ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ ΗΛΙΑ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΚΕΡΚΥΡΑ

«Μέσα σε αυτό τον κόσμο που βασιλεύει η παραίτηση και η

υποταγή, υπάρχουν περήφανα βλέμματα και ίχνη αξιοπρέπειας

που δεν λογαριάζουν κανένα τίμημα και θέτουν την ίδια τους τη ζωή σε κίνηση»( Ηλίας Νικολάου, Φυλακές Άμφισσας)



Στις 13-01-09 τις πρώτες πρωινές ώρες συλλαμβάνεται ο Ηλίας Νικολάου με κατηγορίες που του αποδίδονται ( 1 κακουργηματικού και 2 πλημμεληματικού χαρακτήρα) για επίθεση στη δημοτική αστυνομία Εύοσμου Θεσσαλονίκης. Ο χώρος και ο χρόνος της επίθεσης σε κτήριο της δημοτικής αστυνομίας βρίσκονται σε πλήρη αναντιστοιχίαμε τις κατασκευασμένες κατηγορίες του ενός και μοναδικού μάρτυρα, που κατά διαβολική σύμπτωση τυγχάνει να είναι ασφαλίτης και οδήγησε σε μια ακόμα προφυλάκιση ( βλ. περίπτωση φοιτητή με τα «πράσινα παπούτσια», Θ. Ηλιόπουλο, Καλαϊτζίδη ) και καταδίκη του σε 7,5 χρόνια φυλάκισης.



Ο κοινωνικός και ταξικός πόλεμος στις σύγχρονες «δημοκρατίες», συντελείται με αιχμή του δόρατος την τρομοκράτηση των ριζοσπαστικοποιημένων κομματιών της κοινωνίας, μέσω διάφορων μορφών καταστολής. Με προμετωπίδα την κρατική βία, επιχειρείται ο ολοκληρωτικός έλεγχος μέσω του φόβου. Η εικονική κοινωνική ειρήνη και η περιβόητη κοινωνική συναίνεση,προσπαθούν να επιβληθούν μέσω της καταστολήςκαι της προπαγάνδισής της.



Η συκοφάντηση των κοινωνικών αγώνων και η προσπάθεια ταύτισης της πολιτικής δράσης με το ποινικό έγκλημα και την «τρομοκρατία» μέσα από την αναπαραγωγή δελτίων τύπου της αστυνομίας στα δελτία ειδήσεων, έχει ως κύριο μέλημα την καθυπόταξη των συνειδήσεων και την δημιουργία φιλήσυχων πολιτών, οι οποίοι επαναπαύονται στους καναπέδες τους και παραχωρούν τη μοίρα τους σε μεσσίες και «αυθεντίες».



Μέσα σε αυτό το ζοφερό τοπίο δεν θα μπορούσαν να λείπουν και οι «γνωστές-άγνωστες» φασιστικές ομάδες. Η απροκάλυπτη και ανοιχτή συνεργασία ΜΑΤ με τις νεοναζιστικές συμμορίες της Χρυσής Αυγής και των αγανακτισμένων πολιτών, οι κοινές επιχειρήσεις τους, οι επιθέσεις παρακρατικών σε κοινωνικούς χώρους, στέκια, καταλήψεις, όπως επίσης και η συνειδητή αποσιώπηση ενός κύματος παρακρατικής βίας από τα ΜΜΕ, αποτελεί σαφέστατο δείγμα της κλιμακούμενης φυσικής καταστολής, που δεν διαχωρίζει με εθνικά αλλά με ταξικά κριτήρια τα θύματά της.



Η ανοχή των νοικοκυραίων στις συμμορίες αυτές καταδεικνύει την αποτελεσματικότητα της προπαγάνδισης του οικονομικού μοντέλου,

που θέλει τους μετανάστες υπαίτιους για τα κοινωνικά οικονομικά αδιέξοδα του καπιταλιστικού συστήματος.



Παράλληλα, η εντατικοποίηση της μισθωτής εκμετάλλευσης και πειθάρχησης στους εργασιακούς χώρους, με συστηματικές διώξεις όσων αρνούνται να αφομοιωθούν σʼ αυτό το πλέγμα εξουσιαστικών σχέσεων και κερδοφορίας, οδηγεί στην εξατομίκευση και την διασφάλιση της παθητικότητας, με έντονες κοινωνικές και νομικές συνέπειες σε όποιον προτάσσει την ελευθερία, την αλληλεγγύη και την πολιτική δράση.



Στην αστική δικαιοσύνη των προληπτικών προσαγωγών, συλλήψεων, προφυλακίσεων και κατασκευασμένων κατηγοριών, επιχειρείται η εξόντωση των κοινωνικών αγωνιστών, (και μέσα σε λευκά κελιά) ποινικοποιούνται όλοι εκείνοι οι κοινωνικοί αγώνες, οι οποίοι αμφισβητούν και έρχονται σε ρήξη με το υπάρχον.



« Όποια τεχνάσματα και αν δημιουργούν οι κυρίαρχοι περί τρομοκρατών-κουκουλοφόρων και πρακτόρων, τους απαντάμε ότι δεν φορέσαμε ποτέ το λουρί της υποταγής και της σιωπής»

( Ηλίας Νικολάου, Φυλακές Άμφισσας)







ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΟΡΘΩΝΟΥΝ ΤΟ ΑΝΑΣΤΗΜΑ ΤΟΥΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΤΕΙΧΟΣ ΤΟΥ ΕΓΚΛΕΙΣΜΟΥ, ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΘΕΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΕΞΟΥΣΙΑ





ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΗΛΙΑ ΝΙΚΟΛΑΟΥ



ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ








ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΛΑΙΑ