Αντιεξουσιαστικη Κίνηση Αθήνας για τα γεγονοτα στα εξαρχεια

Από το σύνηθες λάθος στο λάθος της συνήθειας


Ο κύριος Χρυσοχοϊδης με την έπαρση της επιστροφής του στην εξουσία και με την βουλιμική διάθεση να απευθυνθεί στα συντηρητικά αντανακλαστικά έκανε ένα εγκληματικό λάθος : να χρησιμοποιήσει τα Εξάρχεια και το «θέαμα» αυτών, θεωρώντας ως μέτρο της κοινωνίας τον άνθρωπο του καναπέ, ενώ αντίθετα, τον ενεργό και συμμέτοχο ως μίασμα. Το κράτος διαμέσου της αστυνομίας πήρε θέση. Εμείς, στον αντίποδα μιας κοινωνίας «σιγής νεκροταφείου» και ολοκληρωτικού ελέγχου και μην έχοντας άλλη επιλογή, με μεθοδικότητα και αποφασιστικότητα θα οργανώσουμε την αντίστασή μας.
Η ΚΑΤΟΧΗ των Εξαρχείων, αυτού του μητροπολιτικού κέντρου της επικράτειας, εδώ και μια εβδομάδα δημιουργεί την εικόνα ενός φρουρούμενου εβραϊκού γκέτο σε μια μεγαλούπολη της Ευρώπης, τέλη της δεκαετίας του ʼ30. Κυκλωμένα στρατιωτικά τα Εξάρχεια, υφίστανται τον ολοκληρωτισμό της καταστολής, ενώ οι άνθρωποι-χρήστες των Εξαρχείων, τον καθημερινό έλεγχο και τις επαναλαμβανόμενες εξακριβώσεις. Σε κάθε στενό, σε κάθε δρόμο ακόμη και στο κέντρο της πλατείας κυκλοφορούν όλες οι ομάδες της αστυνομίας. Ακόμη κι αυτοί της ομάδας Δέλτα περνούν, κοιτάζοντας προκλητικά δεξιά κι αριστερά, βρίζοντας και προκαλώντας με έναν ανυποψίαστο και αφελή τσαμπουκά. Τα δόγματα μηδενικής ανοχής, στρατικοποίησης των μεγαλουπόλεων, οι ασάφειες περί «ασύμμετρων απειλών» και η κατασκευή του νέου τύπου «εσωτερικού εχθρού», ως ιδεολογήματα της σύγχρονης κυριαρχίας, απαιτούν την εφαρμογή τους για την εύτακτη λειτουργία της κοινωνίας των αφεντικών.
Τα Εξάρχεια μπορούν να ζήσουν χωρίς φαγητό, χωρίς νερό ακόμη και χωρίς οξυγόνο. Δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ. Το αντιεξουσιαστικό κίνημα με την τριαντάχρονη καθημερινή δράση του για όλα τα ζητήματα που αφορούν τον εργαζόμενο, το μετανάστη, το φυλακισμένο, τη νεολαία, την ενέργεια, τους ελεύθερους χώρους, τις ελευθερίες και τα δικαιώματα έχει αποκτήσει ισχυρές κοινωνικές ρίζες στην Ελλάδα. Η βιωματική του πλέον κοινωνικοϊστορική του εμπειρία το καθιστά βασική συνισταμένη του ευρύτερου κοινωνικού κινήματος. Οι «περί περιθωρίου» θεωρίες έχουν προ πολλού πέσει σε αχρηστία. Η κοινωνική του απεύθυνση είναι πιο ώριμη σήμερα παρά ποτέ. Ακριβώς σε αυτή τη συγκυρία διάλεξε να παίξει το θέαμα των Εξαρχείων ο κύριος Χρυσοχοϊδης, συνεπικουρούμενος από τον πρώην ολίγοΣυν και πρώην ολίγο φιλοξενούμενο του Πόρτο-Καρράς Σπύρο Βούγια.
Όσο αναφορά τους κατοίκους και τους μαγαζάτορες των Εξαρχείων, γνωρίζουν ότι η προσέλευση του κόσμου στην περιοχή γίνεται από όλη την Αττική και από όλη την Ελλάδα, όπως γνωρίζουν τις αντιφάσεις και τα προβλήματα των Εξαρχείων. Αυτό όμως που τώρα διαπιστώνουν είναι ότι δεν πρόκειται για αστυνόμευση αλλά για ΚΑΤΟΧΗ και ότι καμία συνοικία της Αθήνας δεν αντέχει να τρέφει 500 αστυνομικούς ανά στρέμμα στην πλάτη της. Η σύγκρουση των αξιών και σημασιών δε λύνεται με αποκλεισμούς αλλά με τη σύνθεση και την αλληλεπίδραση. Η πρότασή μας για τα Εξάρχεια γίνεται εδώ και πέντε χρόνια καθημερινή επιβεβαίωση μέσα από εκατοντάδες, πολύπλευρες και πολύμορφες εκδηλώσεις που έχουμε πραγματοποιήσει.
Ο κύριος Χρυσοχοϊδης προτείνει το αίμα ως προοπτική. Εμείς προτείνουμε τη ζωή, που όσο δύσκολη κι αν είναι, αξίζει τον κόπο.
Αρχής γενομένης από την Παρασκευή, ώρα 17:30, θα είμαστε στη συγκέντρωση που καλούν συλλογικότητες και κάτοικοι των Εξαρχείων καθώς και στις επόμενες προγραμματισμένες που θα ακολουθήσουν.

ΕΞΩ Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΚΑΤΟΧΗΣ ΑΠΟ ΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ-ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΟ ΓΚΕΤΟ ΣΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΥ

ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΑΘΗΝΑΣ