την επίδειξη στις αρμόδιες αρχές των ατομικών συμβάσεων εργασίας δεν είναι δυνατή η ανανέωση των αδειών παραμονής. Το πρόβλημα αυτό έχει την έννοια του κατεπείγοντος για αρκετούς από τους αιγύπτιους αλιεργάτες των οποίων οι άδειες παραμονής λήγουν στις 9 και 10 Φεβρουαρίου. Οι αλιε ργάτες έχουν καταγγείλει ότι σκοπίμως δεν τους δίνουν αντίγραφα των συμβάσεών τους προκειμένου να μην καταφέρουν να ανανεώσουν τις «πράσινες κάρτες» και να αναγκαστούν εκ των πραγμάτων είτε να εγκαταλείψουν «οικιοθελώς» τη χώρα, είτε να απελαθούν.Η δικηγόρος των αλιεργατών έδωσε έμφαση στο ζήτημα των μειωμένων ιατροφαρμακευτικών παροχών -λόγω και της μεταφοράς της ασφάλισής τους από το ΙΚΑ στον ΟΓΑ- τονίζοντας ότι «δεν καλύπτονται τα εργατικά ατυχήματα» τα οποία «είναι πολλά», όπως είπε και ο γ.γ. του ΕΚΘ, Σ. Ζαριανόπουλος, σε αντίθεση με τον εκπρόσωπο των πλοιοκτητών Δ. Νταουλτζή που, ενώ παραδέχτηκε ότι είναι μια «δουλειά δύσκολη και επικίνδυνη», ισχυρίστηκε ότι τα εργατικά ατυχήματα είναι «σε επίπεδα όπως σε κάθε άλλη δουλειά». Η δικηγόρος ζήτησε να ασφαλίζον ται οι αλιεργάτες για την περίπτωση εργατικών ατυχημάτων, «έστω προσωρινά μέσω ΟΓΑ», όπως είπε. Ζήτησε επίσης να υπάρχει δυνατότητα επαναπρόσληψης στην επόμενη σεζόν από τον ίδιο εργοδότη μετά τη λήξη των εποχικών συμβάσεων απασχόλησης και ανέφερε το παράδειγμα του κλάδου των ξενοδοχοϋπαλλήλων που συνάπτουν κατά προτεραιότητα νέες συμβάσεις στην ίδια επιχείρηση μετά τη λήξη των προηγουμένων. Ο συνήγορος των πλοιοκτητών, σε μια απόπειρα να μετριάσει τις αρνητικές εντυπώσεις που προκάλεσε η καταγγελία για τη μη απόδοση στους αλιεργάτες των επικυρωμένων αντιγράφων των ατομικών τους συμβάσεων, είπε: «Δεν έχουμε αντίρρηση να δώσουμε αντίγραφα», υποστήριξε ότι «οι περισσότεροι έχουν αποχωρήσει εθελουσίως», επικαλέστηκε τον νόμο 3386 περί εποχιακής εργασίας, τον ν. 16α περί μετάκλησης εργαζομένων και τη διακρατική ελληνο-αιγυπτιακή συμφωνία για να στηρίξει το «δικαίωμα», όπως είπε, «για κάθε πρόσληψη να επιλαμβάνεται το νόμιμο (εννοώντας πως το πολυπληθές σωματείο των αιγύπτιων αλιεργατών είναι. παράνομο»;!) σωματείο των αλιεργατών Μηχανιώνας. Αξίζει να σημειώσουμε σε αυτό το σημείο πως το λεγόμενο «γενικό» σωματείο-σφραγίδα των. αλιεργατών αποτελείται από 178 Έλληνες (που στη συντριπτική πλειοψηφία τους δεν έχουν σχέση με τη θάλασσα) και. 3 Αιγύπτιους! Αντιθέτως, ο Σύλλογος Αιγύπτιων αλιεργατών έχει μέλη 138 αιγύπτιους αλιεργάτες και 4 Έλληνες. Αυτό το στοιχείο που κατατέθηκε στη σημερινή δίκη προκάλεσε και την έκπληξη της έδρας του δικαστηρίου που ζήτησε διευκρινήσεις. Όπως κατατέθηκε, ο σύλλογος των αιγύπτιων αλιεργατών «είναι καθ' όλα νόμιμος και προσφάτως έγιναν εκλογές και εξέλεξε και διοικητικό συμβούλιο».Από την πλευρά του ο εκπρόσωπος των πλοιοκτητών Δ. Νταουλτζής υποστήριξε ότι τα δύο γνήσια αντίγραφα των ατομικών συμβάσεων των αλιεργατών δεν βρίσκονται στα δικά τους χέρια αλλά βρίσκονται στον ΟΓΑ και ότι αντίγραφο των ασφαλιστικών τους εισφορών υπάρχει στο λογιστήριο. Σε ερώτηση της προέδρου για το αν ισχύει η πληροφορία ότι έκαναν οι πλοιοκτήτες αίτηση για να έρθουν 130 νέοι αλιεργάτες (προφανώς «φθηνότεροι» και χωρίς πολλές. απαιτήσεις) ο Δ. Νταουλτζής το παραδέχτηκε και ταυτοχρόνως εξερράγη λέγοντας με αφοπλιστική ειλικρίνεια: «Εμένα θα με ρωτήσ ει κανείς αν θέλω συγκεκριμένους αλιεργάτες;». Υπενθυμίζουμε σε αυτό το σημείο ότι σε πρόσφατη «συμφωνία-δήλωση» που συνέταξε η πλευρά των πλοιοκτητών (μετά και την παρέμβαση του εργατικού ακολούθου της αιγυπτιακής πρεσβείας και κλήθηκαν να υπογράψουν αιγύπτιοι αλιεργάτες χωρίς καλά καλά να γνωρίζουν το περιεχόμενό της), στο άρθρο 3 αναφέρουν: «Οι πλοιοκτήτες υπόσχονται να μην απολύσουν κανέναν από τους αιγύπτιους αλιείς εξαιτίας του τωρινού προβλήματος, και οι πλοιοκτήτες θα αποστείλουν επιστολή προς τον Εργατικό Ακόλουθο εξηγώντας τις απόψεις τους σχετικά με ορισμένους συγκεκριμένους Αιγύπτιους αλιείς και τα προβλήματα που αυτοί δημιούργησαν». Το συγκεκριμένο γραπτό ντοκουμέντο με τις υπογραφές των μελών του δ.σ. του «αλιευτικού συνεταιρισμού μηχανοτρατών Η αγί α Παρασκευή» το δημοσίευσε ο ΑΣΥΝΤΑΧΤΟΣ ΤΥΠΟΣ στο blog στις 27/1/2010. Πέρα από τα άλλα άρθρα, όπως π.χ. το άρθρο 6 που απαγορεύει στους αιγύπτιους αλιείς «να εμπλέκονται με οποιοδήποτε Ελληνικό πολιτικό κόμμα ή όργανο που σχετίζεται με εργασιακές υποχρεώσεις και δικαιώματα» (!!!), στο άρθρο 3 γίνεται επίσημη υπογεγραμμένη παραδοχή για στοχοποίηση συγκεκριμένων απεργών αλιεργατών και «κάρφωμά» τους μέσω της αιγυπτιακής πρεσβείας, στις αιγυπτιακές αρχές! Εδώ προκύπτει και ένα άλλο σοβαρότατο ζήτημα: Ποια θα είναι η τύχη αυτών των ανθρώπων αν κατά την επιστροφή στη χώρα καταγωγής τους, το αιγυπτιακό καθεστώς αποφασίσει «να τους μεταχειριστεί καταλλήλως»;Κατά τα άλλα, στη σημερινή δίκη τέθηκε και το θέμα του «μερτικού» που αναλογούσε παλαιότερα σε κάθε αλιεργάτη από την πώληση της εκάστοτε «ψαριάς». Οι αλιεργάτες καταγγέλλουν ότι δεν έχουν πλέον κανέναν έλεγχο πάνω σε αυτό το θέμα. Ο εκπρόσωπος των πλοιοκτητών δήλωσε: «Τους λέμε να συμφωνήσουμε σε βασικό μισθό και δεν συμφωνούν, θέλουν ποσοστό από το μερτικό».Υπενθυμίζουμε ότι ο μισθός των αιγύπτιων ψαράδων έχει πέσει στα 300 με 400 ευρώ όταν πριν λίγο καιρό έπαιρναν από 1200-1500 ευρώ. Επιπλέον δεν έχουν καμιά εμπιστοσύνη στα στοιχεία των εσόδων που τους παρουσιάζουν οι πλοιοκτήτες από την αλιευτική δραστηριότητα αλλά επειδή οι ίδιοι οι αλιεργάτες -οι περισσότεροι με πολύχρονη πείρα- είναι που κάνουν τις «ψαριές», είναι σε θέση να γνωρίζουν καλύτερα από όλους τι πιάνουν κάθε φορά τα δίχτυα τους.Τόσο ο δικηγόρος όσο και ο εκπρόσωπος των πλοιοκτητών δεν κράτησαν τα προσχήματα. «Πρέπει να έχουμε το δικαίωμα να επιλέγουμε», είπε ο Δ. Νταουλτζής. Στη φυσική απορία της προέδρου του δικαστηρίου: «Τότε γιατί δεν τους απολύετε;» με το ζήτημα να είναι «γιατί δεν επαναπροσλαμβάνονται» ο Δ. Νταουλτζής ήταν και πάλι ιδιαίτερα ειλικρινής, λέγοντας: «Θα πρέπει καταπιεστικά να αποδεχτούμε τον ορισμό αιγύπτιου αλιεργάτη στον καθορισμό του μεριδίου από το σωματείο; Δεν τους αναγνωρίζουμε»! Κάποια στιγμή μάλιστα, φανερώνοντας ότι προφανώς υπάρχει προκατάληψη απέναντι στους «ξένους εργάτες», διατυπώθηκε δημοσίως εντός της αίθουσας του δικαστηρίου από την πλευρά των πλοιοκτητών το εξής σχόλιο: «καλό θα ήταν να υπάρχουν Έλληνες για να καταπολεμηθεί η ανεργία»! Στον ισχυρισμό της πλευράς των πλοιοκτητών ότι δεν βγάζουν οι ίδιοι το μερτικό αλλά το λογιστήριο και ότι τα στοιχεία είναι προσβάσιμα για έλεγχο, ακολούθησαν χαμηλόφωνες αποδοκιμασίες από το ακροατήριο των αλιεργατών αλλά και η απάντηση του μάρτυρα Σ. Ζαριανόπουλου που επισήμανε ότι ο έλεγχος είναι σχεδόν αδύνατος αφού όλοι γνωρίζουν ότι «οι αλιεργάτες είναι συνέχεια μέσα στη θάλασσα και πολλές φορές κατεβαίνουν μόνο για μισή ώρα». Σε πιεστική ερώτηση του δικηγόρου των πλοιοκτητών να απαντήσει ο Σ. Ζαριανόπουλος αν θεωρεί ότι οι πλοιοκτήτες «τους κλέβουν» (τους αλιεργάτες), ο γ.γ. του ΕΚΘ, απάντησε «ναι, τους κλέβουν». Τότε, ο δικηγόρος των πλοιοκτητών, για πολλοστή φορά, ζήτησε από τη γραμματέα της δικαστικής έδρας να καταγράψει ακριβώς την απάντηση του μάρτυρα, δεχόμενος όμως την παρατήρηση της γραμματέως ότι δεν χρειάζεται συνεχώς να της υπενθυμίζει πώς θα κάνει τη δουλειά της. Ακολούθως και με αφορμή την κατάθεση Ζαρ ιανόπουλου, ο ίδιος δικηγόρος που συνεχώς διέκοπτε τις απαντήσεις του μάρτυρα, εκτόξευσε και μια ακατανόητη απειλή λέγοντας «Να προσέχετε γιατί από εδώ και πέρα τα πράγματα θα αγριέψουν»! Απευθυνόμενος μάλιστα κάποια στιγμή στο ακροατήριο που δυσανασχετούσε, είπε σε έντονο ύφος: «Να σέβεστε τον χώρο σαν να είστε σε εκκλησία»! Ουσιαστικά, στόχος του συνηγόρου των πλοιοκτητών ήταν να πλήξει τη «νομιμότητα» της εργασίας και των δικαιωμάτων των αιγύπτιων αλιεργατών και τη νομιμότητα του δικού τους σωματείου, να πλήξει την αξιοπιστία του μάρτυρα Σ. Ζαριανόπουλου κάνοντάς του ερωτήσεις για το επάγγελμα που ασκεί πέρα από τη συνδικαλιστική του ιδιότητα και να στείλει μηνύματα σε πολλαπλούς αποδέκτες για το ότι «τα πράγματα θα αγριέψουν» και γι' αυτό κάποιοι θα πρέπει να αρχίσουν «να προσέχουν». Ο Σ. Ζαριανόπουλος απαντώντας κάποια στιγμή σε σχετική ερώτηση είπε για τους αιγύπτιους αλιεργάτες: «Διεκδίκησαν το δίκιο τους, γι' αυτό θέλουν να τους διώξουν». Ο εκπρόσωπος των πλοιοκτητών στην κατάθεσή του επιτέθηκε εμμέσως και στην αυτονομία του αγώνα των αιγύπτιων αλιεργατών λέγοντας ότι «οι αλιεργάτες έχουν παρασυρθεί από συγκεκριμένο άνθρωπο αλλά και από το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ» και ότι «όλα αυτά τα κάνουν για ψηφοθηρικούς λόγους, αν αύριο μεθαύριο δοθεί δικαίωμα ψήφου στους μετανάστες».Είναι γεγονός όμως, ότι όταν εκφράζεται η συμπαράσταση σε έναν αγώνα, δεν πρέπει να κάνει κανείς επιλογή στο «χρώμα» της εκδηλούμενης συμπαράστασης.Όπως και να έχει, τώρα, από εδώ και στο εξής, οι αιγύπτιοι αλιεργάτες καλούνται σε μια δύσκολη (κυρίως οικονομική) συγκυρία και υπό το πρίσμα και της αναμενόμενης σημερινής απόφασης του δικαστηρίου, να αποφασίσουν ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ χωρίς πατροναρίσματα, συστάσεις και απειλές από κανέναν θεσμικό ή άλλο φορέα αλλά και με την εκδήλωση άδολων κινήσεων αλληλεγγύης ΑΝ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΤΗΝ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ, αν θα συνεχίσουν την απεργία τους, αν θα την αναστείλουν (κυρίως σε περίπτωση που θα κριθεί ξανά «παράν ομη και καταχρηστική») και αν θα συνεχίσουν να διεκδικούν το δίκιο με την ίδια αξιοπρέπεια που επέδειξαν μέχρι τώρα.«Δεν είναι ζήτημα μόνο χρημάτων για να ζήσουμε. Είναι και θέμα αξιοπρεπείας, για μας. Είναι αγώνας για αξιοπρεπεία». Ο τονισμός στη λέξη «αξιοπρέπεια» είναι έτσι όπως την τόνισε ένας Αιγύπτιος αλιεργάτης λίγη ώρα μετά το τέλος της σημερινής δίκης απευθυνόμενος προς αλληλέγγυους και είναι πιο αυθεντική με τα σπαστά ελληνικά της, βγαλμένη από άνθρωπο μεγαλωμένο μέσα στη θάλασσα και στην αλμύρα.Μετά τη δίκηΈνταση επικράτησε μετά την έξοδο πλοιοκτητών και αλιεργατών από την αίθουσα του δικαστηρίου όταν ένας «καϊξής» φέρεται να μίλησε προσβλητικά σε ελληνίδα σύζυγο ενός αιγύπτιου, ο οποίος του ζήτησε τον λόγο. Κάποιοι συνέστησαν ψυχραιμία και τον συγκράτησαν ενώ αστυνομικοί συνέστησαν να αποχωρήσουν οι πλοικτήτες από άλλη έξοδο του δικαστικού μεγάρου.
ΑΣΥΝΤΑΧΤΟΙ ΡΕΠΟΡΤΕΡΣ
υση Αλληλεγγύης
ΚΚΚ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΗ-ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΜΑΣ ΝΤΙΝΟ ΠΑΛΑΙΣΤΙΔΗ
φωτο απο κινητοποιηση αλληλλεγγυης στον Ν.Π στην ΤηλοΕκδόσεις ΑΓΡΑ: διεκδικείς τα δικαιώματά σου; Απολύεσαι! Η εκδικητική απόλυση Ο συνάδελφος και σύντροφός μας Ντίνος Παλαιστίδης απολύθηκε από τις εκδόσεις ΑΓΡΑ, όπου δούλευε ως πωλητής, υπάλληλος γραφείου, εξωτερικός (με το δικό του μηχανάκι), εσωτερικός και ό,τι άλλο προέκυπτε. Προκειμένου να ξεκαθαριστεί το τοπίο της εργασιακής του ιδιότητας και της σύμβασής του ζητούσε από τον Ιούλιο του 2008 συνάντηση με τον εργοδότη. Αντί για απάντηση έλαβε την αδιαφορία και την απαξίωση, που καμία φορά πιστεύει πως έχει τη «δύναμη» και το «δικαίωμα» να χαρίζει απλόχερα αυτός που νομίζει πως έχει τη θέση ισχύος (κλασική περίπτωση αφεντικού). Μετά από την αποστολή επιστολών στον εργοδότη και αφού τελικά πέρασε πολύς χρόνος στις 02/12/09 ο Ντίνος έστειλε εξώδικο στην εταιρεία απαιτώντας απάντηση ως τις 08/12/09, τονίζοντας πως στη διαφορετική περίπτωση θα προσέφευγε στη Επιθεώρηση Εργασίας. Στις 8/1/2010 πραγματοποιείται η τριμερής συνάντηση (εργαζόμενος-εργοδότης-επιθεωρήτρια εργασίας). Ακόμη και η Επιθεώρηση Εργασίας στη γνωμοδότησή της αναφέρει ότι «η εταιρεία θα μπορούσε να επανεξετάσει το αίτημα του εργαζομένου με προοπτική επίλυσης», αδειάζοντας ουσιαστικά τους ψευδείς ισχυρισμούς και τα ανύπαρκτα επιχειρήματα της εργοδοσίας. Τρείς ολόκληρες (!!!) μέρες μετά ανακοινώνεται στο Ντίνο η απόλυσή του. Φανερός δηλαδή ο εκδικητικός χαρακτήρας. Η αξιοπρέπεια και η αλληλεγγύη Ο Ντίνος ήταν και είναι πάντα στην πρώτη γραμμή των εργατικών και κοινωνικών κινημάτων και κινητοποιήσεων. Από πολύ παλιά συμμετείχε στο Σύλλογο Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής και έδινε μαζί με τους συναδέλφους του τους καθημερινούς αγώνες. Συγχρόνως συμβάλει και αυτός στην κατάκτηση και τη διατήρηση ενός αμεσοδημοκρατικού και αγωνιστικού χαρακτήρα στα σωματεία. Πάντα αλληλέγγυος και πάντα μπροστά στους συλλογικούς αγώνες. Το ίδιο και οι συνάδελφοί του στις εκδόσεις ΑΓΡΑ, που στάθηκαν στο πλευρό του από την πρώτη στιγμή και διαμαρτυρήθηκαν στον εκδότη Πετσόπουλο Σταύρο, ζητώντας την ανάκληση της απόλυσης. Ο εργοδότης για δεκαπέντε μέρες το «σκεφτόταν», νομίζοντας πως το ζήτημα θα ξεχαστεί, θα ξεφουσκώσει ή ό,τι άλλο είχε και έχει στο μυαλό του κάθε αφεντικό που νομίζει πως μπορεί να κάνει ό,τι του καπνίσει. Προφανώς δεν του έχει γίνει κατανοητό ότι την πραγματική δύναμη την έχουμε εμείς, οι εργαζόμενοι. Έτσι λοιπόν πολλοί εργαζόμενοι συγκεντρώθηκαν την Τετάρτη 03/02/10 έξω από το κτίριο των εκδόσεων ΑΓΡΑ (στην οδό Ζωοδόχου Πηγής 99 στα Εξάρχεια), στηρίζοντας την απεργία των συναδέλφων στον εκδοτικό οίκο. Οι κινητοποιήσεις για τη δικαίωση του συναδέλφου θα συνεχιστούν. Ο καθένας από εμάς μπορεί να συμβάλει στον αγώνα για τη δικαίωση του συναδέλφου -σε πρώτη φάση-, στέλνοντας μήνυμα, δημοσιοποιώντας και καταγγέλλοντας παντού το γεγονός της απόλυσης. Τα στοιχεία επικοινωνίας για εκδόσεις ΑΓΡΑ είναι: MAIL: http://www.freemail.gr/index.php?sid 782644b9967cdf05d2b045c32858ac&cmdοmpose&to=info@agra.gr /ΦΑΞ: 210-7018649 / ΤΗΛΕΦΩΝΟ: 210-7011461). Ας προτρέψουμε όσο περισσότερους μπορούμε για μποϋκοτάζ των εκδόσεων ΑΓΡΑ. ΟΥΤΕ Ο ΝΤΙΝΟΣ, ΟΥΤΕ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΚΑΘΕ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΟΛΩΝ ΜΑΣ. ΕΙΝΑΙ Ο ΚΟΙΝΟΣ ΜΑΣ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ .
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΗ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ
Ανοιχτή επιστολή
Θα έχετε σίγουρα ενημερωθεί για την απόλυση του συναδέλφου μας Ντίνου Παλαιστίδη από τις εκδοτικό οίκο «ΑΓΡΑ» με τον οποίο συνεργάζεστε.
Ο συνάδελφος Ντίνος εργάζεται 17 χρόνια στο χώρο του βιβλίου. Αυτό που πάντα τον χαρακτήριζε ως εργαζόμενο ήταν η συνέπεια, η εργατικότητα, το ήθος, καθώς και την αγάπη του για το βιβλίο.
Ο συνάδελφός μας από την πρώτη στιγμή που μπήκε στο χώρο του βιβλίου ανέπτυξε πλούσια συνδικαλιστική δράση για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας ως εργαζόμενοι, ενάντια σε αυθαιρεσίες εργοδοτών και απολύσεις εργαζομένων. Έχει συμβάλει αποφασιστικά στην ύπαρξη και τη δράση του Συλλόγου μας, ο οποίος αποτελεί μια καταξιωμένη συλλογικότητα όλων των βιβλιοϋπαλλήλων.
Είναι ευρύτερα γνωστή η συμβολή του συναδέλφου Ντίνου στο να εντάξει ο Σύλλογός μας στον κύκλο των ενδιαφερόντων και των δραστηριοτήτων του τα ζητήματα του πολιτισμού, της πνευματικής αναζήτησης, της προώθησης του βιβλίου.
Είναι πάρα πολλοί οι συνάδελφοι από τον κλάδο, παλαιότεροι και νεώτεροι, που τον έχουν γνωρίσει και ξέρουν τη στάση ζωής του.
Νομίζουμε πως αντίστοιχη είναι και η δική σας εικόνα για το συνάδελφο Ντίνο, όσο τον έχετε γνωρίσει ως υπάλληλο στις εκδόσεις «ΑΓΡΑ», όπου δουλεύει εδώ και έξι χρόνια.
Ο συνάδελφος είχε μια εργασιακή διαφορά με την εταιρεία σχετικά με τα καθήκοντα και το φόρτο εργασίας που του είχε ανατεθεί. Προσέφυγε στην Επιθεώρηση Εργασίας (όπως είναι νόμιμο δικαίωμα κάθε εργαζόμενου) για να λύσει αυτή τη διαφορά, μιας και ο εργοδότης κος Πετσόπουλος αδιαφορούσε συστηματικά να συζητήσει και να αντιμετωπίσει το ζήτημα που ο συνάδελφος έθετε. Η Επιθεώρηση Εργασίας γνωμοδότησε θετικά για το αίτημά του.. Τρεις μέρες μετά, του ανακοινώθηκε απόλυση για «αντισυμβατική και αντιδεοντολογική συμπεριφορά».
Δε δεχόμαστε, τη λογική του κυρίου Πετσόπουλου, πως του έκανε χάρη να τον προσλάβει, μιας και δε θα τον έπαιρνε κανείς γιατί είναι συνδικαλιστής. Υπάρχουν άραγε «μαύρες λίστες» συνδικαλιστών; Ο συνάδελφος προσφέρει στις εκδόσεις «ΑΓΡΑ» την εργασία του, για αυτή κρίνεται, για αυτή αμείβεται και όχι για το αν είναι «συνδικαλιστής – κακός δαίμονας». Από την εργασία του συναδέλφου, οι εκδόσεις «ΑΓΡΑ» πρέπει να είναι αρκετά ικανοποιημένες και σίγουρα είναι ωφελημένες.
Θεωρεί ο κύριος Πετσόπουλος πως τώρα διορθώνει το λάθος που έκανε το 2004, απολύοντας ένα συνδικαλιστή;
Δε δεχόμαστε, τη λογική του κυρίου Πετσόπουλου, πως ο συνάδελφος δεν του κάνει γιατί είναι με το γράμμα του νόμου και των συλλογικών συμβάσεων.
Πιστεύει ο κύριος Πετσόπουλος πως οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας είναι διακοσμητικές; Οι συλλογικές συμβάσεις υπάρχουν για να εφαρμόζονται και όχι για να παραβιάζονται.
Δε δεχόμαστε τη λογική του κυρίου Πετσόπουλου και την απαίτησή του, «εδώ όλοι κάνουν τα πάντα».
Πιστεύουμε πως η άδικη, καταχρηστική και εκδικητική απόλυση του συναδέλφου δεν πρέπι να περάσει. Σας καλούμε να διαμαρτυρηθείτε και εσείς στις εκδόσεις ΑΓΡΑ και να συμπαρασταθείτε στον αγώνα μας για να ανακληθεί η απόλυση του συναδέλφου Ντίνου.
Μπορείτε να στείλετε μήνυμα διαμαρτυρίας στο http://www.freemail.gr/mc/compose?to=info@agra.gr
Κοινοποιείστε μας τη διαμαρτυρία σας στο http://www.freemail.gr/mc/compose?to=sylyp_vivliou@yahoo.gr
Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ-ΒΙΒΛΙΟΥ ΧΑΡΤΟΥ
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ 1:
Ο Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου - Χάρτου Αττικής καλεί εργατικά σωματεία, εργατικές συλλογικότητες και εργαζόμενους σε σύσκεψη, για να συζητήσουμε την παραπέρα δράση μας για την ανάκληση της απόλυσης του συναδέλφου Ντίνου Παλαιστίδη από τις εκδόσεις ΑΓΡΑ. Η σύσκεψη θα γίνει την Τρίτη 9/2 στις 7.00 μ.μ. στα γραφεία του συλλόγου μας (Λόντου 6 β' όροφος Εξάρχεια). Πώς συνεχίζουμε; πώς κλιμακώνουμε; πώς μπορούμε να πιέσουμε και να πετύχουμε ανάκληση της απόλυσης... Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ 2:
Εχει δημιουργηθει και σχετικο μπλογκ για την απολυση του Ντ.Παλαιστιδη.
Η διευθυνση ειναι:
http://apolysiagra.wordpress.com/
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΗ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ
Ανοιχτή επιστολή
Θα έχετε σίγουρα ενημερωθεί για την απόλυση του συναδέλφου μας Ντίνου Παλαιστίδη από τις εκδοτικό οίκο «ΑΓΡΑ» με τον οποίο συνεργάζεστε.
Ο συνάδελφος Ντίνος εργάζεται 17 χρόνια στο χώρο του βιβλίου. Αυτό που πάντα τον χαρακτήριζε ως εργαζόμενο ήταν η συνέπεια, η εργατικότητα, το ήθος, καθώς και την αγάπη του για το βιβλίο.
Ο συνάδελφός μας από την πρώτη στιγμή που μπήκε στο χώρο του βιβλίου ανέπτυξε πλούσια συνδικαλιστική δράση για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας ως εργαζόμενοι, ενάντια σε αυθαιρεσίες εργοδοτών και απολύσεις εργαζομένων. Έχει συμβάλει αποφασιστικά στην ύπαρξη και τη δράση του Συλλόγου μας, ο οποίος αποτελεί μια καταξιωμένη συλλογικότητα όλων των βιβλιοϋπαλλήλων.
Είναι ευρύτερα γνωστή η συμβολή του συναδέλφου Ντίνου στο να εντάξει ο Σύλλογός μας στον κύκλο των ενδιαφερόντων και των δραστηριοτήτων του τα ζητήματα του πολιτισμού, της πνευματικής αναζήτησης, της προώθησης του βιβλίου.
Είναι πάρα πολλοί οι συνάδελφοι από τον κλάδο, παλαιότεροι και νεώτεροι, που τον έχουν γνωρίσει και ξέρουν τη στάση ζωής του.
Νομίζουμε πως αντίστοιχη είναι και η δική σας εικόνα για το συνάδελφο Ντίνο, όσο τον έχετε γνωρίσει ως υπάλληλο στις εκδόσεις «ΑΓΡΑ», όπου δουλεύει εδώ και έξι χρόνια.
Ο συνάδελφος είχε μια εργασιακή διαφορά με την εταιρεία σχετικά με τα καθήκοντα και το φόρτο εργασίας που του είχε ανατεθεί. Προσέφυγε στην Επιθεώρηση Εργασίας (όπως είναι νόμιμο δικαίωμα κάθε εργαζόμενου) για να λύσει αυτή τη διαφορά, μιας και ο εργοδότης κος Πετσόπουλος αδιαφορούσε συστηματικά να συζητήσει και να αντιμετωπίσει το ζήτημα που ο συνάδελφος έθετε. Η Επιθεώρηση Εργασίας γνωμοδότησε θετικά για το αίτημά του.. Τρεις μέρες μετά, του ανακοινώθηκε απόλυση για «αντισυμβατική και αντιδεοντολογική συμπεριφορά».
Δε δεχόμαστε, τη λογική του κυρίου Πετσόπουλου, πως του έκανε χάρη να τον προσλάβει, μιας και δε θα τον έπαιρνε κανείς γιατί είναι συνδικαλιστής. Υπάρχουν άραγε «μαύρες λίστες» συνδικαλιστών; Ο συνάδελφος προσφέρει στις εκδόσεις «ΑΓΡΑ» την εργασία του, για αυτή κρίνεται, για αυτή αμείβεται και όχι για το αν είναι «συνδικαλιστής – κακός δαίμονας». Από την εργασία του συναδέλφου, οι εκδόσεις «ΑΓΡΑ» πρέπει να είναι αρκετά ικανοποιημένες και σίγουρα είναι ωφελημένες.
Θεωρεί ο κύριος Πετσόπουλος πως τώρα διορθώνει το λάθος που έκανε το 2004, απολύοντας ένα συνδικαλιστή;
Δε δεχόμαστε, τη λογική του κυρίου Πετσόπουλου, πως ο συνάδελφος δεν του κάνει γιατί είναι με το γράμμα του νόμου και των συλλογικών συμβάσεων.
Πιστεύει ο κύριος Πετσόπουλος πως οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας είναι διακοσμητικές; Οι συλλογικές συμβάσεις υπάρχουν για να εφαρμόζονται και όχι για να παραβιάζονται.
Δε δεχόμαστε τη λογική του κυρίου Πετσόπουλου και την απαίτησή του, «εδώ όλοι κάνουν τα πάντα».
Πιστεύουμε πως η άδικη, καταχρηστική και εκδικητική απόλυση του συναδέλφου δεν πρέπι να περάσει. Σας καλούμε να διαμαρτυρηθείτε και εσείς στις εκδόσεις ΑΓΡΑ και να συμπαρασταθείτε στον αγώνα μας για να ανακληθεί η απόλυση του συναδέλφου Ντίνου.
Μπορείτε να στείλετε μήνυμα διαμαρτυρίας στο http://www.freemail.gr/mc/compose?to=info@agra.gr
Κοινοποιείστε μας τη διαμαρτυρία σας στο http://www.freemail.gr/mc/compose?to=sylyp_vivliou@yahoo.gr
Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ-ΒΙΒΛΙΟΥ ΧΑΡΤΟΥ
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ 1:
Ο Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου - Χάρτου Αττικής καλεί εργατικά σωματεία, εργατικές συλλογικότητες και εργαζόμενους σε σύσκεψη, για να συζητήσουμε την παραπέρα δράση μας για την ανάκληση της απόλυσης του συναδέλφου Ντίνου Παλαιστίδη από τις εκδόσεις ΑΓΡΑ. Η σύσκεψη θα γίνει την Τρίτη 9/2 στις 7.00 μ.μ. στα γραφεία του συλλόγου μας (Λόντου 6 β' όροφος Εξάρχεια). Πώς συνεχίζουμε; πώς κλιμακώνουμε; πώς μπορούμε να πιέσουμε και να πετύχουμε ανάκληση της απόλυσης... Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ 2:
Εχει δημιουργηθει και σχετικο μπλογκ για την απολυση του Ντ.Παλαιστιδη.
Η διευθυνση ειναι:
http://apolysiagra.wordpress.com/
ΑΝΑΒΟΛΗ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ ΤΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΥ
Για την Τεταρη 17 φεβρουαριου αναβληθηκε η δικη της υποθεσης δολοφονιας του 15χρονου μαθητη Αλεξανδρου Γρηγοροπουλου απο τους δολοφονους ειδικους φρουρουςί Επαμεινώνδα Κορκονέα και Βασίλη Σαραλιώτη.
Την διακοπη αποφασισε το μικτο ορκωτο δικαστηριο Αμφισσας και ολοι αναρωτιουνται αν προκειται για ενα ακομα τερτιπι,προκειμενου να βρεθει χρονος απο την υπερασπιση για να αθωωσει τους δυο ψυχρους δολοφονους.Να υπενθυμισουμε οτι η δίκη είχε ξεκινήσει την Τετάρτη 20 Ιανουαρίου. Αναβλήθηκε στις 3 Φεβρουαρίου, λόγω ανυπέρβλητου κωλύματος στο πρόσωπο της εισαγγελέως έδρας.Φυσικα δεν ξεχναμε ποτε ότι ο Αλέξης Γρηγορόπουλος είχε δολοφονηθεί στις 6 Δεκεμβρίου 2008 στα Εξάρχεια απο τα ενστολα σκυλια του κρατους.
η συνταξη
Την διακοπη αποφασισε το μικτο ορκωτο δικαστηριο Αμφισσας και ολοι αναρωτιουνται αν προκειται για ενα ακομα τερτιπι,προκειμενου να βρεθει χρονος απο την υπερασπιση για να αθωωσει τους δυο ψυχρους δολοφονους.Να υπενθυμισουμε οτι η δίκη είχε ξεκινήσει την Τετάρτη 20 Ιανουαρίου. Αναβλήθηκε στις 3 Φεβρουαρίου, λόγω ανυπέρβλητου κωλύματος στο πρόσωπο της εισαγγελέως έδρας.Φυσικα δεν ξεχναμε ποτε ότι ο Αλέξης Γρηγορόπουλος είχε δολοφονηθεί στις 6 Δεκεμβρίου 2008 στα Εξάρχεια απο τα ενστολα σκυλια του κρατους.
η συνταξη
Τρίτη 2 Φεβρουαρίου 2010
ΕΦΥΓΕ Ο ΣΤΟΧΑΣΤΗΣ ΧΑΟΥΑΡΝΤ ΖΙΝ
Θιασώτης της «πολιτικής ανυπακοής», πολιτικός ακτιβιστής, η φωνή της συνείδησης και από τις ιστορικές μορφές (Σ.Ι: Του ευρυτερου χωρου των εναλλακτικων κινηματων και της) αριστεράς στις ΗΠΑ ο ακαδημαϊκός, ιστορικός Χάουαρντ Ζιν. θαλερός παρά τα 87 του χρόνια, ο συγγραφέας της εναλλακτικής "Ιστορίας του Λαού των Ηνωμένων Πολιτειών" υπέστη καρδιακή προσβολή ενώ ταξίδευε στη Σάντα Μόνικα στην Καλιφόρνια.Γνωστός ακτιβιστής κατά του πολέμου στο Βιετνάμ και παθιασμένος υποστηρικτής των κινημάτων των Αφροαμερικανών για πολιτικά δικαιώματα στις ΗΠΑ, ο Ζιν βρέθηκε στην πρώτη γραμμή της κοινωνικής αναταραχής στη χώρα του από τη δεκαετία του 1950 ως τα τέλη της δεκαετίας του 1970. Ωστόσο, ευρύτερα γνωστός έγινε με την "Ιστορία του λαού των Ηνωμένων Πολιτειών" (μτφ. Θεόδωρος Καλύβας, εκδ. Αιώρα). "Η κραυγή των φτωχών δεν είναι πάντα δίκαιη, αλλά αν δεν την ακούσεις, δεν θα καταλάβεις ποτέ τι σημαίνει Δικαιοσύνη" έλεγε και υπ' αυτό το πρίσμα συνέθεσε την Ιστορία του, έτσι δηλαδή όπως την έζησε ο κατακερματισμένος σε μειονότητες λαός των ΗΠΑ, οι εργάτες, οι μετανάστες, οι γυναίκες, οι μαύροι, οι ινδιάνοι. Με άλλα λόγια, παρέδωσε μια Ιστορία απομακρυσμένη από τα στερεότυπα της επίσημης ιστοριογραφίας πιάνοντας το νήμα της αφήγησής του από την εποχή του Κολόμβου για να φτάσει μέχρι τον 21ο αιώνα. Ανάμεσα στα ευπώλητα από το 1984 που πρωτοεκδόθηκε, η Ιστορία του διδάσκεται σε πανεπιστημιακά ιδρύματα και κολέγια των ΗΠΑ κι έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες. «Τα γραπτά του άλλαξαν τη συνείδηση μιας γενιάς, βοήθησαν να ανοίξουν νέοι δρόμοι προς την κατανόηση και την κρίσιμη σημασία της για τις ζωές μας», είχε γράψει χαρακτηριστικά ο Νόαμ Τσόμσκι για το Ζιν. Ευρέως γνωστό, ανάμεσα στα 20 και πλέον βιβλία του, έγινε και το θεατρικό του "Ο Μαρξ στο Σόχο", το οποίο παρουσίασε στη χώρα μας ο Άγγελος Αντωνόπουλος. Εδώ ο Ζιν βάζει τον Μαρξ να επιστρέφει στο Σόχο, όχι όμως του Λονδίνου όπου έζησε, αλλά της σημερινής Νέας Υόρκης, προκειμένου να στηλιτεύσει την αγριότητα του καπιταλισμού. Το ιδεολογικό του φορτίο σφράγισε το έργο του, την πολιτική του δράση αλλά και την εκπαιδευτική του δραστηριότητα. Είναι ξεκάθαρη άλλωστε η οπτική του δασκάλου έτσι όπως την αποτύπωσε στη βιογραφία του: «Ήθελα οι φοιτητές να φεύγουν από την τάξη όχι απλά καλύτερα πληροφορημένοι, αλλά προετοιμασμένοι να παρατήσουν την ασφάλεια της σιωπής, πιο έτοιμοι να μιλήσουν, να δράσουν ενάντια στην αδικία όπου την έβλεπαν. Αυτή, φυσικά, ήταν μια συνταγή για φασαρίες». Υπήρξε από τους πλέον ένθερμους επικριτές του Μπους αλλά και αρκετά συγκρατημένος απέναντι στον Ομπάμα. Όπως χαρακτηριστικά έλεγε σε συνέντευξη του στην Αυγή και στην Ελένη Τσερεζόλε "ο Ομπάμα, είναι όπως λέμε, “μια τσάντα με διάφορα υλικά”" και αναφερόμενες στις μεταρρυθμίσεις του νέου Αμερικανού προέδρου τόνιζε ότι "πρόκειται για μικρά βήματα και εμείς βρισκόμαστε μπροστά σε μεγάλη κρίση". Οι Έλληνες είχαν την ευκαιρία να τον γνωρίσουν τον περασμένο Μάιο στις δύο διαλέξεις που έδωσε σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη για τη "δράση των πολιτών ως προϋπόθεση της δημοκρατίας".
Γεννήθηκε το 1922 στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης. Δούλεψε στα ναυπηγεία και κατά τη διάρκεια του Β' Παγκόσμιου Πολέμου υπηρέτησε ως μέλος πληρώματος στα βομβαρδιστικά αεροπλάνα. Μετά τον πόλεμο ολοκλήρωσε τις σπουδές του και στη συνέχεια δίδαξε για αρκετά χρόνια στο Σπέλμαν, ένα κολέγιο με φοιτήτριες κυρίως νεαρές μαύρες στην Ατλάντα της Τζόρτζια, και κατόπιν στο Boston University, όπου απέκτησε ακόμα μεγαλύτερη φήμη πρωταγωνιστώντας σε πολλές απεργίες και αντιπολεμικές κινητοποιήσεις. Παράλληλα, συνεργάστηκε με αρκετές διασημότητες, όπως τον ηθοποιό Ματ Ντέιμον, το σκηνοθέτη Όλιβερ Στόουν, τον Μπρους Σπρίνγκστιν και τον Μπομπ Ντίλαν.
Π.Κρ.(ΑΥΓΗ)
Εφυγε πριν λιγες ημερες ( την Τεταρτη 27 Γεναρη)σε ηλικία 87 ετών ο Χάουαρντ Ζιν, ο Αμερικανός ακαδημαϊκός, η εναλλακτική ιστορία του οποίου για τις Ηνωμένες Πολιτείες, διαβάστηκε από εκατομμύρια ανθρώπους.
Ο θάνατος του Ζιν επιβεβαιώθηκε από τον δικτυακό τόπο http://www.howardzinn.org/ Η εφημερίδα «The Boston Globe» ανέφερε ότι η αιτία του θανάτου του ήταν καρδιακή προσβολή που υπέστη ενώ ταξίδευε, στη Σάντα Μόνικα, στην Καλιφόρνια.
Γνωστός ακτιβιστής κατά του πολέμου στο Βιετνάμ και παθιασμένος υποστηρικτής των κινημάτων των αφροαμερικανών για πολιτικά δικαιώματα στις ΗΠΑ, ο Ζιν βρέθηκε στην πρώτη γραμμή της κοινωνικής αναταραχής στη χώρα του από την δεκαετία του 1950 ως τα τέλη εκείνης του 1970. Αλλά έγινε ευρύτερα γνωστός για το βιβλίο του «A People's History of the United States» [Harper & Row, 1980], «Ιστορία του λαού των Ηνωμένων Πολιτειών», μετάφραση Θεόδωρου Καλύβα, Αθήνα, Αιώρα, 2008, που πούλησε εκατομμύρια αντίτυπα.
Ο Ζιν ανέτρεψε όλα τα στερεότυπα της επίσημης ιστοριογραφίας, τοποθετώντας στη θέση των κεντρικών ηρώων της ιστορίας των ΗΠΑ όχι τους «ιδρυτές» της, αλλά τους πρώτους συνδικαλιστές, τις φεμινίστριες και μαχητές για διάφορους σκοπούς.
«Τα γραπτά του άλλαξαν τη συνείδηση μιας γενιάς, βοήθησαν να ανοίξουν νέοι δρόμοι προς την κατανόηση και την κρίσιμη σημασία της για τις ζωές μας», είχε γράψει ο αριστερός καθηγητής του MIT Νόαμ Τσόμσκι για το Ζιν.
Ο ψηλός, ασπρομάλλης καθηγητής είχε συνεργαστεί με αρκετές διασημότητες, όπως τον ηθοποιό Ματ Ντέιμον, το σκηνοθέτη Ολιβερ Στόουν, τον τραγουδιστή της ροκ Μπρους Σπρίνγκστιν και τον Μπομπ Ντίλαν.
Ο Ζιν γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη, δούλεψε ως εργάτης σε ναυπηγείο και υπηρέτησε ως βομβαρδιστής στην αμερικανική πολεμική αεροπορία στην διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, πριν πάει στο κολέγιο και πάρει το διδακτορικό του από το Πανεπιστήμιο Columbia.
Δίδαξε στο Spelman, ένα κολέγιο με φοιτήτριες κυρίως νεαρές μαύρες στην Ατλάντα της Τζόρτζια, και κατόπιν στο Boston University, όπου απέκτησε ακόμα μεγαλύτερη φήμη πρωταγωνιστώντας σε πολλές απεργίες και αντιπολεμικές κινητοποιήσεις.
Στην αυτοβιογραφία του [You Can't Be Neutral on a Moving Train, Beacon Press, Βοστώνη 2002], ο Ζιν σημείωνε ότι η αντικειμενικότητα ουδέποτε υπήρξε στόχος στα μαθήματα που παρέδιδε. «Ηθελα οι φοιτητές να φεύγουν από την τάξη όχι απλά καλύτερα πληροφορημένοι, αλλά προετοιμασμένοι να παρατήσουν την ασφάλεια της σιωπής, πιο έτοιμοι να μιλήσουν, να δράσουν ενάντια στην αδικία όπου την έβλεπαν. Αυτή, φυσικά, ήταν μια συνταγή για φασαρίες».
Ο θάνατος του Ζιν επιβεβαιώθηκε από τον δικτυακό τόπο http://www.howardzinn.org/ Η εφημερίδα «The Boston Globe» ανέφερε ότι η αιτία του θανάτου του ήταν καρδιακή προσβολή που υπέστη ενώ ταξίδευε, στη Σάντα Μόνικα, στην Καλιφόρνια.
Γνωστός ακτιβιστής κατά του πολέμου στο Βιετνάμ και παθιασμένος υποστηρικτής των κινημάτων των αφροαμερικανών για πολιτικά δικαιώματα στις ΗΠΑ, ο Ζιν βρέθηκε στην πρώτη γραμμή της κοινωνικής αναταραχής στη χώρα του από την δεκαετία του 1950 ως τα τέλη εκείνης του 1970. Αλλά έγινε ευρύτερα γνωστός για το βιβλίο του «A People's History of the United States» [Harper & Row, 1980], «Ιστορία του λαού των Ηνωμένων Πολιτειών», μετάφραση Θεόδωρου Καλύβα, Αθήνα, Αιώρα, 2008, που πούλησε εκατομμύρια αντίτυπα.
Ο Ζιν ανέτρεψε όλα τα στερεότυπα της επίσημης ιστοριογραφίας, τοποθετώντας στη θέση των κεντρικών ηρώων της ιστορίας των ΗΠΑ όχι τους «ιδρυτές» της, αλλά τους πρώτους συνδικαλιστές, τις φεμινίστριες και μαχητές για διάφορους σκοπούς.
«Τα γραπτά του άλλαξαν τη συνείδηση μιας γενιάς, βοήθησαν να ανοίξουν νέοι δρόμοι προς την κατανόηση και την κρίσιμη σημασία της για τις ζωές μας», είχε γράψει ο αριστερός καθηγητής του MIT Νόαμ Τσόμσκι για το Ζιν.
Ο ψηλός, ασπρομάλλης καθηγητής είχε συνεργαστεί με αρκετές διασημότητες, όπως τον ηθοποιό Ματ Ντέιμον, το σκηνοθέτη Ολιβερ Στόουν, τον τραγουδιστή της ροκ Μπρους Σπρίνγκστιν και τον Μπομπ Ντίλαν.
Ο Ζιν γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη, δούλεψε ως εργάτης σε ναυπηγείο και υπηρέτησε ως βομβαρδιστής στην αμερικανική πολεμική αεροπορία στην διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, πριν πάει στο κολέγιο και πάρει το διδακτορικό του από το Πανεπιστήμιο Columbia.
Δίδαξε στο Spelman, ένα κολέγιο με φοιτήτριες κυρίως νεαρές μαύρες στην Ατλάντα της Τζόρτζια, και κατόπιν στο Boston University, όπου απέκτησε ακόμα μεγαλύτερη φήμη πρωταγωνιστώντας σε πολλές απεργίες και αντιπολεμικές κινητοποιήσεις.
Στην αυτοβιογραφία του [You Can't Be Neutral on a Moving Train, Beacon Press, Βοστώνη 2002], ο Ζιν σημείωνε ότι η αντικειμενικότητα ουδέποτε υπήρξε στόχος στα μαθήματα που παρέδιδε. «Ηθελα οι φοιτητές να φεύγουν από την τάξη όχι απλά καλύτερα πληροφορημένοι, αλλά προετοιμασμένοι να παρατήσουν την ασφάλεια της σιωπής, πιο έτοιμοι να μιλήσουν, να δράσουν ενάντια στην αδικία όπου την έβλεπαν. Αυτή, φυσικά, ήταν μια συνταγή για φασαρίες».
ΑΠΕ-ΓΑΛΛΙΚΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ
Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2010
Πρόσκληση σε εκδήλωση με θέμα τον συνδικαλισμό βάσης/άμεσης δράσης και την άμεση κοινωνική δράση
Θεωρώντας πως
α)η περίοδος που περνάμε αποτελεί ένα διάστημα ιδιαίτερα έντονης όξυνσης του ταξικού-κοινωνικού πολέμου από την πλευρά των αφεντικών μέσα στη δίνη της οικονομικής κρίσης που χρησιμοποιείται ως όχημα για τη διάλυση οποιουδήποτε εργασιακού κεκτημένου και πως
β)μέχρι σήμερα δεν έχει συντελεστεί ένας ευρύς ανοιχτός-δημόσιος διάλογος σε σχέση με τις διάφορες ελευθεριακές οπτικές πάνω στο ζήτημα της αυτόνομης εργατικής ή συνδικαλιστικής δράσης, με αποτέλεσμα να ενισχύεται μία θεωρητική σύγχυση και μία πρακτική αμηχανία,
παίρνουμε την πρωτοβουλία να διοργανώσουμε ένα διήμερο εκδηλώσεων με θέμα «συνδικαλισμός βάσης – συνδικαλισμός της άμεσης δράσης», το διήμερο 27-28 Φλεβάρη, στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.
Ο συνδικαλισμός βάσης ταυτίζεται κυρίως με τη συγκρότηση πρωτοβάθμιων σωματείων, σωματειακών επιτροπών ή επιτροπών αγώνα σε ορισμένο εργασιακό κλάδο ή εργασιακό χώρο. Εκκινεί από τους ίδιους τους εργαζόμενους και θεωρεί αναπόσπαστο στοιχείο του την άμεση συμμετοχή των εργαζομένων στη συνδικαλιστική δράση, ακυρώνοντας έτσι την έννοια του γραφειοκρατικοποιημένου συνδικαλισμού.
Ο συνδικαλισμός της άμεσης δράσης αποτελεί μία έννοια γενικότερης αυτόνομης εργατικής δράσης, η οποία υπερβαίνει συνήθως την κλαδική προσέγγιση, λειτουργεί ως μία μορφή ενιαίας εργατικής οντότητας και συνήθως έχει πιο συγκεκριμένα πολιτικά χαρακτηριστικά στον λόγο που εκφέρει.
Στην πρώτη μέρα της εκδήλωσης, με θέμα «Η συνδικαλιστική εμπειρία Βάσης στην Ιταλία» σκοπεύουμε να επικεντρώσουμε στην ιταλική εμπειρία του συνδικαλισμού βάσης με βασικό ομιλητή τον σύντροφο Μάσιμο Βαρένγκο, μέλους της Ιταλικής Αναρχικής Ομοσπονδίας(FAI-Μιλάνο). Η παρουσίαση έχει στόχο τη θετική αναζήτηση με βάση την Ιταλική εμπειρία, χωρίς αυτή να αποτελεί κάποιου τύπου δέσμευση για δράση ή πρόταση ‘’γραμμής’’.
Στη δεύτερη μέρα της εκδήλωσης, με θέμα: «Ο ταξικός αγώνας Βάσης στην Ελλάδα και η κοινωνική του προοπτική» επιθυμούμε μία ανοιχτή συζήτηση πάνω στο ζήτημα τόσο του συνδικαλισμού βάσης όσο και του συνδικαλισμού της άμεσης δράσης και των κοινωνικών προοπτικών του.. Στη δεύτερη αυτή μέρα, δεν είναι στόχος μας να καταλήξει η συζήτηση σε μία ενιαία άποψη αλλά να αναδειχθεί ο ανοιχτός-δημόσιος διάλογος μέσα από την ποικιλία των εμπειριών αλλά και των σκεπτικών πάνω στο ζήτημα της αυτόνομης εργατικής ή συνδικαλιστικής δράσης για αυτό και είναι σημαντικό, τόσο για την ίδια την εκδήλωση όσο και για τους ίδιους τους ομιλητές να δώσουν έμφαση στις εκτιμήσεις που κάνουν για τη διεύρυνση της εμπειρίας τους στο συνολικό κοινωνικό ζήτημα. Υπ΄ αυτήν την έννοια, εκτός από μία εισηγητική τοποθέτηση των συντρόφων της διοργάνωσης του διημέρου, δε θα υπάρχει κεντρικός ομιλητής. Η συζήτηση θα βασιστεί αρχικά στις τοποθετήσεις μελών πρωτοβάθμιων σωματείων που έχουν καταφέρει τα τελευταία χρόνια να αναδείξουν μία ακηδεμόνευτη από τον γραφειοκρατικό συνδικαλισμό δράση αλλά και από άλλους συντρόφους που είτε είχαν μία μακροχρόνια συνδικαλιστική παρουσία, είτε ανέδειξαν το ζήτημα της αυτόνομης εργατικής δράσης, είτε πάλι ο λόγος τους χαρακτηρίζεται από μία αναρχοσυνδικαλιστική προσέγγιση.
Ευελπιστούμε πως και αυτή η εκδήλωση θα συμβάλει στην προσπάθεια της ανάδειξης ενός άλλου λόγου στο εργασιακό πεδίο. Άλλωστε, η ταξική-κοινωνική επίθεση γίνεται όλο και πιο έντονη και η δική μας οργάνωση και παρουσία στον κόσμο της δουλειάς όλο και πιο επιτακτική.
1. Η παρούσα πρόσκληση απευθύνεται σε παλιούς αγωνιστές, αναρχοσυνδικαλιστικές πρωτοβουλίες, αγωνιστές από πρωτοβάθμια σωματεία, πρωτοβουλίες εργασιακής και κοινωνικής δράσης
2. Μισή ώρα πριν την έναρξή της εκδήλωσης, θα ξεκινήσει να συμπληρώνεται ο κατάλογος ομιλητών, ο οποίος θα ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος της.
Ευτοπία (περιοδική έκδοση για τον ελευθεριακό κοινοτισμό)
ομάδα ελευθεριακών κομμουνιστών
α)η περίοδος που περνάμε αποτελεί ένα διάστημα ιδιαίτερα έντονης όξυνσης του ταξικού-κοινωνικού πολέμου από την πλευρά των αφεντικών μέσα στη δίνη της οικονομικής κρίσης που χρησιμοποιείται ως όχημα για τη διάλυση οποιουδήποτε εργασιακού κεκτημένου και πως
β)μέχρι σήμερα δεν έχει συντελεστεί ένας ευρύς ανοιχτός-δημόσιος διάλογος σε σχέση με τις διάφορες ελευθεριακές οπτικές πάνω στο ζήτημα της αυτόνομης εργατικής ή συνδικαλιστικής δράσης, με αποτέλεσμα να ενισχύεται μία θεωρητική σύγχυση και μία πρακτική αμηχανία,
παίρνουμε την πρωτοβουλία να διοργανώσουμε ένα διήμερο εκδηλώσεων με θέμα «συνδικαλισμός βάσης – συνδικαλισμός της άμεσης δράσης», το διήμερο 27-28 Φλεβάρη, στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.
