ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ Σημαίνει: Δεν ψηφίζουμε σήμερα, αύριο, ποτέ και για κανένα λόγο

Δύο χρόνια μετά τις προηγούμενες βουλευτικές εκλογές και τέσσερις μήνες από τις ευρωεκλογές του Ιουνίου, καλούμαστε και πάλι να μην ψηφίσουμε.

Οι λόγοι είναι πάντοτε πολλοί. Περισσότεροι απ’ αυτούς που έκαναν το ποσοστό της μη συμμετοχής να φτάσει στα 50%. Άλλωστε τώρα, όλοι όσοι συμμετέχουν στο εκλογικό γιουσουρούμ παραδέχονται πως όποιο και να είναι το αποτέλεσμα η κατάσταση θα χειροτερέψει για το μεγαλύτερο κομμάτι του πληθυσμού. Σ’ ότι αφορά την οικονομία, όποιος κι αν εκλεγεί ή συμμετάσχει στη διαχείρισή της είναι βέβαιο πως θα υπηρετήσει τα ίδια συμφέροντα.

Αριστεροί, κομμουνιστές και σοσιαλιστές, οποτεδήποτε συνδιαχειρίστηκαν τις οικονομικές υποθέσεις των αφεντικών τους υπήρξαν αμείλικτοι προς τους καταπιεσμένους κι εκμεταλλευόμενους ανθρώπους.

Απεργούμε εκλογικά στοχεύοντας το κράτος και επομένως τους θεσμούς μηχανισμούς καταπίεσης κι εκμετάλλευσης. Επειδή, γνωρίζουμε πως δεν υπήρξε και δεν θα μπορέσει να υπάρξει κανενός είδους θεσμός και δομή μέσα ή έξω από την κρατική ομπρέλα που θα μπορέσει να οδηγήσει στην πραγματική ελευθερία και ευημερία των ανθρώπων.

Βιώνουμε τους κρατικούς θεσμούς και μηχανισμούς που αποτελούν την πλέον απεχθή μορφή εξουσίας. Αλλά, ξέρουμε επίσης, πως η εξουσιαστική θέσμιση και οργάνωση μπορεί να υπάρξει και με άλλες μορφές «εξω»κρατικές. Μορφές, που ενώ εμφανίζονται σαν ανταγωνιστικές προς την κρατική έκφραση στην ουσία αναπαράγουν τις λογικές της επιβολής και επαναφέρουν τις ίδιες (και πολλές φορές χειρότερες) συνθήκες αλλοτρίωσης.

Οι κοινωνίες έχουν υποστεί (και υφίστανται) τις συνέπειες και άλλων εξουσιαστικών θεσμίσεων όπως: η άμεση δημοκρατία, η μοναρχία, ο ναζισμός (εθνικοσοσιαλισμός), ο φασισμός, τα σοβιέτ, η δικτατορία του προλεταριάτου, οι λαϊκές δημοκρατίες, τα θεοκρατικά καθεστώτα, οι σοσιαλιστικές και κομμουνιστικές εκδοχές της κυριαρχικής επιβολής κ.λπ.

Συνεπώς δεν μας ενδιαφέρει να στρέψουμε την προσοχή και τα πυρά μας ενάντια στη δημοκρατία χαϊδεύοντας τα αυτιά των εντολέων για την επιβολή εναλλακτικών μορφών εξουσίας.

Δεν ανταλλάσσουμε την αντικρατική και αναρχική στάση και δράση με μορφές οργάνωσης (αυτοοργάνωση, αυτοδιαχείριση, ελευθεριακές ή επαναστατικές μορφές συνδικαλισμού κ.λπ.) που αποτελούν την εναλλακτική λύση για την αναπαραγωγή της εξουσίας, της εκμετάλλευσης και της καταστροφής αυτού που έχει απομείνει από το φυσικό περιβάλλον.

Η εκλογική απεργία μπορεί να είναι μια καθολική αντιπαράθεση στους ιθύνοντες της εξουσίας και της εκμετάλλευσης. Δεν στρέφεται ενάντια στην κοινοβουλευτική μορφή διαχείρισης για να την αντικαταστήσει από μια μορφή αμεσοδημοκρατίας.

Καλούμαστε να μην ψηφίσουμε από την ίδια την πραγματικότητα. Που όσο την αντιλαμβανόμαστε, τόσο κατανοούμε κι είμαστε σίγουροι πως είναι δύσκολο να υποτάξουν το φρόνημα, παρ’ ότι μας διατηρούν σε συνθήκες σκλαβιάς, που συγκαλύπτεται με διάφορα οικονομικά δοσίματα ή πολιτικά τεχνάσματα, όπως οι εκλογές.

Γι’ αυτό η εκλογική απεργία είναι μια στάση και πράξη στοιχειώδους αυτοσεβασμού του σκλάβου που δεν δέχεται σαν όρο επιβίωσης τη συμμετοχή κι ενίσχυση των όρων δουλείας κι εκμετάλλευσης, τόσο του ίδιου όσο και των υπόλοιπων ανθρώπων.

Είναι μια αχτίδα προς τον δρόμο της ελευθερίας και της δημιουργικότητας των ανθρώπων.

Είναι ένα ακόμα βήμα για την αναζήτηση και διαμόρφωση σχέσεων που θα προσαρμόζονται στις πραγματικές ανάγκες του κόσμου κι όχι δομών που θα επιβληθούν σ’ αυτούς που τις αποδέχτηκαν σαν «λύση» μπροστά στο χειρότερο κακό.

Είναι ένα βήμα που, μέσα από την άρνηση στους δυνάστες της ζωής των ανθρώπων και τους πολιτικούς εκφραστές και διαχειριστές της εκμετάλλευσης, καταπίεσης κι αλλοτρίωσης, μπορεί να ανοίξει άλλους δρόμους.

Εκεί, όπου οι ανθρώπινες κοινότητες θα αποκτήσουν το χαμένο τους νόημα.

Εκεί, όπου η αλληλοβοήθεια, η ελευθερία, η δημιουργικότητα και η αμοιβαία συμφωνία ανάμεσα στους ανθρώπους θα έχουν ουσιαστικό νόημα.

Εκεί, όπου θα κτίζεται η ανθρώπινη ευτυχία και που εμείς την ονομάζουμε ΑΝΑΡΧΙΑ.

Γι’ αυτό, και για χιλιάδες ακόμα λόγους μπορούμε να δυναμώσουμε την ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ και σ’ αυτή την «αναμέτρηση».

Συσπείρωση Αναρχικών