ΜΟΝΗ ΕΛΠΙΔΑ: Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

Μετά την πεντάχρονη οικονομική αφαίμαξη και αναλγησία που επέβαλε η Ν.Δ., το εκλογικό σώμα επέλεξε το ΠΑΣΟΚ ως νέο διαχειριστή της εξουσίας. Το πιο προκλητικό στοιχείο της νέας κυβέρνησης είναι η παραπλανητική λεκτική μεταμφίεση. Προεκλογικά μας γέμισαν με ψεύτικες υποσχέσεις. Λίγες όμως μέρες μετά την ορκωμοσία, με απίστευτη θρασύτητα επικαλούνται το ευτελές επιχείρημα που επικαλούνται όλες οι νεοεκλεγμένες κυβερνήσεις εδώ και 30 χρόνια, δηλαδή «παραλάβαμε καμένη γη». Προμηνύουν έτσι, ότι την κρίση θα πληρώσουν πάλι οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι.

Μπορούμε μήπως να περιμένουμε;
· Οι απολύσεις έγιναν καθημερινό φαινόμενο και η ανεργία καλπάζει. Σύμφωνα με δήλωση του υπουργού εργασίας Λομβέρδου η καταγεγραμμένη ανεργία φτάνει στο 13% , ενώ πρόσφατη έρευνα του ΙΝΕ (της ΓΣΕΕ) έδειξε ότι η πραγματική ανεργία προσεγγίζει το 17%.
· Οι εργασιακές σχέσεις διαρκώς ελαστικοποιούνται: Συμβάσεις ορισμένου χρόνου, 4ωρες βάρδιες, εξαντλητικές απλήρωτες υπερωρίες και ενοικιάσεις εργαζομένων διαμορφώνουν έναν εργασιακό μεσαίωνα. Η επισφάλεια και η μαύρη εργασία αυξάνουν με ιλιγγιώδη ταχύτητα.
· Οι μισθοί των νέων συμπιέζονται διαρκώς. Έφτασαν στα 500 ευρώ. Η νέα γενιά πληρώνει πολύ ακριβά τη λεηλασία των εργασιακών δικαιωμάτων που επιβάλλει η απληστία του κεφαλαίου.
· Χιλιάδες εργαζόμενοι στα stage απολύονται χωρίς δισταγμό και ρίχνονται στην ανεργία. Το καθεστώς των stage δημιουργήθηκε από τις προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και επεκτάθηκε από τη Ν.Δ στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Σύμφωνα με τις νέες εξαγγελίες τα stage θα καταργηθούν μόνο στο δημόσιο.
· Το ευτελές επίδομα ανεργίας δίνεται με ασφυκτικές προϋποθέσεις. Ελάχιστοι άνεργοι μπορούν πια να το πάρουν. Επίσης, το πολυσυζητημένο επίδομα «κοινωνικής αλληλεγγύης» δε φτάνει για όλους όσους το έχουν ανάγκη.
· Οι δολοφονημένοι εργάτες, στα λεγόμενα «εργατικά ατυχήματα», μέσα στο 2009 έφτασαν τους 70. Τα μη θανατηφόρα εργοδοτικά εγκλήματα (εγκαύματα, αναπηρία, τύφλωση, ακρωτηριασμός και πολλά άλλα) ξεπερνούν τα 10.000 κάθε χρόνο.
· Τα χιλιάδες κενά στην εκπαίδευση τεμαχίζονται παράνομα και καλύπτονται με εξοργιστικά κακοπληρωμένους ωρομίσθιους.
· Συνεχίζεται αμείωτο το σύγχρονο δουλεμπόριο ελλήνων και μεταναστών στους εργολάβους καθαριότητας. Οι μετανάστες εργάτες παραμένουν το πιο εκμεταλλευόμενο κομμάτι της εργατικής τάξης.
· Η λεηλασία της δημόσιας περιουσίας ξεπέρασε κάθε όριο. Μετά τον ΟΤΕ, την Ολυμπιακή, τα Ναυπηγεία και τις ακτές ήρθε η ιδιωτικοποίηση των λιμανιών. Η νέα κυβέρνηση συνεχίζει αταλάντευτα το έργο της ΝΔ.

Μήπως πρέπει να νιώθουμε αισιόδοξοι με τη νέα κυβέρνηση;
Προκαλώντας τη νοημοσύνη μας οι «σοσιαλιστές» πολιτευτές ισχυρίζονται πως είναι ευαίσθητοι, πως σέβονται τα δημοκρατικά και εργασιακά δικαιώματα και πως προστατεύουν τους ασθενέστερους. Από τις πρώτες όμως μέρες έδειξαν τι εννοούν πραγματικά.
· Την Πέμπτη 15 Οκτώβρη φόρτωσαν με «σοσιαλιστικό» ξύλο τους διαδηλωτές εργάτες της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης. Οι εργάτες διαδήλωναν στο Υπουργείο Εργασίας για να καταγγείλουν την επιδότηση των εργοδοτών και για να διεκδικήσουν έκτακτο επίδομα 1500 ευρώ για τους ανέργους. Τα τελευταία χρόνια οι κυβερνήσεις επιδοτούν τους εργοδότες (!) ισχυριζόμενες πως έτσι μειώνουν την ανεργία. Το ίδιο κάνει και η νέα κυβέρνηση. Σύμφωνα με τις δηλώσεις του Λομβέρδου προτίθεται να επιδοτήσει και τις εταιρίες ενοικίασης εργαζομένων ! Ετοιμάζει δηλαδή νέα δώρα προς το κεφάλαιο.
· Το Σάββατο 17 Οκτώβρη χτύπησαν με γκλοπ και χημικά τη διαδήλωση προς το Αστυνομικό Τμήμα της Νίκαιας. Η διαδήλωση οργανώθηκε για να καταγγελθούν τα αστυνομικά βασανιστήρια που οδήγησαν στο θάνατο του Μοχάμεντ Καμράν. Συνελήφθησαν 8 διαδηλωτές (οι περισσότεροι εκτός του χώρου των συγκρούσεων) και παραπέμφθηκαν με το νέο κουκουλονόμο. Ο νέος αυτός κατασταλτικός νόμος μετατρέπει τα μέχρι χθες πλημμελήματα σε κακουργήματα. Έτσι οι συλληφθέντες διαδηλωτές βρίσκονται σήμερα κατηγορούμενοι σε βαθμό κακουργήματος.
Το σκηνικό συμπληρώνεται με τον άγριο ξυλοδαρμό ανηλίκων Αφγανών στην Παγανή της Λέσβου. Ένας 16χρονος μεταφέρθηκε σε άσκημη κατάσταση στο νοσοκομείο. Ο ξυλοδαρμός έγινε δύο μέρες μετά την επίσκεψη βιτρίνας του υφυπουργού Βούγια, ο οποίος με απίστευτη υποκρισία δήλωσε ότι «συγκινήθηκε» βλέποντας τους κολασμένους.
Η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, πέρα από τις όποιες κινήσεις εντυπωσιασμού, συνεχίζει την πολιτική της Ν.Δ.: «μηδενική ανοχή στη λαθρομετανάστευση». Δηλαδή μηδενική ανοχή στην προσπάθεια των κολασμένων του «Τρίτου Κόσμου» να ξεφύγουν από τη δυστυχία, τη φτώχεια, τους πολέμους, τις δικτατορίες που η αναπτυγμένη Δύση, μαζί και η Ελλάδα, επιβάλλει σε αυτούς τους λαούς.
· Επί εβδομάδες οργανώνουν εκτεταμένη αστυνομική τρομοκρατία στα Εξάρχεια αλλά και σε κάθε νεολαιίστικο χώρο σε όλη την Ελλάδα. Οι συλλήψεις, οι εξευτελισμοί στη μέση του δρόμου, οι παράνομες κρατήσεις και σωματικές έρευνες μέσα στα Αστυνομικά Τμήματα και στη ΓΑΔΑ έγιναν πια καθημερινότητα.
· Την Τρίτη 3 Νοέμβρη ανακοινώνουν εισαγγελική δίωξη εναντίον των μαθητικών καταλήψεων. Επιχειρούν έτσι να διαλύσουν κάθε χώρο συνάντησης και αγωνιστικής οργάνωσης της νεολαίας και να καλλιεργήσουν το φόβο, την παθητικότητα και το μίζερο ατομικισμό Με τη συνδρομή των ΜΜΕ επιδιώκουν να επιβάλουν ένα νέο δόγμα μηδενικής ανοχής.
· Την Παρασκευή 6 Νοέμβρη ξεκίνησαν δικαστικές διώξεις εναντίον των απεργών του ΟΛΠ . και άρχισαν να απειλούν ανοιχτά με επιστράτευση. Χωρίς κανένα δισταγμό μεθοδεύουν την πλήρη υλοποίηση της σύμβασης με την COSCO. Η σύμβαση αυτή οδηγεί σε κατεδάφιση όλων των εργασιακών δικαιωμάτων των λιμενεργατών και σε απώλεια θέσεων εργασίας.

Κυβέρνηση και καπιταλιστές κάνουν την δουλειά τους.
Εμείς όμως οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι μετανάστες, οι φοιτητές,
θα πάρουμε τις τύχες στα χέρια μας;
Θα μείνουμε θεατές στο μακάβριο σκηνικό που μας στήνουν με θύματα τους εαυτούς μας ή θα ορθώσουμε το ανάστημά μας; Θα οργανώσουμε την αντίδρασή μας; Θα διεκδικήσουμε μισθούς που να καλύπτουν τις ανάγκες μας, και συντάξεις που να μας επιτρέπουν να ζούμε; Ή θα αφήσουμε για μια ακόμη φορά τις ελπίδες μας στα χέρια των κυβερνήσεων, στα χέρια των εργοδοτών, στα χέρια της γραφειοκρατίας των συνδικάτων;
Από την ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτα. Δεν πρόκειται να πάρουν καμία πρωτοβουλία για την ανατροπή αυτής της κατάστασης. Η μέχρι σήμερα στάση τους στο ζήτημα του ΟΛΠ, των stage, της καταστολής και των δικαστικών διώξεων είναι αρκετά αποκαλυπτική. Δεκανίκια της κυβέρνησης και των αφεντικών πρέπει να θεωρηθούν παρά συνδικαλιστικές οργανώσεις που διεκδικούν.
Ούτε όμως μπορούμε να ελπίζουμε στο ΠΑΜΕ. Αυτό που χαρακτηρίζει το ΠΑΜΕ είναι η απομονωτική ταχτική (μόνο του, μακριά από κάθε άλλη αγωνιστική διάθεση). Υπονομεύει κάθε αγώνα που δεν ελέγχει ή δεν μπορεί να ελέγξει. Αδιαφορεί για τη νίκη των κινητοποιήσεων. Νοιάζεται αποκλειστικά για την εξαγωγή «πολιτικών συμπερασμάτων», δηλαδή για την εξαργύρωση των αγώνων σε ψήφους. Με μια τέτοια ταχτική εμποδίζει τη μαζικοποίηση και τη δυναμική ανάπτυξη των αγώνων.

Δεν μπορούμε να ελπίζουμε σε κανενός είδους ανάθεση
Ο σύγχρονος καπιταλισμός έχει μπει σε μία βαθιά κρίση. Για να αντιμετωπίσουν την κρίση κεφάλαιο και κράτος καταφεύγουν στην διαρκή υποτίμηση του άμεσου και έμμεσου μισθού (τις κοινωνικές παροχές). Γι’ αυτό παύουν οριστικά οι παραχωρήσεις που ίσως έκαναν κάποτε. Πριν 20 χρόνια οι εργαζόμενοι απέσπασαν κατακτήσεις με δυναμικούς αγώνες, αλλά κάποιες φορές και με διαδικασίες κορυφής, με τις ντρίπλες κάποιων «ικανών» συνδικαλιστών. Σήμερα σε μια περίοδο «ισχνών αγελάδων» δεν υπάρχει καμία περίπτωση για εύκολες παραχωρήσεις.
Καμία εμπιστοσύνη σε όλους αυτούς που μας προτρέπουν: «Ψήφισέ με να εκλεγώ στο Διοικητικό Συμβούλιο του σωματείου και περίμενε, θα τρέξω εγώ για σένα. Έλα πάλι στις επόμενες εκλογές για να με κρίνεις με την ψήφο σου».
Καμία εμπιστοσύνη σε όλους αυτούς που μας λένε: «Η δύναμη βρίσκεται στις θέσεις και τα αξιώματα των Διοικητικών Συμβουλίων των πρωτοβάθμιων σωματείων, των Ομοσπονδιών και των Εργατικών Κέντρων».
Η λογική της «ανάθεσης» που καλλιεργείται από πράσινους, γαλάζιους, ροζ ή κόκκινους συνδικαλιστές δοκιμάζεται διαρκώς και αποδεικνύει ότι είναι αναποτελεσματική. Οδήγησε σε απομόνωση των εργαζομένων και άνοιξε πεδία για μεγάλα ξεπουλήματα. Ας θυμηθούμε τη στάση της ΓΣΕΕ στο ασφαλιστικό τα τελευταία 17 χρόνια και την διετή Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας του 2008, με αυξήσεις 1 ευρώ την ημέρα.
Παρόμοια όμως στάση συναντάμε και στα ζητήματα που διαχειρίζονται οι Ομοσπονδίες, τα Εργατικά Κέντρα αλλά και η πλειοψηφία των πρωτοβάθμιων σωματείων κλαδικών, επιχειρησιακών, ομοιοεπαγγελματικών.

Ο αγώνας στα χέρια μας
Αποτελέσματα μπορεί να φέρει μόνο ο σκληρός και αταλάντευτος αγώνας με τη συμμετοχή των ίδιων των θιγόμενων, δηλαδή με διαδικασίες βάσης και όχι κορυφής. Χρειαζόμαστε αποφάσεις βγαλμένες από μαζικές Γενικές Συνελεύσεις. Οι κινητοποιήσεις και όλες οι δράσεις πρέπει να στηρίζονται στην αυτοοργάνωση των εργαζομένων και των ανέργων. Η υπεράσπιση των δικαιωμάτων, η διεκδίκηση καλύτερων μισθών και συνθηκών εργασίας είναι υπόθεση των ίδιων των εργατών και όχι κάποιων ειδικών. Τα προβλήματα τα λύνουν οι αγώνες με την άμεση και αποφασιστική συμμετοχή των εργαζομένων και η αλληλεγγύη.
Προσπάθειες σε τέτοια αμεσοδημοκρατική κατεύθυνση υπάρχουν και πρέπει να ενισχυθούν. Τέτοιες προσπάθειες γίνονται σε κάποια επιχειρησιακά και κλαδικά σωματεία του ιδιωτικού τομέα. Αναφέρουμε παραδειγματικά τη δράση του σωματείου της WIND. Πρόσφατα, το σωματείο της WIND είχε μία σημαντική νίκη, η εργοδοσία αναγκάστηκε να ανακαλέσει την απόλυση μέλους του ΔΣ του Σωματείου. Η ανάκληση αυτή έγινε την ημέρα της απεργίας που κήρυξε και οργάνωσε το σωματείο με αποτελεσματικό τρόπο!
Την αμεσοδημοκρατική δράση προωθούν και μια σειρά εργατικές συλλογικότητες (ομάδες, κινήσεις, πρωτοβουλίες, ανοιχτές συνελεύσεις) που συγκροτούνται σε χώρους δουλειάς και κλάδους.

Μπορούμε να έχουμε επιτυχίες, αρκεί να κινητοποιηθούμε εμείς οι ίδιοι. Μόνο με αγώνες που είναι έργο δικό μας μπορούμε να ελπίζουμε στην υπεράσπιση και διεύρυνση των δικαιωμάτων μας.
Μόνο έτσι μπορούμε να πάρουμε στα χέρια μας τον πλούτο που εμείς παράγουμε, αποσπώντας τον από τους καπιταλιστές που τον ιδιοποιούνται με την ιδιοκτησία τους.

Η δική μας προσπάθεια
Σαν Ανοιχτή Συνέλευση κινηθήκαμε μέχρι τώρα στην κατεύθυνση στήριξης των εργατικών αγώνων, μικρών ή μεγάλων, με όπλο την ταξική αλληλεγγύη. Σε αυτή την κατεύθυνση θα κινηθούμε οργανωμένα και το επόμενο διάστημα.

- Σας καλούμε να υποστηρίξετε αυτή την πρωτοβουλία μας με τη δική σας άμεση συμμετοχή.
- Σας καλούμες σε συσπείρωση πέρα από τους διαχωρισμούς με τους οποίους επιδιώκουν να μας διασπούν (ντόπιοι - μετανάστες, δημόσιος - ιδιωτικός τομέας, πλήρους απασχόλησης – ωρομίσθιοι, αορίστου χρόνου – συμβασιούχοι, υψηλόμισθοι – χαμηλόμισθοι, εργαζόμενοι – άνεργοι κοκ).
- Σας καλούμε σε οργάνωση στους χώρους δουλειάς και σε δυνάμωμα της αλληλεγγύης σε όποιο κομμάτι εργαζομένων αγωνίζεται.

Μοναδικός μας στόχος πρέπει να είναι το συνολικό συμφέρον των εργαζομένων.
ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ – ΑΝΕΡΓΩΝ

anoixti_synelefsi@yahoo.gr