Ο συνδικαλισμός βάσης ταυτίζεται κυρίως με τη συγκρότηση πρωτοβάθμιων σωματείων, σωματειακών επιτροπών ή επιτροπών αγώνα σε ορισμένο εργασιακό κλάδο ή εργασιακό χώρο. Εκκινεί από τους ίδιους τους εργαζόμενους και θεωρεί αναπόσπαστο στοιχείο του την άμεση συμμετοχή των εργαζομένων στη συνδικαλιστική δράση, ακυρώνοντας έτσι την έννοια του γραφειοκρατικοποιημένου συνδικαλισμού.
Ο συνδικαλισμός της άμεσης δράσης αποτελεί μία έννοια γενικότερης αυτόνομης εργατικής δράσης, η οποία υπερβαίνει συνήθως την κλαδική προσέγγιση, λειτουργεί ως μία μορφή ενιαίας εργατικής οντότητας και συνήθως έχει πιο συγκεκριμένα πολιτικά χαρακτηριστικά στον λόγο που εκφέρει.
Στην πρώτη μέρα της εκδήλωσης, με θέμα «Η συνδικαλιστική εμπειρία Βάσης στην Ιταλία» σκοπεύουμε να επικεντρώσουμε στην ιταλική εμπειρία του συνδικαλισμού βάσης με βασικό ομιλητή τον σύντροφο Μάσιμο Βαρένγκο, μέλους της Ιταλικής Αναρχικής Ομοσπονδίας(FAI-Μιλάνο). Η παρουσίαση έχει στόχο τη θετική αναζήτηση με βάση την Ιταλική εμπειρία, χωρίς αυτή να αποτελεί κάποιου τύπου δέσμευση για δράση ή πρόταση ‘’γραμμής’’.
Στη δεύτερη μέρα της εκδήλωσης, με θέμα: «Ο ταξικός αγώνας Βάσης στην Ελλάδα και η κοινωνική του προοπτική» επιθυμούμε μία ανοιχτή συζήτηση πάνω στο ζήτημα τόσο του συνδικαλισμού βάσης όσο και του συνδικαλισμού της άμεσης δράσης και των κοινωνικών προοπτικών του.. Στη δεύτερη αυτή μέρα, δεν είναι στόχος μας να καταλήξει η συζήτηση σε μία ενιαία άποψη αλλά να αναδειχθεί ο ανοιχτός-δημόσιος διάλογος μέσα από την ποικιλία των εμπειριών αλλά και των σκεπτικών πάνω στο ζήτημα της αυτόνομης εργατικής ή συνδικαλιστικής δράσης για αυτό και είναι σημαντικό, τόσο για την ίδια την εκδήλωση όσο και για τους ίδιους τους ομιλητές να δώσουν έμφαση στις εκτιμήσεις που κάνουν για τη διεύρυνση της εμπειρίας τους στο συνολικό κοινωνικό ζήτημα. Υπ΄ αυτήν την έννοια, εκτός από μία εισηγητική τοποθέτηση των συντρόφων της διοργάνωσης του διημέρου, δε θα υπάρχει κεντρικός ομιλητής. Η συζήτηση θα βασιστεί αρχικά στις τοποθετήσεις μελών πρωτοβάθμιων σωματείων που έχουν καταφέρει τα τελευταία χρόνια να αναδείξουν μία ακηδεμόνευτη από τον γραφειοκρατικό συνδικαλισμό δράση αλλά και από άλλους συντρόφους που είτε είχαν μία μακροχρόνια συνδικαλιστική παρουσία, είτε ανέδειξαν το ζήτημα της αυτόνομης εργατικής δράσης, είτε πάλι ο λόγος τους χαρακτηρίζεται από μία αναρχοσυνδικαλιστική προσέγγιση.
Ευελπιστούμε πως και αυτή η εκδήλωση θα συμβάλει στην προσπάθεια της ανάδειξης ενός άλλου λόγου στο εργασιακό πεδίο. Άλλωστε, η ταξική-κοινωνική επίθεση γίνεται όλο και πιο έντονη και η δική μας οργάνωση και παρουσία στον κόσμο της δουλειάς όλο και πιο επιτακτική.
1. Η παρούσα πρόσκληση απευθύνεται σε παλιούς αγωνιστές, αναρχοσυνδικαλιστικές πρωτοβουλίες, αγωνιστές από πρωτοβάθμια σωματεία, πρωτοβουλίες εργασιακής και κοινωνικής δράσης
2. Μισή ώρα πριν την έναρξή της εκδήλωσης, θα ξεκινήσει να συμπληρώνεται ο κατάλογος ομιλητών, ο οποίος θα ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος της.
Ευτοπία (περιοδική έκδοση για τον ελευθεριακό κοινοτισμό)
ομάδα ελευθεριακών κομμουνιστών
Νεοναζί με παραλλαγή
Η πρόσφατη επίθεση στην αντιρατσιστική συγκέντρωση στους Αμπελοκήπους, το περασμένο Σάββατο, αναδεικνύει το νέο μεταλλαγμένο πρόσωπο της νεοναζιστικής ακροδεξιάς.
Οι φασίστες «κλέβουν» σοσιαλιστική φρασεολογία και την προσαρμόζουν στις ιδέες τους, ενώ χρησιμοποιούν και αντιεξουσιαστικά «σύμβολα». Αποτελείται από ομάδες που δεν διστάζουν να χρησιμοποιήσουν ακόμη και αντιφασιστικά σλόγκαν ώστε να διεισδύσουν στους νέους και ιδίως στους εφήβους. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι μεταξύ των συλληφθέντων υπήρχαν δεκατρείς ανήλικοι.
Συμμετείχαν στους «Αυτόνομους Εθνικιστές» που εδώ και καιρό διψούσαν για πιο «ακτιβιστική» δράση. Στις 10 Ιανουαρίου εισέβαλαν στα γραφεία του Πολιτιστικού Συλλόγου Ανω Αμπελοκήπων, με στόχο εκδήλωση της κίνησης «Απελάστε το ρατσισμό».
Εγραψαν συνθήματα, διάβασαν κείμενο κατά του νομοσχεδίου για τη μετανάστευση και κατηγόρησαν ως προδότες όλους τους παρευρισκόμενους. Αυτοαποκαλούνται «Αυτόνομοι», ενώ την ίδια στιγμή προτάσσουν ως σύμβολό τους ένα σταυρό μέσα σε κύκλο που σημαίνει «Λευκή Δύναμη». Μοιάζει με κακόγουστο αστείο ότι κατά την εισβολή τους στον χώρο φορούσαν μάσκες σαν αυτή του αναρχικού πρωταγωνιστή του «V for Vendetta», μιας ταινίας με σαφή αντιεξουσιαστικά μηνύματα.
Πρόκειται για ένα ακόμη ξενόφερτο «φρούτο». Διάφορες νεοναζιστικές ομάδες σε χώρες της Ευρώπης ψάχνουν τρόπους να αντιμετωπίσουν την κοινωνική απομόνωσή τους. Θέλουν να εμφανιστούν ως αντισυστημικοί αντικαπιταλιστές κατά της παγκοσμιοποίησης. Κλέβουν αντιμπεριαλιστικά, αντιαμερικανικά, σοσιαλιστικά και αναρχικά συνθήματα και τα προσαρμόζουν στις ρατσιστικές ιδέες τους. Κάποιοι φορούν μέχρι και παλαιστινιακή μαντίλα προσπαθώντας να καπηλευτούν το κίνημα των Παλαιστίνιων, για τους δικούς τους αντισημιτικούς λόγους.
Ορισμένες ομάδες στην Ελλάδα χρησιμοποιούν έντεχνα τον όρο «πατριωτική αριστερά». Χαρακτηριστική περίπτωση ο νεοναζιστικός «Μαύρος Κρίνος» που αποτελείται από πρώην χρυσαυγίτες. Καταφέρονται κατά της επίσημης «συμβιβασμένης» ακροδεξιάς. Ολοι όμως έχουν κοινό εχθρό τους «αντιρατσιστές πράκτορες του Σόρος», τους αριστερούς και τους αναρχικούς. Και εκτάκτως το νομοσχέδιο για τους μετανάστες που συσπείρωσε όλες τις ακροδεξιές τάσεις.
Στην ιστοσελίδα τους οι «Αυτόνομοι Εθνικιστές» ονειρεύονται τη δημιουργία αγωνιστών που θα είναι ικανοί να ενσαρκώσουν την «κοσμοθεωρία του Εθνικού Σοσιαλισμού». Πιστεύουν σε μια «λευκή Ευρώπη των εθνών» και στενοχωριούνται επειδή «έχει ξεκινήσει εδώ και κάποια χρόνια μια διαδικασία διάβρωσης της Πατρίδας μας, τόσο σε φυλετικό - εθνολογικό όσο και σε συνειδησιακό επίπεδο. Είμαστε σε μια διαρκή αμυντική τακτική. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι έχουμε αφήσει την πρωτοβουλία των κινήσεων στον εχθρό». Στρέφονται ενάντια στις «μειονότητες των παρακρατικών αριστεριστών που στηρίζουν κάθε ξένο στοιχείο».
Μάλιστα παρουσιάζουν «υπερήφανοι» και οπτικό υλικό όχι μόνο της παρέμβασής τους στο πολιτιστικό κέντρο αλλά και στην παρουσίαση του βιβλίου του Βασίλη Γκουρογιάννη «Κόκκινο στην Πράσινη Γραμμή».
Διείσδυση συμμοριών στα λύκεια
«Το τελευταίο βίντεό τους προβάλλεται και αλλού όπως σε ιστοσελίδες της νεολαίας του ΛΑΟΣ. Είναι μία ακόμη ένδειξη για τη σχέση μεταξύ των φασιστικών συμμοριών και της κοινοβουλευτικής έκφρασης του ακροδεξιού "χώρου"», τονίζει ο Γρ. Δεμέστιχας, μέλος της κίνησης «Απελάστε το ρατσισμό».
Η γειτονιά στους Αμπελοκήπους στέκει ακόμη μουδιασμένη από τη διείσδυση των νεοναζιστών στα λύκεια της περιοχής. «Εδώ και καιρό περιέγραφαν στους συμμαθητές τους διάφορες ιστορίες ξυλοδαρμών Ασιατών, εκφόβιζαν αριστερούς μαθητές με την απειλή ότι θα καλέσουν ακροδεξιές ομάδες», μας πληροφορεί ένας γονιός.
Αυτή δηλαδή που πραγματοποίησε τελικά την επίθεση του περασμένου Σαββάτου μέρα μεσημέρι. Οχι όπως πριν από δύο μήνες σε νυχτερινή επίθεση στον Νέο Κόσμο, όταν σαράντα κρανοφόροι έστειλαν στο νοσοκομείο τρεις πολίτες και λεηλάτησαν δύο μαγαζιά Αράβων, ενώ φώναζαν μανιασμένοι «έξω οι ξένοι».
http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=127066
ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
ο λυκος και να φορεσει προβια δεν παυει ναναι λυκος και αξιζει το λιθοβολισμα.
οτι και στολη να φορεσουν οι φασιστες θα ειναι παντα οι απεχθεις ναζι που ολο ξερουμε.
Προσφατα ρωτηθηκαμε γιατι δεν συνεχιζουμε την αντιφασιστικη δραση.
Η απαντηση ειναι δεν την σταματησαμε απλα εδω ισχυει οτι οι ηλιθιοιι ειναι αητητοι
και με δεν εχουμε σκοπο να αναλωνουμε τον χρονο μας με ηλιθιους.
Το κειμενο της αστικης εφημεριδας τα λεει με ευγλωτο τροπο και του νεοναζι του αυτονομου-και καλα- δικτυου, το οποιο στην ουσια φτιαχτηκε απο χρυσαυγιτες που διαφωνησαν με την οργανωση της δρασης.Τα αλλα περι αστικου και προλεταριακου εθνικοσοσιολισμου που επικαλουνται οι...αυτονομοι,ειναι ιστοριες για αγριους η απλα μυθοπλασιες .
Οι φασίστες «κλέβουν» σοσιαλιστική φρασεολογία και την προσαρμόζουν στις ιδέες τους, ενώ χρησιμοποιούν και αντιεξουσιαστικά «σύμβολα». Αποτελείται από ομάδες που δεν διστάζουν να χρησιμοποιήσουν ακόμη και αντιφασιστικά σλόγκαν ώστε να διεισδύσουν στους νέους και ιδίως στους εφήβους. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι μεταξύ των συλληφθέντων υπήρχαν δεκατρείς ανήλικοι.
Συμμετείχαν στους «Αυτόνομους Εθνικιστές» που εδώ και καιρό διψούσαν για πιο «ακτιβιστική» δράση. Στις 10 Ιανουαρίου εισέβαλαν στα γραφεία του Πολιτιστικού Συλλόγου Ανω Αμπελοκήπων, με στόχο εκδήλωση της κίνησης «Απελάστε το ρατσισμό».
Εγραψαν συνθήματα, διάβασαν κείμενο κατά του νομοσχεδίου για τη μετανάστευση και κατηγόρησαν ως προδότες όλους τους παρευρισκόμενους. Αυτοαποκαλούνται «Αυτόνομοι», ενώ την ίδια στιγμή προτάσσουν ως σύμβολό τους ένα σταυρό μέσα σε κύκλο που σημαίνει «Λευκή Δύναμη». Μοιάζει με κακόγουστο αστείο ότι κατά την εισβολή τους στον χώρο φορούσαν μάσκες σαν αυτή του αναρχικού πρωταγωνιστή του «V for Vendetta», μιας ταινίας με σαφή αντιεξουσιαστικά μηνύματα.
Πρόκειται για ένα ακόμη ξενόφερτο «φρούτο». Διάφορες νεοναζιστικές ομάδες σε χώρες της Ευρώπης ψάχνουν τρόπους να αντιμετωπίσουν την κοινωνική απομόνωσή τους. Θέλουν να εμφανιστούν ως αντισυστημικοί αντικαπιταλιστές κατά της παγκοσμιοποίησης. Κλέβουν αντιμπεριαλιστικά, αντιαμερικανικά, σοσιαλιστικά και αναρχικά συνθήματα και τα προσαρμόζουν στις ρατσιστικές ιδέες τους. Κάποιοι φορούν μέχρι και παλαιστινιακή μαντίλα προσπαθώντας να καπηλευτούν το κίνημα των Παλαιστίνιων, για τους δικούς τους αντισημιτικούς λόγους.
Ορισμένες ομάδες στην Ελλάδα χρησιμοποιούν έντεχνα τον όρο «πατριωτική αριστερά». Χαρακτηριστική περίπτωση ο νεοναζιστικός «Μαύρος Κρίνος» που αποτελείται από πρώην χρυσαυγίτες. Καταφέρονται κατά της επίσημης «συμβιβασμένης» ακροδεξιάς. Ολοι όμως έχουν κοινό εχθρό τους «αντιρατσιστές πράκτορες του Σόρος», τους αριστερούς και τους αναρχικούς. Και εκτάκτως το νομοσχέδιο για τους μετανάστες που συσπείρωσε όλες τις ακροδεξιές τάσεις.
Στην ιστοσελίδα τους οι «Αυτόνομοι Εθνικιστές» ονειρεύονται τη δημιουργία αγωνιστών που θα είναι ικανοί να ενσαρκώσουν την «κοσμοθεωρία του Εθνικού Σοσιαλισμού». Πιστεύουν σε μια «λευκή Ευρώπη των εθνών» και στενοχωριούνται επειδή «έχει ξεκινήσει εδώ και κάποια χρόνια μια διαδικασία διάβρωσης της Πατρίδας μας, τόσο σε φυλετικό - εθνολογικό όσο και σε συνειδησιακό επίπεδο. Είμαστε σε μια διαρκή αμυντική τακτική. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι έχουμε αφήσει την πρωτοβουλία των κινήσεων στον εχθρό». Στρέφονται ενάντια στις «μειονότητες των παρακρατικών αριστεριστών που στηρίζουν κάθε ξένο στοιχείο».
Μάλιστα παρουσιάζουν «υπερήφανοι» και οπτικό υλικό όχι μόνο της παρέμβασής τους στο πολιτιστικό κέντρο αλλά και στην παρουσίαση του βιβλίου του Βασίλη Γκουρογιάννη «Κόκκινο στην Πράσινη Γραμμή».
Διείσδυση συμμοριών στα λύκεια
«Το τελευταίο βίντεό τους προβάλλεται και αλλού όπως σε ιστοσελίδες της νεολαίας του ΛΑΟΣ. Είναι μία ακόμη ένδειξη για τη σχέση μεταξύ των φασιστικών συμμοριών και της κοινοβουλευτικής έκφρασης του ακροδεξιού "χώρου"», τονίζει ο Γρ. Δεμέστιχας, μέλος της κίνησης «Απελάστε το ρατσισμό».
Η γειτονιά στους Αμπελοκήπους στέκει ακόμη μουδιασμένη από τη διείσδυση των νεοναζιστών στα λύκεια της περιοχής. «Εδώ και καιρό περιέγραφαν στους συμμαθητές τους διάφορες ιστορίες ξυλοδαρμών Ασιατών, εκφόβιζαν αριστερούς μαθητές με την απειλή ότι θα καλέσουν ακροδεξιές ομάδες», μας πληροφορεί ένας γονιός.
Αυτή δηλαδή που πραγματοποίησε τελικά την επίθεση του περασμένου Σαββάτου μέρα μεσημέρι. Οχι όπως πριν από δύο μήνες σε νυχτερινή επίθεση στον Νέο Κόσμο, όταν σαράντα κρανοφόροι έστειλαν στο νοσοκομείο τρεις πολίτες και λεηλάτησαν δύο μαγαζιά Αράβων, ενώ φώναζαν μανιασμένοι «έξω οι ξένοι».
http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=127066
ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
ο λυκος και να φορεσει προβια δεν παυει ναναι λυκος και αξιζει το λιθοβολισμα.
οτι και στολη να φορεσουν οι φασιστες θα ειναι παντα οι απεχθεις ναζι που ολο ξερουμε.
Προσφατα ρωτηθηκαμε γιατι δεν συνεχιζουμε την αντιφασιστικη δραση.
Η απαντηση ειναι δεν την σταματησαμε απλα εδω ισχυει οτι οι ηλιθιοιι ειναι αητητοι
και με δεν εχουμε σκοπο να αναλωνουμε τον χρονο μας με ηλιθιους.
Το κειμενο της αστικης εφημεριδας τα λεει με ευγλωτο τροπο και του νεοναζι του αυτονομου-και καλα- δικτυου, το οποιο στην ουσια φτιαχτηκε απο χρυσαυγιτες που διαφωνησαν με την οργανωση της δρασης.Τα αλλα περι αστικου και προλεταριακου εθνικοσοσιολισμου που επικαλουνται οι...αυτονομοι,ειναι ιστοριες για αγριους η απλα μυθοπλασιες .
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
.gif)
