Κανένας πόλεμος μεταξύ των λαών - Καμιά ειρήνη μεταξύ των τάξεων

Η άρχουσα τάξη του Κοσσόβου, στην υπηρεσία του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, έχει ανακοινώσει τη δημιουργία ενός άλλου κράτους στα Βαλκάνια στις 17 Φεβρουαρίου. Αρκετές εβδομάδες μετά από εκείνη την πράξη, και τα γεγονότα που την ακολούθησαν, θεωρούμε ότι έχει περάσει αρκετός χρόνος για μας για να προσπαθήσουμε να είμαστε αντικειμενικοί στην κατανόηση αυτών των γεγονότων.Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πίσω από αυτήν την πράξη των Κοσοβάρων αφεντικών και πολιτικών, παρά αυτά που δηλώνουν ως λόγους τους, είναι την επιθυμία τους να επισημοποιήσουν και να εξασφαλίσουν τις θέσεις από τις οποίες μπορούν να εκμεταλλευτούν τον πληθυσμό του Κοσόβου με έναν «πιό ανεξάρτητο» τρόπο. Κάθε κράτος, συμπεριλαμβανομένου του πρόσφατα σχηματισμένου Κοσόβου, έχει τη διατήρηση του καπιταλιστικού συστήματος με τη βία ως τον ανώτερο λόγο για την ύπαρξή του. Ένα σύστημα στο οποίο μια ομάδα εγκληματιών εκμεταλλεύεται τις ζωές των υποδουλωμένων εργαζομένων και αγροτών.Η μεγάλη υποστήριξη που δόθηκε στους πολιτικούς και τα αφεντικά του Κοσόβου από τους πολίτες του Κοσόβου ήταν λόγω των ακόμα φρέσκων αναμνήσεων του απαρτχάιντ του καθεστώτος που ο Milošević έσπρωξε στα όριά του κατά τη διάρκεια της κυριαρχίας του. Μέσω της χρησιμοποίησης του μεσαιωνικού μύθου του Κοσόβου ως όπιο για το λαό, ο Milošević, με τον πιο βάναυσο τρόπο, άσκησε πολιτική προς όφελος της άρχουσας τάξης στη Σερβία. Με την εθνικιστική του πολιτική στραμένη ενάντια στους Αλβανούς, ο Milošević ήταν σε θέση να αποσπά την προσοχή από τα αυξανόμενα κοινωνικά προβλήματα που άρχισαν να θέτουν σοβαρά σε κίνδυνο τη σοσιαλιστική γραφειοκρατία στην πρώην SFRJ (σοσιαλιστική ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας). Θυμόμαστε τη βάναυση πάλη του ενάντια στους αλβανούς εργαζομένους και σπουδαστές, τη λεκτική του διάρροια στο Gazimestan [μνημείο στο Κόσσοβο, όπου είχε δώσει το 1989 ομιλία ο σέρβος πρόεδρος Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς με ακραίο εθνικιστικό περιεχόμενο, από http://en.wikipedia.org/wiki/Gazimestan_speech που προτείνεται στην ιστοσελίδα της ASI για σχετική πληροφόρηση], αλλά και τα εγκλήματά του που έκανε ενάντια στους αλβανούς πολίτες που τους έσπρωξαν στο επίπεδο των πολιτών δευτέρας κατηγορίας. Σήμερα, οι Σέρβοι αφεντικά και πολιτικοί επιθυμούν να επαναλάβουν αυτό το τέχνασμα και για να συνεχίσουν ακάθεκτοι ως στο τέλος με τη ληστεία και την ιδιωτικοποίηση, με το να μας κάνει όλους τρελλούς με τα άπειρα παραμύθια τους για το Κόσοβο.Όπως και εκείνες τις ημέρες, έτσι και σήμερα δεν είναι δυνατό να υπογραμμιστεί αρκετά η επιρροή των μεγάλων δυνάμεων στα γεγονότα που που έγιναν σε Κόσοβο και Βαλκάνια. Η πιό κυρίαρχη κεφαλαιοκρατική δύναμη σήμερα, οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, στην υπηρεσία των οποίων ήταν για αρκετό καιρό ο Milošević, και που, μαζί με τους συμμάχους της, τον έχουν αποκαλέσει μια φορά ακόμη και «παράγοντας της ειρήνης και της σταθερότητας στα Βαλκάνια», βρήκε στην άρχουσα τάξη του Κοσσόβου υπαλλήλους στους οποίους μπορεί, προφανώς, να στηριχτεί πολύ περισσότερο. Και ενώ οι Αλβανοί πολιτικοί φανατίζουν τους ανθρώπους με τις ομιλίες περί απαγκίστρωσης από τα νύχια του σερβικού κράτους, τοποθετούν στην πραγματικότητα τους αλβανικούς λαούς στο χαλινάρι που ελέγχεται από τους δυτικούς εξουσιαστές.Υπό αυτή την έννοια, δεν είναι δυνατό να αμφισβητηθεί ο ΝΑΤΟϊκός χαρακτήρας του νέου Κοσσοβαρικού κράτους. Από τα έγγραφα, όπως το σχέδιο του ειδικού απεσταλμένου των Η.Ε για το Κόσσοβο Martti Ahtisaari, που υποστηρίχτηκε από τις ΗΠΑ και την ΕΕ, είναι σαφές ότι η παρουσία στρατευμάτων του ΝΑΤΟ στο Κόσοβο είναι μια από τις κύριες προϋποθέσεις για την «ανεξαρτησία» του Κοσόβου. Ακριβώς σε αυτό το πλαίσιο είναι σημαντικό να παρακολουθηθεί η ανάπτυξη του κράτους του Κοσόβου, το οποίο γίνεται ένας από τους σημαντικότερους δορυφόρους των ΗΠΑ και της ΕΕ στα Βαλκάνια.Όταν μιλάμε για τις συνθήκες ζωής των διαφορετικών εθνικών κοινοτήτων στο Κόσοβο, δεν είναι ανακριβές να πούμε ότι η κατάσταση, όταν συγκρίνεται με την περίοδο πριν από τους βομβαρδισμούς του 1999 της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας, έχει γυρίσει ανάποδα. οι φρικτές συνθήκες ζωής για τους Σέρβους στο Κόσοβο σήμερα, ένας πληθυσμός ο οποίος δεν είναι δυνατό να κινηθεί ή να ζήσει ελεύθερα χωρίς στρατιωτική παρουσία, παιδιά που δεν είναι σε θέση να πάνε στο σχολείο χωρίς φασαρίες, ηλικιωμένοι άνθρωποι που τρώνε ξύλο από Αλβανούς εθνικιστές κ.λπ., όλα πιστοποιούν την καταστροφική ζωή του μη-αλβανικού πληθυσμού στο Κόσοβο.Αυτοί, οι αντικειμενικά τρομακτικοί όροι ζωής για τους Σέρβους ανθρώπους, χρησιμοποιούνται με τον πιό επίβουλο τρόπο από τη σερβική αστική τάξη για να προωθήσει τα συμφέροντά της, έτσι εγκληματικοί θεσμοί, όπως η Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία, τους χρησιμοποιούν για να προσπαθήσουν να επανακτήσουν τις μεσαιωνικές θέσεις τους. Σκόπιμα συγχέοντας τα συμφέροντα του διωκόμενου πληθυσμού με τα ενδιαφέροντα της εκκλησίας, οι ιερείς σαφώς, ξανά - ακριβώς όπως πολλές φορές πριν τα τελευταία είκοσι χρόνια - συντηρούν και ενισχύουν πολεμοκάπηλες πολιτικές. [Wimpy], αξιολύπητη, στημένη θλίψη, ψεύτικη ανησυχία και σοβινιστικό-καλυμένο αστικό πάθος γίνονται αισθητά σε όλες τις κινήσεις και δηλώσεις των Σέρβων πολιτικών κομμάτων και των θεσμών του Σερβικού κράτους, και συντρίβουν οποιεσδήποτε παραισθήσεις για τις καλές προθέσεις τους.