Μετά από μια κοινωνική εξέγερση είναι σύνηθες να προβάλλεται με επιτακτικό τρόπο η ανάγκη «κεφαλαιοποίησης των κερδών», που θεωρείται ότι αποκομίσθηκαν σε κινηματική βάση. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις ο ρεφορμισμός για τους αναρχικούς μοιάζει πολύ με την ύπαρξη πληθωριστικού χρήματος. Μια κατάσταση, δηλαδή, όπου με πολλά χρήματα, μπορεί κανείς να αγοράσει λίγα πράγματα. Μ’ άλλα λόγια οι «πειρασμοί» να ρίξουν οι αναρχικοί όλο και περισσότερο νερό στο κρασί τους, φαίνονται κάτι παραπάνω από δελεαστικοί, αφού τα αποτελέσματα προβάλλονται ως χειροπιαστά. Άλλοι αποποιούνται την ως τότε επιλογή τους να υπογράφουν ή να παρευρίσκονται σε μια κινητοποίηση ως αναρχικοί. Άλλοι πάλι θυμούνται όψιμα την αναρχική «ταυτότητά» τους και όχι μόνο αρχίζουν να την επιδεικνύουν με ιδιαίτερη ζέση, αλλά και με περίσσεια υποκρισία, παραγοντίσκοι δεινοί, «φροντίζουν» δήθεν (τρομάρα τους) για την οργάνωση της «ενότητας» του «κινήματος». Παρ' όλα αυτά η «αγοραστική» ικανότητα, όπως είπαμε και πιο πάνω παραμένει από χέρι περιορισμένη.
Επιτυγχάνεται, όμως, η ένταξη στην αφομοιωτική διαδικασία και μάλιστα όχι με τη στενή, αλλά και με την ευρύτερη έννοια, αφού από την ουσία και το πνεύμα μιας εξέγερσης δεν μένουν παρά γενικόλογα συνθήματα, σύμβολα και «ήρωες» απαραίτητοι για τη συσπείρωση ετερόκλητων «υποκειμένων» και την εκπλήρωση ενίοτε απωθημένων, όπως η σύνδεση με την ...«εργατική τάξη».
Διαδεδομένες είναι και οι αυταπάτες που καλλιεργούνται στ' όνομα ενός ενοχικού συνδρόμου, που δήθεν χαρακτηρίζει την αριστερά και πηγάζει από το «ένδοξο και ηρωικό» παρελθόν της, γεγονός που ορισμένοι επαναστάτες υποστηρίζουν ότι είναι δέον να εκμεταλλεύονται. Μεγαλύτερο ψεύδος, βέβαια, δεν μπορεί να υπάρξει. Αφ' ενός γιατί γνωρίζουν ότι δεν είναι σε θέση να εκμεταλλευτούν κανένα κομματικό μηχανισμό. Αφ' ετέρου τα περί ενοχικού συνδρόμου είναι απλά γελοιότητες, που απευθύνονται σε αφελείς και ηλίθιους, που θα πειστούν για την αναγκαιότητα στήριξης σε αριστερά δεκανίκια.
Ο Συ.ριζ.α. λόγου χάρη έχει ξεκαθαρίσει μέσω βουλευτών του ποιοι είναι οι λόγοι, που τον οδηγούν στην «κατανόηση» φαινομένων κοινωνικής βίας. Με απλά λόγια εξηγούν ότι είναι «αντιεπιστημονική» η θέση των «δεξιών» που ζητούν να μην υπάρχει «καμία κατανόηση για πράξεις βίας και καμία δικαιολογία στα όποια κίνητρα της βίας και των εξτρεμιστών», επειδή «για να καταπολεμηθεί η βία πρέπει να ξέρουμε τα αίτιά της», επειδή «πρέπει να κατανοήσουμε γιατί αλλού δημιουργείται αυτό το φαινόμενο και αλλού όχι». Μ' άλλα λόγια οι «καλοί» αριστεροί υποστηρίζουν ότι οι «κακοί» δεξιοί είναι ανεπαρκείς και ανίκανοι στην καταστολή εκδηλώσεων κοινωνικής βίας για τον απλούστατο λόγο, ότι δεν έχουν κατανοήσει τα αίτιά τους, και τελικά βάλλουν, απλά, εναντίον των συμπτωμάτων τους με αποτέλεσμα την αναπαραγωγή τους.
Και όμως την ευρύτερη περίοδο που διανύουμε, η δυνατότητα εκ μέρους των εξουσιαστών να ελέγχουν την κοινωνία σε ικανοποιητικό γι' αυτούς βαθμό παραμένει ζητούμενο γι αυτούς και όχι δεδομένο.
Πιστεύουμε τελικά η αντιεκλογική δραστηριοποίηση να είναι αντίστοιχη με την ένταση της κοινωνικής εξέγερσης του Δεκέμβρη, της πολύχρονης παρουσίας και δράσης των αναρχικών στον ελλαδικό χώρο και των αυξημένων δυνατοτήτων που απορρέουν από την ολοένα και μεγαλύτερη κοινωνική αποστροφή για την πολιτική, όλους τους πολιτικούς και το σύνολο των θεσμών. Για τους αναρχικούς οι επερχόμενες εκλογές είναι μια ακόμα ευκαιρία να ξεκαθαρίσουν ότι δεν θέλουν να «ισιώσουν» τα στραβά του κράτους και του καπιταλισμού που βρίσκεται σε «κρίση».
Ή μήπως θα δούμε να επιπλέουν προτάγματα, που θα μας καλούν να «αυτοοργανώσουμε» την ψήφο μας;
Ένα αστείο κάναμε, μην το σκέφτεστε «σύντροφοι», δεν είμαστε και στο πίσω μέρος τους μυαλού σας…
Ο Κύκλος Σύνταξης της ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ
Επιτυγχάνεται, όμως, η ένταξη στην αφομοιωτική διαδικασία και μάλιστα όχι με τη στενή, αλλά και με την ευρύτερη έννοια, αφού από την ουσία και το πνεύμα μιας εξέγερσης δεν μένουν παρά γενικόλογα συνθήματα, σύμβολα και «ήρωες» απαραίτητοι για τη συσπείρωση ετερόκλητων «υποκειμένων» και την εκπλήρωση ενίοτε απωθημένων, όπως η σύνδεση με την ...«εργατική τάξη».
Διαδεδομένες είναι και οι αυταπάτες που καλλιεργούνται στ' όνομα ενός ενοχικού συνδρόμου, που δήθεν χαρακτηρίζει την αριστερά και πηγάζει από το «ένδοξο και ηρωικό» παρελθόν της, γεγονός που ορισμένοι επαναστάτες υποστηρίζουν ότι είναι δέον να εκμεταλλεύονται. Μεγαλύτερο ψεύδος, βέβαια, δεν μπορεί να υπάρξει. Αφ' ενός γιατί γνωρίζουν ότι δεν είναι σε θέση να εκμεταλλευτούν κανένα κομματικό μηχανισμό. Αφ' ετέρου τα περί ενοχικού συνδρόμου είναι απλά γελοιότητες, που απευθύνονται σε αφελείς και ηλίθιους, που θα πειστούν για την αναγκαιότητα στήριξης σε αριστερά δεκανίκια.
Ο Συ.ριζ.α. λόγου χάρη έχει ξεκαθαρίσει μέσω βουλευτών του ποιοι είναι οι λόγοι, που τον οδηγούν στην «κατανόηση» φαινομένων κοινωνικής βίας. Με απλά λόγια εξηγούν ότι είναι «αντιεπιστημονική» η θέση των «δεξιών» που ζητούν να μην υπάρχει «καμία κατανόηση για πράξεις βίας και καμία δικαιολογία στα όποια κίνητρα της βίας και των εξτρεμιστών», επειδή «για να καταπολεμηθεί η βία πρέπει να ξέρουμε τα αίτιά της», επειδή «πρέπει να κατανοήσουμε γιατί αλλού δημιουργείται αυτό το φαινόμενο και αλλού όχι». Μ' άλλα λόγια οι «καλοί» αριστεροί υποστηρίζουν ότι οι «κακοί» δεξιοί είναι ανεπαρκείς και ανίκανοι στην καταστολή εκδηλώσεων κοινωνικής βίας για τον απλούστατο λόγο, ότι δεν έχουν κατανοήσει τα αίτιά τους, και τελικά βάλλουν, απλά, εναντίον των συμπτωμάτων τους με αποτέλεσμα την αναπαραγωγή τους.
Και όμως την ευρύτερη περίοδο που διανύουμε, η δυνατότητα εκ μέρους των εξουσιαστών να ελέγχουν την κοινωνία σε ικανοποιητικό γι' αυτούς βαθμό παραμένει ζητούμενο γι αυτούς και όχι δεδομένο.
Πιστεύουμε τελικά η αντιεκλογική δραστηριοποίηση να είναι αντίστοιχη με την ένταση της κοινωνικής εξέγερσης του Δεκέμβρη, της πολύχρονης παρουσίας και δράσης των αναρχικών στον ελλαδικό χώρο και των αυξημένων δυνατοτήτων που απορρέουν από την ολοένα και μεγαλύτερη κοινωνική αποστροφή για την πολιτική, όλους τους πολιτικούς και το σύνολο των θεσμών. Για τους αναρχικούς οι επερχόμενες εκλογές είναι μια ακόμα ευκαιρία να ξεκαθαρίσουν ότι δεν θέλουν να «ισιώσουν» τα στραβά του κράτους και του καπιταλισμού που βρίσκεται σε «κρίση».
Ή μήπως θα δούμε να επιπλέουν προτάγματα, που θα μας καλούν να «αυτοοργανώσουμε» την ψήφο μας;
Ένα αστείο κάναμε, μην το σκέφτεστε «σύντροφοι», δεν είμαστε και στο πίσω μέρος τους μυαλού σας…
Ο Κύκλος Σύνταξης της ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ
http://www.anarchy.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=271&Itemid=1
.gif)
