Το κράτος, όπως, έχει διαφανεί και στο παρελθόν, προτιμά κατʼ αρχήν να εξασφαλίζει τις προϋποθέσεις διαχωρισμού των αγωνιζόμενων ανάμεσα σε «σκληρούς» και σʼ αυτούς που θεωρεί ή είναι πραγματικά διαλλακτικοί.
Η ανάδειξη με κάθε τρόπο αυτού του διαχωρισμού συμπεριλαμβάνει, βέβαια, και όσους στέκονται ως αλληλέγγυοι ή συμπαραστάτες. Βέβαια η πολιτική αναγνώριση και υιοθεσία μιας κινητοποίησης από την αριστερά δεν θα πρέπει να συνεκτιμούνται, απλά, με την στενή τους έννοια, αλλά κάθε φορά να λαμβάνονται υπʼ όψη οι γενικότερες συνθήκες, που προσδιορίζουν την πολιτική διαπάλη ανάμεσα στους κομματικούς σχηματισμούς.
Έχουμε επισημάνει πρόσφατα, ότι όσο μεγαλύτερες θεωρούνται οι προοπτικές προσβασιμότητας στην εξουσία εκ μέρους της αριστεράς, τόσο αυξάνεται η διαθεσιμότητά της, να καλύπτει πολιτικά αιτήματα και διεκδικήσεις κινητοποιούμενων. Αυτήν ακριβώς την αναβαθμισμένη θέση στο εξουσιαστικό στερέωμα εξακολουθεί να παζαρεύει με ιδιαίτερο τρόπο ο ΣΥΡΙΖΑ την περίοδο που διανύουμε.
Σʼ αυτή την κατεύθυνση καλεί σε πανστρατιά έναν αριστερίστικο γαλαξία, που καλείται να συμμετάσχει συνεισφέροντας τον «οβολό» του… Η πολιτική κάλυψη, όμως, διαφόρων αιτημάτων, όπως είναι φυσικό, όχι μόνο δεν αφήνει χαραμάδες ριζοσπαστικοποίησής τους, αλλά προϋποθέτει την απαρέγκλιτη συμμόρφωση στα προκαθορισμένα όρια που θέτει ο αριστερός πολιτικός πάτρωνας.
Εδώ ακριβώς βρίσκεται και η ουσία των λεονταρισμών των Συνασπισμένων εν όψει κινητοποιήσεων που είναι δυνατόν να επαναληφθούν είτε στο χώρο της εκπαίδευσης, είτε εκείνων που δρομολογούνται στο χώρο των φυλακών: «δεν στηριζόμαστε όσο θέλουμε από τα ΜΜΕ, πέφτουν τα ποσοστά μας; Θα χαλαρώσουμε λίγο τα γκέμια σʼ όποιους κινητοποιούμενους ελέγχουμε και βλέπουμε…».
Γιατί, πολύ απλά, είναι τελείως διαφορετικά πράγματα ο ανέλεγκτος χαρακτήρας κάποιων κοινωνικών αντιδράσεων και άλλο πράγμα η εκπροσώπησή τους και η μεγάλη προθυμία της αριστερής διαμεσολάβησης να εισηγείται για την καλύτερη κοστολόγηση τους στο εξουσιαστικό χρηματιστήριο.
Γιʼ αυτούς, κυρίως, τους λόγους η αριστερή «αγωνιστικότητα» προβλέπεται στη συνέχεια να γίνεται περισσότερο λάστιχο από ποτέ. Με την δέουσα βέβαια προσοχή. Τα «κακά» παραδείγματα θα πρέπει να αποφευχθούν πάση θυσία τη στιγμή, μάλιστα, που η κοινωνική δυσαρέσκεια και ανασφάλεια μʼ αφορμή το οικονομικό ζήτημα είναι έντονη, χωρίς όμως να βρίσκεται σε αντιστοιχία με έμπρακτες και ακηδεμόνευτες εκφράσεις τους και όχι μόνο στον ελλαδικό χώρο.
Την ίδια στιγμή οι κυρίαρχοι (πολιτικοί, τραπεζίτες, οικονομολόγοι) συνεχίζουν να συσκέπτονται, και να αναγγέλλουν τα κατάλληλα «παυσίπονα» από κοινού με τους αρμόδιους παγκόσμιους οικονομικούς οργανισμούς (ΔΝΤ, Παγκόσμια Τράπεζα κλπ).
Ισχυρίζονται ότι η «κρίση» θα κρατήσει. Κάτι θα ξέρουν. Άλλωστε είναι οι μόνοι υπεύθυνοι. Η περαιτέρω εξαθλίωση τεράστιων πληθυσμών σʼ όλο τον πλανήτη επιταχύνεται με ραγδαίους ρυθμούς. Μικρή σημασία έχουν τα οικονομικά μοντέλα που αναλύουν και ξαναναλύουν οι ειδικοί.
Λέξεις και έννοιες, όπως κράτος πρόνοιας, φιλελευθερισμός και «ελεύθερη» αγορά, κρατικός παρεμβατισμός και χρηματιστηριακή ασυδοσία, ηχούν κούφιες στα εκατομμύρια των αστέγων και απόκληρων, των αποκαλούμενων νεοφτωχών, σʼ ολόκληρους πληθυσμούς, που δεν έχουν καν πρόσβαση σε πόσιμο νερό και δεν μπορούν καν να διανοηθούν ότι κάπου άλλου επικρατούσαν μέχρι πρότινος προβληματισμοί για τον περιορισμό της καταναλωτικής μανίας και την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας.
Την ίδια στιγμή ο υπουργός εξωτερικών της Μ. Βρετανίας αρπάζει την ευκαιρία για να προτείνει να γίνει τουλάχιστον εκμεταλλεύσιμη η «ύφεση» για να σωθεί το περιβάλλον (!!!).
Είναι λοιπόν μια κρίσιμη «στιγμή» για την κυριαρχία και τις κοινωνίες και όχι μια «κρίση». Οι κοινωνικές εκρήξεις θα αποφευχθούν ή θα ξεσπάσουν ανεξέλεγκτες γιατί «δεν πάει άλλο» με τον στραγγαλισμό της ανθρωπινότητας, την καταστροφή του περιβάλλοντος, τις ανθρωποσφαγές, το απίστευτο δουλεμπόριο ζωών, την αλλοτρίωση συνειδήσεων;
Ευελπιστούμε για μιαν ακόμα φορά ο ανθρώπινος παράγοντας να αποδειχτεί όσο το δυνατόν καταστροφικότερα απρόβλεπτος για τους κυρίαρχους όσο ποτέ…
Π Ε Ρ Ι Ε Χ Ο Μ Ε Ν Α
Χίλια χρόνια δίσεκτα...
ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ 2008
Η ΤΡΥΠΙΑ ΠΑΝΤΙΕΡΑ ΤΩΝ «ΑΝΤΑΡΤΩΝ» ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ
ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΤΙΝΑ ΦΑΙΔΡΑ…
Η ιατρικοποίηση του τοκετού
...επανοικειοποίηση της πλατείας Εξαρχείων
Ιράκ, Παλαιστίνη, Αφγανιστάν
Βιβλιοδιαδρομές
Η «στιγμή της αλήθειας»
Για την κατάσταση στις φυλακές στη Ρωσία
Ειδήσεις και σχόλια
http://www.anarchy.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=232&Itemid=1
www.anarchy.gr
Η ανάδειξη με κάθε τρόπο αυτού του διαχωρισμού συμπεριλαμβάνει, βέβαια, και όσους στέκονται ως αλληλέγγυοι ή συμπαραστάτες. Βέβαια η πολιτική αναγνώριση και υιοθεσία μιας κινητοποίησης από την αριστερά δεν θα πρέπει να συνεκτιμούνται, απλά, με την στενή τους έννοια, αλλά κάθε φορά να λαμβάνονται υπʼ όψη οι γενικότερες συνθήκες, που προσδιορίζουν την πολιτική διαπάλη ανάμεσα στους κομματικούς σχηματισμούς.
Έχουμε επισημάνει πρόσφατα, ότι όσο μεγαλύτερες θεωρούνται οι προοπτικές προσβασιμότητας στην εξουσία εκ μέρους της αριστεράς, τόσο αυξάνεται η διαθεσιμότητά της, να καλύπτει πολιτικά αιτήματα και διεκδικήσεις κινητοποιούμενων. Αυτήν ακριβώς την αναβαθμισμένη θέση στο εξουσιαστικό στερέωμα εξακολουθεί να παζαρεύει με ιδιαίτερο τρόπο ο ΣΥΡΙΖΑ την περίοδο που διανύουμε.
Σʼ αυτή την κατεύθυνση καλεί σε πανστρατιά έναν αριστερίστικο γαλαξία, που καλείται να συμμετάσχει συνεισφέροντας τον «οβολό» του… Η πολιτική κάλυψη, όμως, διαφόρων αιτημάτων, όπως είναι φυσικό, όχι μόνο δεν αφήνει χαραμάδες ριζοσπαστικοποίησής τους, αλλά προϋποθέτει την απαρέγκλιτη συμμόρφωση στα προκαθορισμένα όρια που θέτει ο αριστερός πολιτικός πάτρωνας.
Εδώ ακριβώς βρίσκεται και η ουσία των λεονταρισμών των Συνασπισμένων εν όψει κινητοποιήσεων που είναι δυνατόν να επαναληφθούν είτε στο χώρο της εκπαίδευσης, είτε εκείνων που δρομολογούνται στο χώρο των φυλακών: «δεν στηριζόμαστε όσο θέλουμε από τα ΜΜΕ, πέφτουν τα ποσοστά μας; Θα χαλαρώσουμε λίγο τα γκέμια σʼ όποιους κινητοποιούμενους ελέγχουμε και βλέπουμε…».