Η Σερβική αστική τάξη εργάζεται στο να διαιρέσει το Κόσοβο χειραγωγώντας τη φρικτή θέση στην οποία βρίσκεται ο Σερβικός πληθυσμός του Κοσόβου, και τους κατευθύνει να αρνηθούν την νομιμοφροσύνη τους σε Αλβανούς και να τους δέσει σε θεσμούς του Σερβικού κράτους. Αυτό, χωρίς αμφιβολία, σημαίνει κακή τύχη για όλους τους Σέρβους εργαζομένους που ζουν έξω από το βόρειο Κόσοβο, και ειδικά για τους περισσότερους από τα δέκα χιλιάδες Σέρβους στην περιοχή Štrpce που βρίσκεται στο νότο Κοσόβο, και που, με βάση αυτό το σενάριο, θα θυσιαστεί για τα ενδιαφέροντα της Σερβικής άρχουσας τάξης.Το Κόσοβο σήμερα είναι ένα κράτος στο οποίο περισσότερο από 50% του πληθυσμού είναι άνεργο, και το λαθρεμπόριο, δωρεές από το εξωτερικό και βοήθεια από συγγενείς που ζουν σε άλλες χώρες είναι ο κύριος τρόπος επιβίωσης για τον πληθυσμό. Ο χρόνος θα δείξει ότι ο θυμός των εργαζομένων του Κοσόβου, λόγω των φρικτών συνθηκών διαβίωσής τους, πολύ σύντομα θα γυρίσει ενάντια σε εκείνους τους ίδιους εξουσιαστές αφού καταλαγιάσει η υστερία που προκλήθηκε από την «ανεξαρτησία» που κερδήθηκε. Αυτό ο θυμός είχε κατευθυνθεί από τους Αλβανούς αφεντικά και πολιτικούς ενάντια στο Σερβικό κράτος και προσωρινά τέθηκε κάτω από το χαλί με τις υποσχέσεις μας καλύτερης ζωής σε ένα νέο κράτος. Η ιστορία άλλη μια φορά θα επιβεβαιώσει ότι τα κράτη δεν έχουν λύσει ποτέ, αλλά μόνο έχουν δημιουργήσει προβλήματα για την εργατική τάξη.Ένας άλλος σοβαρός παράγοντας που πρέπει να ληφθεί υπόψη εάν θέλουμε να πιάσουμε την κατάσταση ως σύνολο είναι, χωρίς αμφιβολία, ο ρόλος του ρωσικού ιμπεριαλισμού. Υπερασπίζοντας τα συμφέροντά της στο διεθνές επίπεδο, η Ρωσική Ομοσπονδία έχει βρεί στο επεισόδιο του Κοσόβου μια ιδανική ευκαιρία να σταθεί ενάντια στο μπλοκ ΗΠΑ-ΕΕ, και να ενισχύσει τις θέσεις της στα Βαλκάνια. Λάβει υπόψη τον παρόντα συνδιασμό εξουσίας στη Σερβική κοινοβουλευτική σκηνή, δεν θα ήταν παράξενο εάν η ομάδα Μεντβέντεφ-Πούτιν θα επετύγχανε κάτι που ο Στάλιν και ο Σοβιετικός ιμπεριαλισμός δεν κατόρθωσαν να κάνουν πενήντα χρόνια πριν. Η επιθετική προσέγγιση των ρωσικών εταιριών στη Σερβία, που αγοράζουν στρατηγικές επιχειρήσεις όπως η βιομηχανία πετρελαίου της Σερβίας (Naftne industrije Srbije - ΝΑΚ), η κατασκευή βασικών αγωγών αερίου μέσω της Σερβίας ως απάντηση στον αγωγό που είναι υπό τον έλεγχο της Δύσης, μιλά σαφώς για τις ρωσικές προθέσεις. από την άλλη, αυτό επιβεβαιώνει σε μας ότι υπάρχουν πολύ σοβαρές δυνάμεις μέσα στη Σερβική άρχουσα τάξη που λειτουργούν για τα ρωσικά συμφέροντα, και που θα προτιμούσαν να δουν τη Σερβία ως δορυφόρο της Ρωσίας απ' ό,τι ως δορυφόρο των ΗΠΑ.Όταν μιλούν για την ανακύρηξη "ανεξαρτησίας" του κράτους του Κοσόβου, η Σερβική άρχουσα τάξη πολύ συχνά επαναλαμβάνει τη φράση για αυτους «κλέβοντας 15% του εδάφους μας». Εμείς υποβάλλουμε την ερώτηση - ποιο είναι «το έδαφός μας»; Σε κάθε έναν με καθαρό μυαλό είναι κατανοητό ότι όταν μιλούν οι πολιτικοί για «το έδαφός μας» μιλούν για το έδαφος από το οποίο το Σερβικό κράτος μπορεί να συλλέγει φόρους από τους εργαζομένους, και έπειτα οι εγκληματίες στην εξουσία να τοποθετούν αυτά τα χρήματα στις τσέπες τους. Για την εργατική τάξη δεν υπάρχει κανένα «έδαφός μας» ή «τους». Ολόκληρος ο κόσμος είναι η μητέρα-πατρίδα μας.