Μηδενική ανοχή και κοινωνικός έλεγχος

Οπως είπε πρόσφατα στην «Καθημερινή» ο Χρυσοχοΐδης, στα νιάτα του ήταν τροτσκιστής, οπότε ευλόγως δεν προσεύχεται στο εικόνισμα του Στάλιν. Πόσο μάλλον τώρα, που έχει γίνει ένας καθαρόαιμος σοσιαλφασίστας, με ιδιαίτερα στενές σχέσεις με την αμερικάνικη υπερδύναμη.



Μπορεί τελευταία να εμφανίζεται εντελώς «σαλταρισμένος», προκαλώντας αισθήματα αηδίας σε όποιον τον βλέπει, όμως η στρατηγική της «μηδενικής ανοχής» που έχει διακηρύξει δεν είναι δικής του έμπνευσης, ούτε στοχεύει μόνο τον αντιεξουσιαστικό χώρο. Ο αντιεξουσιαστικός χώρος, ένας χώρος με μαχητική ακτιβιστική δράση, είναι ο «δαίμονας» που χρειάζονται οι διαχειριστές της κρατικής καταστολής, προκειμένου διά του τρόμου να πετύχουν την κοινωνική πειθάρχηση και τον έλεγχο, ενόψει πιθανών κοινωνικών εκρήξεων, αφού θεωρείται δεδομένο ότι η συναίνεση δεν πρόκειται να «περπατήσει» με τέτοια επίθεση ενάντια στους εργαζόμενους και τη νεολαία.



Ο υπουργός Καταστολής παίζει με τους φόβους των «νοικοκυραίων» με τον τρόπο που έπαιζαν ο Μουσολίνι και ο Χίτλερ. Συνδέει την κάθε είδους μαχητική πολιτική δράση με το λεγόμενο «κοινό έγκλημα», για να νομιμοποιήσει όσο γίνεται πλατύτερα κοινωνικά την παραβίαση και των στοιχειωδέστερων κοινωνικών δικαιωμάτων που αναγνωρίζει στους πολίτες του το αστικό καθεστώς. Με τη βοήθεια πάντα των ΜΜΕ και όλων των αντιπολιτευόμενων κομμάτων.


http://www.eksegersi.gr/keimena12/581/mhdenikh.htm