Γιατί, πολύ απλά, είναι τελείως διαφορετικά πράγματα ο ανέλεγκτος χαρακτήρας κάποιων κοινωνικών αντιδράσεων και άλλο πράγμα η εκπροσώπησή τους και η μεγάλη προθυμία της αριστερής διαμεσολάβησης να εισηγείται για την καλύτερη κοστολόγηση τους στο εξουσιαστικό χρηματιστήριο.
Γιʼ αυτούς, κυρίως, τους λόγους η αριστερή «αγωνιστικότητα» προβλέπεται στη συνέχεια να γίνεται περισσότερο λάστιχο από ποτέ. Με την δέουσα βέβαια προσοχή. Τα «κακά» παραδείγματα θα πρέπει να αποφευχθούν πάση θυσία τη στιγμή, μάλιστα, που η κοινωνική δυσαρέσκεια και ανασφάλεια μʼ αφορμή το οικονομικό ζήτημα είναι έντονη, χωρίς όμως να βρίσκεται σε αντιστοιχία με έμπρακτες και ακηδεμόνευτες εκφράσεις τους και όχι μόνο στον ελλαδικό χώρο.
Την ίδια στιγμή οι κυρίαρχοι (πολιτικοί, τραπεζίτες, οικονομολόγοι) συνεχίζουν να συσκέπτονται, και να αναγγέλλουν τα κατάλληλα «παυσίπονα» από κοινού με τους αρμόδιους παγκόσμιους οικονομικούς οργανισμούς (ΔΝΤ, Παγκόσμια Τράπεζα κλπ).
Ισχυρίζονται ότι η «κρίση» θα κρατήσει. Κάτι θα ξέρουν. Άλλωστε είναι οι μόνοι υπεύθυνοι. Η περαιτέρω εξαθλίωση τεράστιων πληθυσμών σʼ όλο τον πλανήτη επιταχύνεται με ραγδαίους ρυθμούς. Μικρή σημασία έχουν τα οικονομικά μοντέλα που αναλύουν και ξαναναλύουν οι ειδικοί.
Λέξεις και έννοιες, όπως κράτος πρόνοιας, φιλελευθερισμός και «ελεύθερη» αγορά, κρατικός παρεμβατισμός και χρηματιστηριακή ασυδοσία, ηχούν κούφιες στα εκατομμύρια των αστέγων και απόκληρων, των αποκαλούμενων νεοφτωχών, σʼ ολόκληρους πληθυσμούς, που δεν έχουν καν πρόσβαση σε πόσιμο νερό και δεν μπορούν καν να διανοηθούν ότι κάπου άλλου επικρατούσαν μέχρι πρότινος προβληματισμοί για τον περιορισμό της καταναλωτικής μανίας και την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας.
Την ίδια στιγμή ο υπουργός εξωτερικών της Μ. Βρετανίας αρπάζει την ευκαιρία για να προτείνει να γίνει τουλάχιστον εκμεταλλεύσιμη η «ύφεση» για να σωθεί το περιβάλλον (!!!).
Είναι λοιπόν μια κρίσιμη «στιγμή» για την κυριαρχία και τις κοινωνίες και όχι μια «κρίση». Οι κοινωνικές εκρήξεις θα αποφευχθούν ή θα ξεσπάσουν ανεξέλεγκτες γιατί «δεν πάει άλλο» με τον στραγγαλισμό της ανθρωπινότητας, την καταστροφή του περιβάλλοντος, τις ανθρωποσφαγές, το απίστευτο δουλεμπόριο ζωών, την αλλοτρίωση συνειδήσεων;
Ευελπιστούμε για μιαν ακόμα φορά ο ανθρώπινος παράγοντας να αποδειχτεί όσο το δυνατόν καταστροφικότερα απρόβλεπτος για τους κυρίαρχους όσο ποτέ…
Π Ε Ρ Ι Ε Χ Ο Μ Ε Ν Α
Χίλια χρόνια δίσεκτα...
ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ 2008
Η ΤΡΥΠΙΑ ΠΑΝΤΙΕΡΑ ΤΩΝ «ΑΝΤΑΡΤΩΝ» ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ
ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΤΙΝΑ ΦΑΙΔΡΑ…
Η ιατρικοποίηση του τοκετού
...επανοικειοποίηση της πλατείας Εξαρχείων
Ιράκ, Παλαιστίνη, Αφγανιστάν
Βιβλιοδιαδρομές
Η «στιγμή της αλήθειας»
Για την κατάσταση στις φυλακές στη Ρωσία
Ειδήσεις και σχόλια
http://www.anarchy.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=232&Itemid=1
www.anarchy.gr
.gif)