Η αντίδραση της Σερβικής κυβέρνησης στην ανακήρυξη της «ανεξαρτησίας» του Κοσόβου αποτελείται από την οργάνωση διαμαρτυριών ενάντια στην ανεξαρτησία στο Βελιγράδι και άλλες περιοχές στη Σερβία και, με τη βοήθεια νεοναζιστικών οργανώσεων, και έξω από την. όπως και των άπειρων επαναλήψεων των φράσεων περί σπασίματος της διεθνούς δικαιοσύνης, σαν να μην ήταν σαφές σε όλους ότι η διεθνής δικαιοσύνη, όπως και οποιοιδήποτε άλλη αστική «δικαιοσύνη», είναι ακριβώς μια πρόσοψη του συστήματος στο οποίο η δικαιοσύνη είναι στην πλευρά των ισχυρότερων.Η διαμαρτυρία ενάντια στην ανεξαρτησία που διοργανώθηκε στο Βελιγράδι στις 21 Φεβρουαρίου μιλά καλύτερα για την αλήθεια όλου του εθνικισμού. Χωρίς αμφιβολία η μεγάλη συγκέντρωση ανθρώπων, στην οποία περισσότεροι από 250.000 άνθρωποι πήραν μέρος, ήταν μια συγκέντρωση στην οποία οι δευτερεύουσες ομάδες φασίστων αισθάνθηκαν αρκετά άνετες. Η καλύτερη απόδειξη αυτού είναι η συμπεριφορά των μελών της οργάνωσης «Obraz», που χαρακτηρίζεται ως κληρο-φασίστες ακόμη και από την αστυνομία, η οποία ήταν στις πρώτες σειρές της διαμαρτυρίας ποζάρωντας με το βασιλικό έμβλημά τους. Αλλά, ενώ προκάλεσε θλίψη για τους σέρβους εξουσιαστές, αυτή η διαμαρτυρία αποκάλυψε μια φλόγα που καίει κάτω από τα σεντόνια της εθνικιστικής ρητορικής - αυτή είναι η φλόγα της κοινωνικής δυσαρέσκειας που φανερώθηκε από χιλιάδες εξαθλιωμένους ανθρώπους που χρησιμοποίησαν αυτήν την ανεπιτυχή και πλήρως κατασκευασμένη νέα έκδοση του Gazimestan για να επιδοθούν σε προλεταριακές αγορές σε μια μεγάλη κλίμακα. Οι αληθινοί ήρωες εκείνης της διαμαρτυρίας κατευθύνθηκαν προς τα καταστήματα στο κέντρο του Βελιγραδίου και, χωρίς να λαμβάνουν υπόψη την εθνικότητα των ιδιοκτητών των επιχειρήσεων, κατόρθωσαν να πάρουν τα νέα ρούχα, παπούτσια και άλλα πράγματα που είναι κάτι που δεν μπορούν κανονικά να αντέξουν οικονομικά. Η κυβέρνηση προσπάθησε να μικρύνει τον αριθμό των ανθρώπων που συμμετείχαν στις απαλλοτριώσεις, για να κάνει μια ψεύτικη διάκριση μεταξύ «ληστών» που έκλεβαν και «ανθρώπων» που κατέστρεφαν τις πρεσβείες των κρατών που αναγνώρισαν το Κόσοβο. Υστερικοί φιλελεύθεροι άρχισαν να αφρίζουν, καλώντας το Νόμο να αντιδράσει ενάντια στους «χούλιγκαν». Μεταξύ ενός τεράστιου αριθμού παρόμοιων δηλώσεων από Σέρβους πολιτικούς, η δήλωση του πρωτόγονου κληρικού εθνικιστή Υπουργού Υποδομώμ, Velimir Ilic, ξεχώρισε με ένα σημαντικό μήνυμα. Σε μια προσπάθεια να κερδηθούν πόντοι μεταξύ των ακραίων-σοβινιστικών στοιχείων της διαμαρτυρίας, αυτών που συμμετείχαν στη διαμαρτυρία να καταστρέψουν τις έδρες των «αντι-σερβικών» κρατών, είπε ότι «ακόμη και το σπάσιμο των παραθύρων είναι δημοκρατία». Ελπίζουμε ότι η Σερβία θα προχωρήσει προς αυτή την κατεύθυνση, και ότι οι εργαζόμενοι της Σερβίας, ηττημένοι στη μετάβαση, θα αρχίσουν με το σπάσιμο περισσότερων παραθύρων και την ενίσχυση έτσι της δημοκρατίας, όταν η κοινωνική αναταραχή και η οργή των ταπεινωμένων και των εκμεταλλευμένων τελικά εκραγεί.Τα αρνητικά αποτελέσματα αυτών των εκδηλώσεων στη Σερβία είναι ήδη ορατά - η αποσιώπιση οποιασδήποτε φωνής που είναι που αμφισβητεί την πολιτική που ασκήθηκε ενάντια στο Κόσοβο προς όφελος της σερβικής άρχουσας τάξης, και την εισαγωγή ενός άτυπου νόμου του Marshall που σημαίνει την απαγόρευση από την αστυνομία όλων των συγκεντρώσεων που δεν είναι κάτω από την άμεση ή έμμεση οργάνωση από τις άρχουσες δομές. Αυτές οι απαγορεύσεις ανοίγουν το δρόμο για τις αστικές φιλελεύθερες δυνάμεις που κερδίζουν πόντους για λογαριασμό του απολυταρχισμού του καθεστώτος, παρουσιάζοντας τον εαυτό τους ως θύματα που διώκονται λόγω του υποτιθέμενου προοδευτικού χαρακτήρα τους.Η σύγκρουση συμφερόντων των δύο κυβερνητικών κομμάτων, που σε αυτήν την κατάσταση αναγκάζονται να υποστηρίξουν τις σαφείς θέσεις, έφερε την πτώση της κυβέρνησης όπως αναμενόταν. Οι νέες εκλογές παρουσιάζονται ως λύση για τη λύση των αυξανόμενων προβλημάτων, και το κενό που θα διαρκέσει μέχρι την εκλογή των νέων βουλευτών θα χρησιμοποιηθεί έτσι ώστε η βάναυση κεφαλαιοκρατική πολιτική ενάντια στους σέρβους εργαζομένους μπορεί να συνεχιστεί, κάτω από μια «τεχνική κυβέρνηση», το οποίο σημαίνει την αύξηση των τιμών των τροφίμων, της ηλεκτρικής ενέργειας, των καυσίμων και όλων των άλλων βιωτικών αναγκών. Το στοιχείο πάνω στο οποίο βασίζονται είναι η προεκλογική εκστρατεία, αυτή τη φορά πιθανώς πιό τρελλή και πιό ανώμαλη από οτιδήποτε έχουμε δει στο παρελθόν, με την οποία ελπίζουν να θολώσουν το όραμα των εργαζομένων. Άλλη μια φορά θα γίνουμε συλλογικά θύματα των επινοητικών σχεδιαστών στην υπηρεσία των πολιτικών κομμάτων, τα οποία θα προσπαθήσουν να μας πουλήσουν το παραμύθι του Κοσόβου και της ΕΕ συσκευασμένο σε διαφορετικές συσκευασίες.Το πράγμα που μπορεί να ειδωθεί ως σημαντικό θετικό αποτέλεσμα αυτής της αναταραχής είναι το γεγονός ότι ένα μεγάλο τμήμα των ανθρώπων σταμάτησε να αποδέχεται την ιδέα ότι δεν υπάρχει καμία εναλλακτική στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Ακόμα κι αν είναι σαφές ότι τα κόμματα που αμφισβητούν σήμερα τον προσανατολισμό προς το ΝΑΤΟ και η ΕΕ το κάνουν για δικό τους πολιτικό όφελος, και ότι αυτές οι στροφές στην πολιτική τους στηρίζονται κατά ένα μεγάλο μέρος στον επαναπροσανατολισμό προς τη Ρωσία, είναι ακόμα πολύ σημαντική επειδή ανοίγει το δρόμο για σκέψη όσον αφορά εναλλακτικές λύσεις προς αυτό το σύστημα. Σε μια τέτοια κατάσταση διαφορετικές εναλλακτικές λύσεις προς τον καπιταλισμό κερδίζουν δύναμη, και με αυτό τον τρόπο το κίνημά μας μπορεί να αναμένει ενίσχυση στο κοντινό μέλλον.