Από την εκδήλωση για τις φυλακες στο Nosotros

Η εκδηλωσηπου διοργανώθηκε από την Κραυγή Ελευθερίας, με καλεσμένους Κούρτοβικ, Πατσάκη και Καρύδη, και ηχογραφημένα μηνύματα δυο φυλακισμένων (Βαγγέλης Πάλλης, κρατούμενος στη Δ.Φ. Χίου, Μιχάλης Μακρυγιάννης, κρατούμενος στη Δ.Φ Αλικαρνασσού)
Η εκδήλωση στο "νοσοτρος" ξεκίνησε με δυο μαγνητοφωνημένα μηνύματα, μέσα από τα κελιά. Στο δεύτερο, ο B. πάλλης, από τις φυλακες της Χίου, ανέλυσε ένα ένα τα 16 αιτήματα τον κρατουμενων, τη σημαντικότητα τους, τους λόγους για τους οποιους ξεσηκώνονται οι κρατούμενοι. Έκανε λόγο για τους τρόπους που βρίσκουν οι δεσμοφύλακες για να φυλακίζουν την ψυχή, να καταρρακώνουν την αξιοπρέπεια τον κρατουμενων και τις αντιστάσεις τον ίδιον τον φυλακισμένων. Επισήμανε πως μαζί με κάθε κρατούμενο κρατιέται όμηροs και η οικογένεια του κι ο κοινωνικός του περίγυρος. Κι έκανε την αναγωγή: για 13.000 κρατούμενοuς, μαζί είναι φυλακισμένες και οι οικογένειες τους, δηλαδή 30-40.000 άνθρωποι, και ο κοινωνικός τους περίγυρος, που σημαίνει πως 150-200.000 άνθρωποι "υποφερουv" από το "σωφρονιστικό" μας σύστημα. Είπε για τον ξεσηκωμό στις παλιές φυλακες όπου είχε μεταφερθεί κάποτε, και έπρεπε να ζουν 67 άνθρωποι, να κοιμούνται, να ξυπνάνε, να βρίσκουν χορό, μέσα σε 100 τετραγωνικά μετρα. Και τότε, μαζί με άλλους συνανθρώπουςείχαν σπάσει την πόρτα του κελιού τους, διεκδικώντας αξιοπρέπεια. ΓΙ' αυτή την υπόθεση μάλιστα, θα δικαστεί σε μερικούς μήνες. Δύσκολο να μεταφέρω όσα πολύ σημαντικά είπε ο πάλλης.
Μετά μίλησε η Γιάννα Κούρτοβικ, που περιέγραψε ανάμεσα σε αλλα, την κατάσταση στις φυλακες, με τους κρατουμενους να μοιράζονται (στη διάρκεια της αποχης συσσιτίου) σε κάποιες φυλακες το φαγητό τους με εκείνους τους συγκρατουμενους τους που επειδή δεν έχουν κοινωνική υποστήριξη (είναι αλλοδαποί, η den mporoun na tous episkeftoun oi syggeneis tous) δεν είχαν δικό τους, τι έγινε στη συνάντηση με τον υπουργό δικαιοσύνης που γενικόλογα αναγνωρίζει το δίκαιοτον αιτημάτων τον κρατουμενων, μίλησε για τις εξοντωτικές ποινές που υπάρχουν στην Ελλάδα, σε σχέση με όλη την υπόλοιπη Ευρώπη - το 60% τον κρατουμενων έχει ποινές κάθειρξης(πάνω από 5 χρονια) και το 30% φυλάκιση (έως 5 χρονια). Οι δικαστές δίνουν πολύ εύκολα, πολύ βαριές ποινές. Τόνισε ότι διαπιστώνουμε πωςτα αιτήματα τον κρατουμενων έχουν πια κοινωνική νομιμοποίηση, η κοινωνία ρωτάει "τι ζητάνε οι κρατούμενοι", που δείχνει πως τα αιτήματα τους έχουν πια ωριμάσει στην κοινωνική συνείδηση. Επέμεινε πολύ δε και στο ζήτημα τον πειθαρχικών ποινών, το νούμερο 1αίτημα τον κρατουμενων, καθώς οι πειθαρχικές ποινές (η ποινή πάνω στην ποινή) αποτελούν το κύριο μέσο ελεγχου και καταστολής τον κρατουμενων. Είπε ακόμα πως αυτό που γίνεται τώρα είναι πρωτόγνωρο:δεν είναι ένα ξέσπασμα οργής όπως οι παλιότερες εξεγέρσεις, αλλα μια οργανωμένη προσπάθεια διεκδίκησης συγκεκριμένων αιτημάτων από τους κρατουμενους, που οργανώνονται και επικοινωνούν με την υπόλοιπη κοινωνία.
Κατόπιν μίλησε ο B. Καρύδης, καθηγητής πανεπιστημιου, που σε κάποια στιγμή είπε πως δεν πρέπει να θεωρούμε ουτοπικό το αίτημα για κατάργηση τον φυλακων. Είναι τόσο ουτοπικό όσο ήταν κάποτε το αίτημα για κατάργηση της θανατικής ποινής. Στο σήμερα, θύμισε μια φράση του Η. Ηλιου, κάποτε προεδρου της ΕΔΑ, που είχε πει "θα τους ταράξουμε στη νομιμότητα", εννοώντας ότι πρέπει να πιέζουμε τους ιδιους τους θεσμούς να τηρούν όσα οι ίδιοι επικαλούνται. Και γί gta, περισσότερα αργότερα. Αυτά τα ολίγα, από μια εκδήλωση που είχε παρα πολύ κόσμο.