ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

Η πρώτη κιόλας εβδομάδα της προεκλογικής περιόδου επιβεβαίωσε πως η μόνη συνεπής ταξική στάση σ’ αυτό το πανηγύρι της αστικής δημοκρατίας είναι η αποχή. Είναι η ταξική πολιτική απάντηση στην α-πολιτική των εκλογών.

Με τη σύμφωνη γνώμη των δυο μεγάλων κομμάτων εξουσίας, διαμορφώθηκε ήδη ένα σκηνικό μονομαχίας ανάμεσα σε δυο πρόσωπα. Ποιος είναι ο καταλληλότερος για πρωθυπουργός, ο κουρασμένος Καραμανλής, που θέλει να φύγει μια ώρα γρηγορότερα, ή ο φρέσκος Παπανδρέου; Οι δυο εκλεκτοί της εξουσίας έχουν μετατραπεί σε εμπόρευμα, το οποίο έμπειροι διαφημιστές ανέλαβαν να παρουσιάσουν όσο γίνεται πιο ελκυστικό. Με όρους διαφήμισης και όχι με όρους πολιτικής. Η ξεφτίλα έχει ήδη ξεπεράσει κάθε προηγούμενη αναμέτρηση. Τους καθορίζουν ακόμη και τα ρούχα που θα φορούν, τον τρόπο που θα στήνονται μπροστά στις κάμερες, πώς θα κουνούν τα χέρια τους και όλα τα συναφή.

Από την άλλη, τα κόμματα που φιλοδοξούν να ασκήσουν αντιπολίτευση και στους δύο, μαζεύτηκαν στη γωνιά τους και το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να γίνει μεγαλύτερη η δική τους γωνιά και μικρότερη του άλλου. Κυβέρνηση θα υπάρξει οπωσδήποτε, επαναλαμβάνει συνεχώς η Παπαρήγα, αναγορεύοντας σε βασικό εχθρό του Περισσού τη θεωρία της «ακυβερνησίας», που μπορεί να τους κόψει ψήφους. Ποιος είναι ο ρόλος του κόμματός της; Να τους κάνουμε τη ζωή δύσκολη, απαντά. Γιατί όμως θα τους κάνει τη ζωή δύσκολη αν πάρει ας πούμε 10% και δεν τους την έκανε με το 8% που είχε ως τώρα; Ο ΣΥΡΙΖΑ ασχολείται ακόμα με τα εσωτερικά του και σε λίγο θα ζητά ψήφο ελεημοσύνης, όπως έχει κάνει και στο παρελθόν. Για το ακροδεξιό ΛΑΟΣ δεν λέμε τίποτα, γιατί δεν διεκδικεί τίποτα εκτός από το ρόλο του ακροδεξιού αγκαθιού που πιέζει ολόκληρο το πολιτικό σύστημα.

Το παιχνίδι είναι εντελώς «πουλημένο». Ολοι θεωρούν πως το ΠΑΣΟΚ θα κερδίσει (έστω κι αν χρειαστούν επαναληπτικές εκλογές) και όλοι θεωρούν δεδομένο πως θα διαχειριστεί την καπιταλιστική κρίση με τον ίδιο τρόπο που τη χειρίστηκε ως τώρα η ΝΔ. Τότε γιατί να τρέξουμε να τους ψηφίσουμε; Γιατί να μην τους στείλουμε και πάλι ένα ηχηρότατο μήνυμα απέχοντας από την κάλπη της πεντάρας;

Η αποχή είναι λιποταξία, θα φωνάζουν σε λίγες μέρες εν χορώ όλοι. Λιποταξία από τι; Από ένα στημένο παιχνίδι που το στήσιμό του το παραδέχονται όλοι; Και δεν είναι λιποταξία να τρέχουν οι εργαζόμενοι και οι νέοι να ψηφίζουν, ξέροντας ότι τίποτα δεν πρόκειται ν’ αλλάξει στη ζωή τους με την ψήφο;

Το είπαμε πριν τις ευρωεκλογές, το ξαναλέμε και τώρα. Οι εκλογές είναι μια μέρα. Και η αποχή μια μέρα διαρκεί. Σημασία έχει αυτό που ακολουθεί. Αν πρόκειται για αποχή και άραγμα, ευχαριστούμε, αλλά δεν μας εκφράζει. Εμείς θέλουμε η αποχή να εκφράσει την αποφασιστικότητα για ανάπτυξη της ταξικής πάλης, για ένα νέο ξεκίνημα, σε μια περίοδο που το κεφάλαιο σαρώνει τα πάντα.
ΠΗΓΗ:http://www.eksegersi.gr/keimena12/567/apoxh.htm