ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΩΝ ΣΕΡΒΩΝ ΣΥΝΤΡΟΦΩΝ

Στην ελληνική πρεσβεία στο Βελιγράδι εκδηλώνεται συμβολική επίθεση με μολότωφ και γράψιμο με σπρέυ στους τοίχους από ομάδα αγνώστων.
Η άγνωστη οργάνωση “Μαύρος Ήλιος” αναλαμβάνει την ευθύνη της επίθεσης σε ένδειξη αλληλεγγύης στον κρατούμενο απεργό πείνας Θοδωρή Ηλιόπουλο που προφυλακίστηκε για τα γεγονότα του Δεκέμβρη στις ελληνικές φυλακές για το χρονικό διάστημα των 9 περίπου μηνών.
Στις 4 Σεπτέμβρη συλλαμβάνονται πέντε μέλη της οργάνωσης “Σερβική Αναρχοσυνδικαλιστική Πρωτοβουλία” (ASI) και αναζητείται άλλο ένα με μόνο στοιχείο τη συμμετοχή τους σε ειρηνική διαμαρτυρία έξω από την ελληνική πρεσβεία στις 25 Αυγούστου.
Οι συλληφθέντες, ηλικίας κάτω των 30 ετών όλοι τους, κρατούνται από τότε με σκοπό να τους προσάψει η Σερβική “δικαιοσύνη” την κατηγορία της “διεθνούς τρομοκρατίας”, κατηγορία η οποία επισύρει ποινή φυλάκισης από 3 ως 15 χρόνια σύμφωνα με τους σερβικούς νόμους.
Ακόμα και με τα σερβικά δικαστικά δεδομένα οι κατηγορίες δε στέκουν αφού σε ανάλογη επίθεση στην πρεσβεία των ΗΠΑ στο πρόσφατο παρελθόν η κατηγορία που αποδόθηκε ήταν πολύ πιό ήπια.
Σύμφωνα με την κοινή λογική, ακόμα και αυτών που θεωρούν ιερό το κρατικό μονοπώλιο στη βία, δεν μπορεί να αποδοθεί η κατηγορία της τρομοκρατίας για ένα ραγισμένο τζάμι, ένα ίχνος φωτιάς στην πρόσοψη της πρεσβείας και την αναγραφή ενός συμβόλου (άλφα σε κύκλο) εφόσον δεν απειλήθηκε ή απειλείται η ζωή και η σωματική ακεραιότητα κανενός.
Σε σχέση με την τρομοκρατία των κρατών που απαγάγουν, βασανίζουν, κρατούν σε ομηρία και καταδικάζουν με κατασκευασμένα στοιχεία ανθρώπους ή με την τρομοκρατία των αφεντικών που εκβιάζουν, σακατεύουν και δολοφονούν εργαζόμενους, η επίθεση στην πρεσβεία φαντάζει σταγόνα στον ωκεανό. Μια σταγόνα όμως που περιέχει σαφές μήνυμα.
Οι κατηγορούμενοι, με ανακοίνωση της οργάνωσής τους, αρνούνται τις κατηγορίες δηλώνοντας ότι επιλέγουν άλλους τρόπους δράσης όπως η οργάνωση των εργαζομένων σε ελευθεριακά σωματεία, η καταγγελία μέσω παραστάσεων διαμαρτυρίας και η αποστολή e-mails αντιπληροφόρησης.
Κάτι μας θυμίζουν αυτές οι φρονηματικές διώξεις. Τις διώξεις αναρχικών συντρόφων και κοινωνικών αγωνιστών, τις εκδικητικές διώξεις μετά το Δεκέμβρη που ζήσαμε κι εδώ.
Είναι όμως και κάτι ακόμα. Η διεθνοποίηση της αλληλεγγύης, το σπάσιμο των συνόρων μέσα από τους κοινωνικούς αγώνες, το κάλεσμα για διεθνή ενότητα των καταπιεσμένων οξύνει την ανασφάλεια της κάθε κρατικής κλίκας στην Ελλάδα, στην Σερβία, στα Βαλκάνια, παντού. Άλλωστε, όταν αντίστοιχη επίθεση είχε γίνει στην Ελληνική πρεσβεία πριν λίγα χρόνια για κάποια αθλητική κόντρα, κανείς δεν ασχολήθηκε…
Οι αλληλέγγυοι στους Σέρβους διωκόμενους καταγγέλλουν την αχρειότητα του σερβικού κράτους που -όπως και το ελληνικό- πασχίζει να προσφέρει εκδούλευση στους εθνικιστές του, να ταΐσει με ακόμα περισσότερο αίμα και καταστολή την περίφημη «Ελληνοσερβική Φιλία».
Εμείς με τη σειρά μας αδιαφορούμε για τις λυκοφιλίες των κρατών. Στεκόμαστε όμως στην ανάγκη της διεθνιστικής αλληλεγγύης ανάμεσα στα θύματα αυτών των κρατών. Καταγγέλλουμε την προσπάθεια κάθε κράτους να εξαλείψει τις φωνές και δράσεις αντίστασης, τόσο στο εσωτερικό του όσο και σε επίπεδο διεθνούς αλληλεγγύης.

Στο πλευρό των Σέρβων συντρόφων
ζητάμε την άμεση και χωρίς όρους αποφυλάκισή τους.

ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ.


Αναρχικοί Για Την Κοινωνική Απελευθέρωση