Λαμβάνοντας υπόψη ότι από τα υψηλότερα κλιμάκια του κράτους στέλνονται μηνύματα που δεν βλέπουν τη βία ως «εξτρεμιστική» συμπεριφορά, η αναρχο-συνδικαλιστική πρωτοβουλία καλεί τους εργαζομένους στη Σερβία να χρησιμοποιήσουν αυτή την ευκαιρία, για να ριζοσπαστικοποιήσουν την κατάσταση στους χώρους εργασίας τους και να χρησιμοποιήσουν αυτούς τους σκοτεινούς καιρούς για τη βελτίωση των υλικών όρων τους. Το ζητούμενο που βρίσκεται μπροστά ως στόχος για όλους τους επαναστάτες στη Σερβία είναι η καταστροφή των τελευταίων κατασκευασμενων απομειναριών εθνικιστικής μυθομανίας, και, με αυτό τον τρόπο, το ανοίγμα του δρόμου για την κλιμάκωση των κοινωνικών συγκρούσεων.Την ίδια στιγμή, αυτό είναι μια ευκαιρία να χτυπηθούν με σκληρά χτυπήματα οι δυνατότεροι υποστηρικτές του φιλελεύθερου καπιταλισμού στη Σερβία, χτυπήματα που θα το κάνει αρκετά δύσκολο για αυτούς να σταθούν όρθιοι στο άμεσο μέλλον. Αυτό είναι μια ευκαιρία για τους εργαζομένους να παρουσιάσουν δυνατά και σαφώς τι σκέφτονται για τους θεσμούς με τις καταστρεπτικές διαδικασίες που έχουν αφήσει εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους χωρίς εργασία και μέσα επιβίωσης.Αυτή τη στιγμή είναι εξαιρετικά σημαντικό να δημιουργηθούν και να ενισχυθούν οι υπάρχουσες σχέσεις μεταξύ των ελευθεριακών εργαζομένων στη Σερβία και το Κοσόβο, καθώς επίσης και σε ολόκληρα τα Βαλκάνια, και, με αυτό τον τρόπο, να παρουσιάσουν μια σαφή εναλλακτική στον αμερικανικό και ρωσικό ιμπεριαλισμό. Θα σας υπενθυμίσουμε ότι η μόνη χρονική περίοδος που άνθρωποι στο έδαφος της πρώην Γιουγκοσλαβίας κατόρθωσαν να ενωθούν πραγματικά ήταν κατά τη διάρκεια του αντιστασιακού αντιφασιστικού κινήματος, αποτελούμενου από άτομα από όλα τα έθνη, που πέτυχαν να ρίξουν τους εθνικιστές κατόχους της εξουσίας που όλοι τους λειτουργούσαν για ξένες δυνάμεις. Σήμερα υπάρχει ανάγκη για τη δημιουργία ενός σαφούς αντι-ιμπεριαλιστού, του αντι-ΝΑΤΟϊκού και αντι-ρωσικού μπλοκ στα Βαλκάνια, που θα ενώσει τους ανθρώπους όλων των κρατών-δορυφόροι, και θα συντρίψει όλους τους εγκάθετους και τους συνεργάτες αμερικανικών, ευρωπαϊκών και ρωσικών συμφερόντων. Η ισότητα και η ελευθερία όλων μπορούν να επιτευχθούν μόνο σε μια κοινωνία βασισμένη στον αυτοοργανωμένο ελευθεριακό κομμουνισμό. Τη συνομοσπονδία των βαλκάνιων εργαζομένων των ελεύθερων κοινοτήτων!Μόνο με την οργάνωση, σε ισχυρούς, επαναστατικούς, μη-ιεραρχικούς συλλόγους/συνδικάτα [unions] έτοιμους να σηκώσουν ένα ισχυρό αγώνα ενάντια σε αφεντικά και πολιτικούς, μπορεί να οδηγήσει στη διαμόρφωση ενός τέτοιου μπλοκ. Με τον αγώνα στους χώρους εργασίας μας για τους καλύτερους όρους ζωής και εργασίας, με τη ριζοσπαστικοποίηση της κατάστασης και την αύξηση της έντασης, μπορούμε να δημιουργήσουμε τη βάση ενός κινήματος που μπορεί να επιτύχει μια κοινωνία αντάξια μας ως Ανθρώπινα οντα.
Για τον ελευθεριακό κομμουνισμό! Για την Αναρχία!
Αναρχοσυνδικαλιστική Πρωτοβουλία Σερβίας